قاسم جعفری، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس آخوندی نیز در مصاحبه ای اعلام کرد: “براساس سرشماری سال 90، ما نزدیک به 18 میلیون نفر در رده سنی 5 تا 19 سال داریم که امسال تنها نزدیک به 12 میلیون دانش‌آموز وارد مدرسه شده‌اند. (روزنامه قانون۹۴۰۳۰۲)
اگر آمارگیری سال۹۰ را ملاک قرار دهیم، طبق همین سرشماری، تعداد بیسوادان مطلق بین 6تا 49سال، 9میلیون و 719هزار نفر اعلام شده است. (جام جم آنلاین ـ 7مهر1393)
در این میان وضع بیسوادی دختران بدلیل تبعیض مضاعف دردناکتر است. سوسن باستانی، معاون راهبردی معاونت امور زنان رژیم گفت: دختران در ایران بجز در مقطع ابتدایی، موفق نمی‌شوند پا به پای پسران و در فاصله‌ای نزدیک و منطقی ادامه تحصیل دهند. (جام جم سرا 6 آبان1393)
احمد عطرفروش به اصطلاح، پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت در همایش توسعه و عدالت آموزشی معرفی شده، تاکید میکند که از 20سال پیش تا کنون وضع مناطق محروم برای آموزش تغییری نکرده است. تحقیق وی که چند سال پیش در سه استان کهگیلویه و بویراحمد، هرمزگان و کردستان با همکاری سازمان یونیسف انجام شد، دلیل بازماندن دختران از تحصیل، را مشکلات اقتصادی و فرهنگی عنوان کرده است. این مشکلات البته در بقیه استانهای محروم و مرزی کشور نیز وجود دارد. (جام جم سرا 6 آبان1393)
مهناز احمدی، مدیرکل دفتر امور زنان وزارت آموزش و پرورش رژیم نیز بیشترین آمار مربوط به دختران بازمانده از تحصیل را در استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان شمالی، هرمزگان و خوزستان عنوان کرد. (خبرگزاری حکومتی مهر ـ 29خرداد1394)
بنا به نوشته سایت حکومتی جهان نیوز نیز، هم اکنون در بیش از ۱۰ روستا از توابع شهرستان سقز، دانش آموزان به دلیل نبودن مدرسه راهنمایی و دبیرستان و ناتوانی از پرداخت هزینه های رفت وآمد به مناطق دارای مدرسه راهنمایی و دبیرستان، از ادامه تحصیل باز می مانند. در این مناطق دختران کرد به دلیل محدودیت های بیشتر برای طی مسافت های طولانی، بیش از پسران مجبور به ترک تحصیل می شوند(منبع: سایت جهان نیوز۹۴۰۵۲۷)
معاون سیاسی و اجتماعی استانداری خوزستان نیز در همایش روز دختر به این مسله اذعان کرد و گفت: در بین افراد بازمانده از تحصیل در استان خوزستان دختران بیشتر از پسران هستند. (سایت تدبیر و امید۹۴۰۵۲۸)
با نگاهی به تعریف باسوادی از نظر یونسکو میتوان به ابعاد فاجعه بیسوادی در رژیم تحت حاکمیت ولایت فقیه پی برد. باسوادی از نظر یونسکو یعنی امکان «تغییر» دادن. یعنی باسواد کسی است که بتواند از خواندهها و آموختههای خود تغییری در زندگی خود ایجاد کند. (جام جم آنلاین ـ 11دیماه1393)
ولی از نظر کارشناسان آموزشی رژیم، بازماندگان از تحصیل، گروهی از افراد هستند که در سن مدرسه یعنی 6 تا 18 سال بوده اما در کلاس درس حضور ندارند. این کودکان یا وارد چرخه آموزش نشده اند یا پس از مدتی چرخه آموزش را ترک کرده اند. (منبع: سایت پویش۹۴۰۸۰۴)
البته رژیم ایران در شروع فعالیت نهضت سوادآموزی (یعنی سال1358) مدعی شد که جمعیتی بالغ بر 14میلیون نفر بیسواد در کشور وجود داشته است. ولی آمار دقیقی از فعالیت نهضت سوادآموزی بعد از انقلاب ضدسلطنتی و اینکه بالاخره چه تعداد جمعیت را توانستند باسواد کنند، در دست نیست. تنها آمار اعلام شده نشان میدهد که در سالهای 1359 و 1360 فقط 741هزارنفر زیر پوشش برنامه های سوادآموزی قرار گرفته بودند. پس از آن طرحهای مختلف سوادآموزی با شکست مواجه بوده است.
یک پژوهشگر مسائل آموزش و پرورش، آمارهای داده شده توسط حکومت را قبول ندارد و میگوید: طبق تعاریف جهانی، میتوان آمار بیسوادی در ایران را بین 30 تا 35میلیون نفر اعلام کرد. (جام جم آنلاین ـ 11دیماه1393)
حال باید دید که دولت آخوند روحانی چه راه حلی برای این معضل ارایه کرده است؟
علی باقرزاده رئیس نهضت سوادآموزی رژیم گفت: “محدودیتهایی برای بیسوادان گروه سنی بین 10 تا 49سال تصویب شده که از ابتدای سال1395 اجرایی خواهد شد». این محدودیتها شامل: تمدید نشدن جواز کسب و کار، عدم صدور و تمدید گواهینامه رانندگی و بیمه شخص ثالث، قطع مستمری کمیته امداد و بهزیستی و قطع یارانه های نقدی به افرادی بیسواد، تمدید نکردن پاسپورت، ندادن کارت پایان خدمت و.....خواهد بود. (خبرگزاری حکومتی ایسنا۹۴۰۲۲۹)
بله رژیم پابگور ولایت راه حلی برای نه تنها بازماندگان از تحصیل بلکه برای هیچ بحران دیگری مانند فقر و بیکاری و سایر بحرانها ندارد. تنها سرنگونی این رژیم ضدبشری و استقرار دموکراسی و حاکمیت مردم به این فاجعه بزرگ نیز پایان خواهد داد.
