کریستیان لوند، نماینده پارلمان دانمارک، دکترخوان گارسه، وکیل مجاهدان اشرف در داگاه اسپانیا و شماری دیگر از شخصیتهای سیاسی و حقوقی و مدافعان حقوق بشر درکشورهای اسکاندیناوی شرکت داشتند.
نایبرئیس پارلمان نروژ که اجلاس پارلمانی را افتتاح کرد، طی سخنانی ضمن خیرمقدم مجدد به خانم رجوی، حضور نمایندگان پارلمان نروژ از احزاب و گرایشهای مختلف سیاسی در این اجلاس پارلمانی را خاطرنشان و تأکید کرد که ما در پارلمان نروژ به شدت در قبال نقض حقوق بشر در ایران، نقض حقوق اقلیتها، سرکوب تظاهرات و به خصوص درمورد اعمال فشارهای ضدانسانی رژیم ایران علیه اعضای اپوزیسیون در شهر اشرف در عراق نگرانیم و امروز میخواهیم وضعیت را در سخنرانی خانم رجوی رئیسجمهور منتخب مقاومت ایران بشنویم.
رئیسجمهور برگزیده مقاومت در سخنرانی خود، ضمن سپاسگزاری و قدردانی از حمایت اکثریت نمایندگان مردم نروژ از مقاومت ایران و مجاهدان اشرف، تأکید کرد: بیانیه اکثریت نمایندگان نروژ که بر حفاظت و ممنوعیت جابجایی اجباری ساکنان اشرف تأکید میکند، بیانگر پایبندی شما به ارزشهای انسانی است. این بیانیهیی است برای حقوق بشر، برای صلح و برای امنیت جهانی. شما دوستان روزهای سختی و مرارت مردم ایران هستید و هیچگاه در خاطره مردم ایران فراموش نخواهید شد.
در خاتمه اجلاس پارلمانی، که مشروح آن هم اکنون پخش میشود، رئیسجمهور برگزیده مقاومت با تشکر مجدد از نمایندگان مجلس نروژ، هدیه سمبلیک شهر اشرف به پارلمان نروژ را از سوی مجاهدان اشرف به آقای مورتن هوگلند اهدا کرد.

بیانیه اکثریت نمایندگان پارلمان نروژ
ما بسیار نگران وضعیت3400 عضو اپوزیسیون ایرانی مستقر در کمپ اشرف در عراق هستیم. رژیم ایران تلاش میکند از طریق دولت عراق آنان را نابود سازد. حمله مرگبار نیروهای عراقی به کمپ اشرف در 28 و 29 ژوئیه 11 کشته و 500 زخمی و 36 گروگان از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، اپوزیسیون رژیم ایران، به جای گذاشت. گروگانهای بیگناه تنها بعد از یک کارزار گسترده جهانی و بعد از 72 روز اعتصاب غذا در حالی که در آستانه مرگ قرار داشتند, آزاد شدند.
عفو بینالملل, فدراسیون جهانی حقوق بشر, سازمان جهانی علیه شکنجه و دیدبان حقوق بشر و اسقف اعظم کانتربری، طی بیانیههای متعدد، ضمن محکوم کردن این حمله, نگرانی خود را در مورد وضعیت ساکنان اشرف ابراز داشتهاند.
قطعنامه 24 آوریل 2009 پارلمان اروپا تصریح میکند ساکنان اشرف، افراد حفاظت شده در چارچوب کنوانسیون4 ژنو هستند و دولت عراق باید به حقوق آنها احترام بگذارد و از اخراج آنها یا جابجایی اجباری آنها در داخل عراق خوداری کند و به محاصره آنان پایان دهد.
امروز یک نگرانی عمومی وجود دارد که نیروهای عراقی بار دیگر بدرخواست رژیم ایران و برای خوشآمد این رژیم، به کشتار ساکنان اشرف مبادرت کنند. نیروهای مهاجم همچنان در اشرف و اطراف آن حضور دارند.
ما ضمن اعلام همبستگی با ساکنان اشرف و خانوادههای آنها, حمایت خود را از خواستهای آنها اعلام و از دولت نروژ میخواهیم در هماهنگی با سازمان ملل متحد, اتحادیه اروپا و دولت آمریکا، بطور خاص برای تحقق فوری موارد زیر تلاش کند.
• تضمین حفاظت ساکنان اشرف و عدم تکرار حمله و خشونت و جابجایی اجباری، توسط نیروهای آمریکایی
• تاکید سازمان ملل متحد بر ممنوعیت جابجایی اجباری ساکنان اشرف در داخل عراق به عنوان افراد حفاظت شده.
• التزام دولت عراق به قطعنامه 24 آوریل 2009 پارلمان اروپا و تصریح بر حق ساکنان اشرف در برخورداری از حقوق و حفاظتهای بنیادین کنوانسیون چهار ژنو,
امضا کنندگان بیانیه همچنین از دولت عراق میخواهند، به مواد فوق که منطبق با موازین حقوق بینالملل، حقوق انساندوستانه و حقوق بشر بین المللی است، احترام بگذارد و آنها را به اجرا در آورد. اجرای این مواد اعتبار و حیثیت عراق به عنوان یک دولت مستقل و دموکراتیک را که متأسفانه زیر علامت سؤال رفته، احیا می کند و ارتقا میدهد.
گزارش مشروح جلسه

ماریت  نیباک- نایب رئیس پارلمان نروژ:
خانمها و آقایان، همکاران عزیز. مایة افتخار من است که در این جلسه به شما خوشامد بگویم. این جلسه در مورد ایران است. همچنین جلسهیی در مورد وضعیت کمپ پناهندگی اشرف در عراق و قبل از هر چیز، این جلسهیی است با حضور خانم مریم رجوی. خوش آمدید.
برخی از ما این افتخار را داشتیم که دیروز با ایشان دیدار کنیم. ما با ایشان در مورد وضعیت موجود در ایران و همچنین در مورد اشرف صحبت کردیم. اجازه بدهید در ابتدا بگویم که همة ما نگرانیم. ما نگران وضعیت ایران و تحولات آن هستیم. ما نگران نقض مستمر حقوق بشر هستیم و ما نگران حکومت ملاها، شورای نگهبان و  پاسداران هستیم. ما شاهد اعدام نوجوانان هستیم و آنچه را میبینیم، قابل قبول نیست. ما همچنین درمورد سلطه این رژیم درطی سالیان نگران هستیم. ولی ما همچنین توانستیم در همین تابستان ببینیم که در اعتراض به انتخابات، مردم در تهران   به خیابانها میریختند و نشانه های امید به تغییر را شاهد بودیم.
من حدود بیست سال است که در مورد ایران کار میکنم. احساس میکنم که  مردم اکنون  به راستی  درمقابل سرکوب ایستادگی میکنند. در ایران، کار بسیار مشکل است. چرا که یک سیستم دوگانة حکومتی وجود دارد. که درآن شورای نگهبان و ملاها، قدرت واقعی را در دست دارند.
ما البته بهطور جدی، نگران وضعیت اشرف هستیم.  اجازه بدهید اضافه کنم که وقتی کمیتة روابط خارجی در ماه ژوئن میزبان دبیرکل سازمان ملل  متحد بود، ما آنچه را که در اشرف واقع میشد با دبیرکل مطرح کردیم و  در این باره بیشتر خواهید شنید.
نقش من اینجا خوشامدگویی به همة شما است و قبل از هر چیز مجدداً به خانم مریم رجوی خوشامد میگویم.
شما قبلا ًدوبار به نروژ آمدهاید. بهخوبی بهیاد دارم که اولین بار در سال 1995 بود و آنچه بیش از هر چیز بهیادم مانده، این است که مریم رجوی میخواست به کلیسای اسلو برود و یکی از همراهان او بودم.
این، یکی از موضوعاتی بود که افراد را بهراستی تحت تأثیر قرار داد. شجاعت زیادی میطلبد که یک مسلمان بگوید من میخواهم به دین شما احترام بگذارم.
شما همچنین دو سه سال پیش به اسلو آمدید. بهخاطر دارید که جلسهیی با کمیتة روابط خارجی داشتید.
بنابراین به شما خوشامد میگویم. ما مشتاق شنیدن حرفهای شما هستیم. پارلمانترهای نروژی، مشاوران آنها و همچنین اعضای مجالس اعیان و عوام انگلستان و پارلمان دانمارک هم بهنمایندگی از گروههای حامی شما در پارلمانهای خودشان، در اینجا حضور دارند.
ما مشتاق شنیدن حرفهای شما هستیم مطمئنم که بسیاری افراد حاضر در اینجا خواهان طرح سؤالات هستند. همچنین افرادی از جانب اتحادیههای کارگری و گروه بینالمللی حزب کارگر نروژ در اینجا حضور دارند. بنابراین خواهش میکنم بفرمایید. جلسه در اختیار شماست.
خواهر مریم: خیلی متشکرم.

مورتون هوگلند: اجازه دارم چیزی بگویم؟
خانم نیباک: مورتون ریاست این جلسه را به عهده خواهد داشت. باید ابتدا این را میگفتم. خواهش میکنم بفرمایید.
مورتون هوگلند: خیلی متشکرم. فقط میخواستم من هم به همه خوشامد گفته باشم. خوشحالم که بگویم که خانم مریم رجوی و جنبشی که او ریاست آن را به عهده دارد دوستانی در تمام احزاب در پارلمان نروژ دارند. ما دیروز یک نشست بسیار موفق با کمیتة روابط خارجی داشتیم.
موضوع اصلی برنامة امروز البته گوش کردن به صحبتهای شما و امکان گفتگو با شماست. اما همچنین خوشحالم که اعلام کنم که اکنون 91 عضو پارلمان نروژ با امضای خود حمایتشان را از ساکنان اشرف و وضعیت انسانی که در اشرف با آن مواجهیم، اعلام کردهاند.
این، نشان دهندة حمایت گسترده از ساکنان اشرف و آزادی در ایران است و بسیار خوشحال میشوم که این سند حاوی امضاها را به شما تقدیم کنم.
خواهر مریم: بسیار متشکرم، از جانب مقاومت ایران و از جانب ساکنان اشرف.
مورتون هوگلند: بنابراین بدون اینکه بیش از این وقت را بگیرم، جلسه را در اختیار شما میگذارم.

سخنرانی خانم مریم رجوی:

نمایندگان محترم
خانم ها، آقایان
برای من مایه خوشحالی است که یکبار دیگر در میان شما نمایندگان مردم نروژ هستم.
اجازه بدهید در ابتدا از جانب مردم ایران صمیمانه ترین تشکراتم را از شما بخاطر حمایتتان از مقاومت ایران برای دمکراسی و آزادی ابراز دارم.
من مایلم که بویژه از جانب مجاهدین ساکن کمپ اشرف از شما بخاطر تلاش هایتان در حمایت از حقوق آنها تشکر نمایم. بیانیه اکثریت نمایندگان نروژ   که بر حفاظت و  ممنوعیت جابجایی اجباری ساکنان اشرف تاکید می کند، بیانگر پایبندی شما به ارزش های انسانی است. این بیانیه ای است برای حقوق بشر، برای صلح و برای امنیت جهانی. 
شما دوستان روزهای سختی و مرارت مردم ایران هستید و هیچگاه در خاطره مردم ایران فراموش نخواهید شد. 

دفعه قبل که من اینجا بودم، از آرزوهایم برای یک ایران آزاد و دمکراتیک با شما سخن گفتم.
ایرانی که درآن اثری از شکنجه و اعدام و سنگسار نباشد.
مردم برای برگزاری اجتماعات و بیان عقایدشان هیچ محدودیتی نداشته باشند.
زنان از آزادی و برابری کامل از جمله مشارکت در رهبری سیاسی برخوردار باشند.
تبعیضی علیه پیروان مذاهب و اقلیت های قومی نباشد. 
یک ایران غیر اتمی که سرمایه هایش صرف آبادانی و رفاه بیشتر مردم گردد و نه دستیابی به سلاح اتمی
ایرانی که مروج صلح و دوستی باشد و نه بینادگرایی و خشونت.
این اصول  برنامه ما و سیمای ایرانی است که ما برای آن مبارزه می کنیم. یک  ایران آزاد و دمکراتیک.
امروز من آمده ام که به شما بگویم که ما فاصله چندانی با تحقق آن آروزها نداریم.

ز ژوئن گذشته مردم ایران درابعاد میلیونی به خیابان ها ریخته و خواست خود برای سرنگونی رژیم ملاها را ابراز داشتند.
رژیم برای سرکوب مردم از هیچ جنایتی فروگزار نکرده است.. بسیاری از شما شاید لحظات پایانی زندگی ندا، دختر جوانی که مورد اصابت گلوله پاسداران قرار گرفت، را بر صفحه تلویزیون مشاهده کرده باشید. او یکی از بیشماران بود که جان خود را فدیه راه آزادی مردم ایران کرد.
در جریان تظاهرات ضد حکومتی هزاران نفر دستگیر شدند، برخی تحت شکنجه  و تجاوز قرار گرفتند و برای برخی احکام اعدام صادر شده.  ولی رژیم نتوانسته قیام را متوقف کند

یک ماه بعد از شروع قیام، در ژوئیه گذشته،  بدرخواست رژیم ملایان نیروهای عراقی اپوزیسیون سازمانیافته ایران در کمپ اشرف حمله کردند. اشرف محل استقرار 3400 تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران و سمبل مقاومت است.
مردم نروژ به مقاومتشان در مقابل اشغال نازیها افتخار میکنند. موفقیت مقاومت نروژ در پایداری هسته های مقاومت آن در جنگلهای پوشیده از برف و امیدی که در میان مردم برای مقاومت در مقابل اشغالگران بر می انگیختند، بود. بنابراین، فکر می کنم شما بهتر درک می کنید که چرا ملاها خواستار نابودی اشرف هستند و روی دولت عراق فشار می گذارند.

آنها زنان و مردانی هستند که بخاطر بهروزی مردم ایران از رفاه خود گذشته اند. بسیاری ازآنها توسط رژیم ملاها زندانی و شکنجه شده اند.
در حقیقت همانطور که مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران گفته بود حمله به اشرف بدرخواست رژیم در بحبوحه قیام سراسری به خوبی نشان داد که اشرف کانون امید و آرزوهای مردم ایران است
خامنه ای امیدوار بود که با ضربه زدن و نابود کردن کردن اشرف پیام یاس و ناامیدی را در جامعه بگستراند. اما پایداری ساکنان اشرف و حمایت گسترده بین المللی از آنها این توطئه رژیم را خنثی کرد. دبیرکل ملل متحد در گزارش به شورای امنیت در ماه گذشته رسما اعلام کرد که یونامی با حمایت کمیساریای عالی حقوق بشر مانیتورینگ اشرف را بعهده گرفته است.
این یک قدم مهم است.  ولی نبرد همچنان ادامه دارد.
رژیم ملاها تلاش می کند تا قبل از انتخابات عراق که در ماه ژانویه برگزار می شود با تحت فشار قرار دادن دولت عراق اشرف را نابود سازد. علی لاریجانی، رئیس مجلس رژیم آخوندی، در سفر اخیر خود به عراق رسما درخواست استرداد و اخراج ساکنان اشرف را تکرار کرد.
هم اکنون کمپ اشرف در محاصره نیروهای عراقی قرار دارد.  در 25 نوامبر به ساکنین اشرف رسما ابلاغ شد که ورود پزشک و دارو به کمپ ممنوع است.  بیش از یک ماه است از ورود سوخت جلوگیری شده و برای ورود مواد غذایی محدودیت هایی زیادی اعمال می شود.  
بطور همزمان عراق به ساکنان اشرف اولتیماتوم داده است که تا 15 دسامبر باید اشرف را ترک کنند. انتقال اجباری ساکنان اشرف نقض آشکار قانون بشردوستانه بین المللی و قانون حقوق بشر بین الملل می باشد.
انتقال ساکنان اشرف به یک منطقه ایزوله و یا تحت نفوذ رژیم ملایان مقدمه قتل عام آنها می باشد..
 من از شما می خواهم صدای خود را علیه هر گونه جابجایی ساکنان اشرف که با هدف زمینه سازی قتل عام آنها می باشد بلند کنید.
هفته گذشته یک دادگاه اسپانیا صلاحیت خود را برای رسیدگی به جنایات صورت گرفته علیه کمپ اشرف اعلام کرد. تحقیقات حول نقض کنوانسیونهای ژنو می باشد.  این یک تحول بزرگ و برسمیت شناخته شدن استاتوی ساکنان اشرف توسط یک سیستم قضایی مستقل است. دکتر گارسه، رئیس تیم وکلا، حتما توضیحات بیشتری خواهد داد، ولی من فکر می کنم این تصمیم پشتوانه قوی ای است برای اقدامات موثر بین المللی در حفظ حقوق ساکنان اشرف.
نروژ بدلیل اعتبار بین المللی اش می تواند یک نقش تاریخی در این رابطه ایفا نماید.
از دولت نروژ بخواهید مبتکر یک موضعگیری قاطع از سوی سازمان ملل مبنی بر عدم جابجایی و یا هر گونه اعمال خشونت علیه ساکنان اشرف گردد. علاوه بر آن سازمان ملل باید دولت عراق را مجبور سازد به حقوق برسمیت شناخته شده ساکنان اشرف براساس قانون بشردوستانه بین المللی و قانون حقوق بشر بین الملل احترام بگذارد. این ضرورت ورود عراق به جامعه دمکراتیک بین المللی است.

نمایندگان محترم
خامنه ای با حمله به اشرف و با سرکوب شدید داخلی،  نتوانسته قیام را مهار و تعادل از دست داده اش ا بدست بیاود. از همین رو تلاش می کند با سرعت بخشیدن به تلاشهایش برای کسب سلاح اتمی، ضعف و بی ثباتی داخلی خود را بپوشاند.
مذاکره و مماشات با ملاها سیاست خطرناکی است که منجر به دستیابی یک رژیم بنیادگرا به سلاح اتمی خواهد شد.
در مقابل درخواست آژانس بین المللی اتمی برای بستن تاسیسات قم، رژیم اعلام کرد که ده سایت جدید و سانترفیورژهای بیشتر ایجاد خواهد کرد
مردم ایران در آخرین قیام ضد دولتی در 4 نوامبر نارضایتی شان را از این سیاست ابراز داشته و از پرزیدنت اوباما خواستند که موضع خودش را روشن کند که در کنار مردم ایران وخواسته های آنهاست و یا در کنار رژیم ملاها.
آری، پیام مردم ایران به پرزیدنت اوباما و دولت های غربی ساده و روشن است:
شما باید انتخاب کنید.
انتخاب بین مردم ایران و خامنه ای و احمدی نژاد.
انتخاب بین حقوق بشر و منافع اقتصادی.
انتخاب بین دفاع از آزادی و قرار گرفتن در کنار مردم و یا چشم بستن بر جنایات رژیم و ادامه سیاست مماشات
این پیام مردم ایران به دولتهای غربی است: شما نمی توانید با اتخاذ مواضع دوگانه منافع دوگانه داشته باشید.
زمان آن رسیده که انتخاب کنید.
زمان آن رسیده که صدای مردم ایران برای تغییر شنیده شود.
یک تغییر دمکراتیک بدست مردم و مقاومت ایران.
اجازه بدهید یک بار دیگر همه شما را به حمایت فعال از اشرف فرا بخوانم.
مردم ایران روی نروژ و حمایت های شما حساب می کنند.
موانع زیادی وجود دارد ولی تردیدی ندارم که با کمک شما ما بر آنها غلبه خواهیم کرد.
ما غلبه خواهیم کرد و آزادی در ایران برقرار خواهد شد. 
از همه شما متشکرم.

مورتون هوگلوند: اکنون مفتخرم که نوبت را به حقوقدان سرشناس بین المللی آقای خوان گارسه  بدهم تا از ایشان دربارة جنبههای حقوقی آن چیزی که ایشان قصد دارند آن را به اطلاعمان برسانند بشنویم:
خوان گارسه وکیل مجاهدان اشرف در دادگاه اسپانیا:
آقای رئیس: خانم رجوی، پارلمانترهای برجسته،
من از جنوب اروپا، از اسپانیا آمدهام و اجازه بدهید بگویم این برای من یک افتخار است که بتوانم در پارلمان نروژ سخنرانی کنم و  تحسین خود را از تکامل سیستم دمکراتیک شما از قرن19 به بعد بیان کنم،  چیزی که من همیشه با تحسین آنرا مطالعه کردهام و همچنین تحسین خودم را ابراز کنم از  شیوهی متمدنانهیی که با آن به مقابله با قدرتهای اشغالگر در جریان جنگ دوم جهانی پرداختید. 
من امروز ، در طول فرصت چند دقیقهیی  که دارم در مورد چند مسئله حقوقی صحبت خواهم کرد.
ساکنان اشرف منابع حقوقی با ارزشی در اختیار دارند.  آنها در سال 2003 از موقعیت افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو برخوردار شدند  آنهم بعد از اینکه شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه 1511 را به تصویب رساند که مقرر کرد قوای اشغالگر اقدامات مشخصی را در عراق انجام دهند. بنابراین نیروهای اشغالگر این موقعیت را به ایرانیان  غیر مسلح ساکن اشرف دادند. ساکنان اشرف  این موقعیت را بر اساس حکم شورای امنیت  و بر اساس فصل هفتم اساسنامه سازمان ملل متحد به دست آوردند.  این  مبنای واقعی مشروعیت موقعیت آنها بعنوان شهروندان حفاظت شده میباشد.  نیروهای آمریکایی در واقع به نیابت از شورای امنیت  این موقعیت را اعلام کردند.
اما همچنان که میدانید، قانون برای اجرا شدن نیاز به قدرت دارد.  در یک سال گذشته، با انتقال کنترل اشرف از جانب نیروهای اشغالگر به دولت عراق،  اقدامات و تمهیداتی  برای کم اعتبار کردن این موقعیت قانونی و در واقع برای انکار حقوقی که ساکنان اشرف بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو  از آن برخوردارند، صورت گرفته است.  در ژوئیه گذشته حمله  به اشرف صورت گرفت.
ما در اسپانیا در حال  مطالعة این وضعیت بر اساس  دو نقطه نظر بودهایم. یکی بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو و دیگری بر اساس ریسک موقعیتی که میتواند منطبق با موقعیت کنوانسیون مربوط به  منع نسل کشی باشد. چرا  که ما اطلاعات  گستردهیی داریم و نمونههایی وجود دارند  که  تمایل به سمت نابودی ساکنان  اشرف را، - در چارچوب نابودی فیزیکی یک جمعیت چه بخشاً و چه در تمامیت آن-  به عنوان راهی برای نابودی جنبش مقاومت در داخل ایران، به یکدیگر متصل میکند
ما نمونهها را در اینباره جعآوری کردیم و بر اساس کنوانسیون ژنو و کنوانسیون نسل کشی آنها را تحلیل کردیم.
به خاطر داشتیم که  دادگاه عدالت بینالمللی  در آخرین تصمیم گیری خودش در مورد  برداشتها از کنوانسیون منع نسلکشی  عنوان کرده است  که تمام مردم، تمام دولتها و تمام نهادها، و هر فرد  در این جهان این  وظیفه را دارد که مانع نسل کشی شود.
هر کنوانسیونی دو جنبه دارد یکی مجازات جنایت است و دیگری چگونگی جلوگیر ی از جنایت و این دادگاه میگوید که جلوگیری از جنایت نسلکشی ، یک وظیفه همگانی است.
پیامدهای یک عمل ممکن است در کنترل شما نباشد، اما اقدام برای مانع شدن در کنترل شماست. حتی اگر نتیجه اقدام شما موفقیتی را که شما انتظارش را دارید به همراه نداشته باشد، اما اقدام شما به هر صورت یک وظیفه است.
ما به دادگاه رفتیم . این نظریه ها و این نمونه ها را در اختیار دادگاه قرار دادیم و هفته گذشته قاضی پذیرفت که در این پرونده  تحت کنوانسیون چهارم ژنو قضاوت کند.
 این خیلی مهم و جالب است. چرا که قوانین داخلی اسپانیا دربارة قضاوتهای بینالمللی میگوید دادگاه اسپانیا هنگامی وارد قضاوتهای بینالمللی میشود که یکی از سه شرط وجود داشته باشد: موکل در اسپانیا باشد،  یا افرادی که در گیر این جنایت شدهاند اهل اسپانیا باشند  و یا اینکه یک ارتباط ویژه بین اسپانیا و کشوری که جنایت در آن اتفاق افتاده است وجود داشته باشد.  در پرونده ما هیچکدام از این سه شرط وجود نداشت. اما قاضی تصمیم گرفت همانطور که ماده 106کنوانسیون  ژنو، اعضا را موظف میکند در مورد نقض آشکار کنوانسیون اقامه دعوای قضایی بکنند، قاضی مستقیماً صلاحیت رسیدگی قضایی را از این کنوانسیون استخراج کرد و اعلام کرد دادگاه صلاحیت رسیدگی به جنایات انجام شده در اشرف را دارد.
در 2 کلمه: قوانین بین المللی این اجازه را میدهند که مراجع قضایی داخلی به پروندههای بینالمللی رسیدگی کنند.
این یک تصمیم بسیار مهم است که قطعاً با جنجال و مقاومت روبرو خواهد شد، باید بگویم درسطح جهانی؛ چرا که اگر هر کشوری این تعهد در قبال کنوانسیون را به همین شکل به عهده بگیرد، میتوان مطمئن بودکه در سراسر جهان، قانون به گونه یی مؤثرتر اعمال و رعایت خواهد شد.
بنابراین بهنظر من باید از این بدعت در دادگاه اسپانیا حمایت کرد. همچنین مایلم اضافه کنم که این دادگاه، استقلال خود را نشان داد. چرا که بر خلاف نظر دادستان تصمیم گرفت.
دادستان میگفت نخیر شما صلاحیت رسیدگی به این پرونده را ندارید. ولی دادگاه گفت بله داریم زیرا کنوانسیون ژنو این صلاحیت را برای ما به رسمیت میشناسد.
ولی همچنانکه خیلی خوب میدانید قانون را گاه باید با زور حمایت کرد تا رعایت شود.
ما اکنون یک قوة مستقل یعنی قوة قضاییه را داریم که پذیرفته است پرونده را به عهده بگیرد. و یک نامه به عراق فرستاده و درخواست کرده که به ما گفته شود آیا دادگاهی در عراق هست که در حال تحقیق پیرامون حقایق باشد. زیرا اگر چنین باشد _و همة ما آرزو میکنیم که دادگاههای عراقی تحقیق کنند و مسئولین کشتار را مجازات نمایند_ در این صورت، تحقیقات در عراق ادامه خواهد یافت.
ولی اگر چنین نباشد و تحقیقی در جریان نباشد در آن صورت دادگاه اسپانیا اقدام خواهد کرد. ما از کمیسیون حقیقتیاب کنوانسیون ژنو درخواست کردهایم که یک هیأت بینالمللی اعزام کند تا حقایق را بیابد و نهایتاً برای محاکمه اقدام کند و دستور بازداشت را در مورد مجرمین صادر نماید.
بنابراین ما در این زمینه از کمک پارلمانترها برخورداریم. نهاد قضایی را هم داریم. شاید دادگاههای دیگر، ابعاد دیگر سرکوب در ایران را مورد بررسی قرار دهند. آنچه هنوز نداریم، یک قوة مجریه در دولت است که تصمیمات مشابهی بگیرد و چنین چیزی، یک کمک بزرگ خواهد بود. زیرا موضوع، قانون بینالمللی و سازمان ملل است. و همانطور که بهخوبی میدانید،
بنابراین اگر دولت نروژ بتواند این اقدام را انجام دهد و این بدعت را در زمینة رابطه با عراق و ایران ایجاد کند، به نظر من اقدامی بسیار مفید و کمکی بزرگ خواهد بود. اگر چنین اقدامی در نروژ صورت گیرد، تعجب نمیکنم.
همچنانکه در ابتدای صحبتهایم گفتم، نه تنها تاریخ بلکه موضع شما در جریان عضویت در اتحادیة اروپا چنین چیزی را نشان میدهد. من این مسئله را از اسپانیا دقیقاً دنبال میکردم که چگونه مردم نروژ از حق خودشان برای گفتن نه، استفاده کردند.
گفتند ما از همة گزینهها و امکانات برخورداریم.
من این رأی شما و همچنین احترامی را که دولت شما به نتیجة رأیگیری گذاشت، تحسین میکنم.

لرد دالاکیا عضو مجلس اعیان انگلستان معاون رهبرحزب لیبرال
رئیس محترم، اعضای پارلمان، اعضای اتحادیه ها، دوستان بین المللی، و دوست گرامی خانم رجوی
ابتدا از اینکه به من فرصت دادید که برای شما سخن بگویم متشکرم.
من بعنوان یک پارلمانتر بریتانیایی و عضو مجلس اعیان به اینجا آمدم. و همچنین آمدم نشان بدهم در پارلمان من 300 عضو مجلس عوام از اهداف جنبش ایران حمایت کرده اند. و در مجلس اعیان نیز همان تعداد از هدف برقراری آزادی در ایران که توسط خانم رجوی نمایندگی میشود، حمایت میکنند. این یک اقدام ساده نیست.
ولی بگذارید بگویم چرا به اینجا آمده ام. میدانید، به هر جای جهان که سفر کرده ام، نروژ و کشورهای اسکاندیناوی بعنوان شاخصی برای دموکراسی و حقوق و آزادیهای مردم در سراسر جهان محسوب میشوند. برخی از ما نمیتوانیم چنین ادعایی بکنیم چون بخشی از میراث یک امپراتوری بودهایم. ولی شما میتوانید، چون که شما در سراسر جهان از این احترام برخوردار هستید. من هم چنین به اینجا آمده ام تا از شما حمایت کنم. و خوشحالم که 91 نفر یا بیش از 90 نفر، آن قطعنامه مشخص را امضا کرده اند. و این اراده شما را برای مواجهه با بی عدالتی در ایران امروز  نشان میدهد.
ولی دلیل دیگری هم  وجود دارد که به اینجا آمده ام.  در حالیکه کمیته نوبل شما افتخار جایزه صلح را به پرزیدنت اوباما اعطا کرده است، که ظرف چند روز آینده به اینجا خواهد آمد و شما وی را با این جایزه مفتخر خواهید کرد، از شما میخواهم به او بگویید که با گرفتن جایزه صلح وی این مسئولیت را نیز بر دوش میکشد اطمینان که یابد عدالت و صلح و آزادی در ایران وجود داشته باشد. و بعنوان نشانه ای برای آن، ایالات متحده بایستی خود را از پیله ای که در آن قرار دارد خارج کند و در شروع از ساکنان اشرف حمایت نماید.
ولی دلیل دیگری هم برای بودن آنها در اینجا وجود دارد. چون رژیم ایران در ارتباط با جایزه نوبل که به یکی از شهروندانش تعلق گرفته بود، به کمیته نوبل توهین کرد. این به شما نشان میدهد که این رژیم چقدر سرکوبگر است. و چقدر صحیح و مناسب است-  من همیشه این را گفته ام-  که موضوع آنهایی که در اشرف میرزمند تا با ماندن در آنجا از حقوق و شرف خود، که تحت کنوانسیون ملل متحد حق آنها است، محافظت کنند،  یک موضوع جدی است.
آنها این ایستادگی را خواهند کرد. ولی هنگامی که انسانهای خوب  دراین زمینه سخنی نمیگویند، ما به همان اندازه دیگران در تلاش برای محکوم کردن آنچه جریان دارد، مسئول هستیم. و من بسیار امیدوارم که قادر باشیم صحیح عمل کنیم. به این دلیل این را می گویم که بعنوان پارلمانترهای بریتانیایی ما بسیار مفتخریم که با دولتمان به مخالفت برخاستیم و وقتی مجاهدین را یک سازمان تروریستی خواندند به آن ”نه“ گفتیم. ما به دادگاههای متعدد در انگلستان رفتیم و بالاخره در بالاترین سطح رای داده شد که این یک سازمان تروریستی نیست. و در واقع بسیار مفتخریم که با یاد لرد اسلین و بقیه وکلای معروف که نقش خود را ایفا کردند، این شاخص را روشن کرده و به جهان بگوییم به آنچه که این جنبش مشخص انجام میدهد احترام بگذارید.
ولی دومین دلیل نیز فکر میکنم که مهم باشد. خانم رجوی اشاره کردند به موضعی که رژیم ایران در سیاست جهانی دارد. میدانید که به نفع رژیم ایران است که توجهات را  متوجه وقایع اشرف بکند، زیرا دراین صورت میتواند سیاستهای دیوانه وار خود را در رابطه با تسلیحات اتمی ، پشت آن پنهان کند. این رژیم با ارسال سلاح به بخشهایی از قاره آفریقا، در اریتره، سومالی، جاهایی که ناآرامی و درگیریهای زیادی ایجاد کرده  و شیوه رفتارش علیه منافع بسیاری از کشورهای صلح دوست است، علاوه بر پتانسیل خطر هسته یی این رژیم، که خانم رجوی به آن اشاره کرد.
پس ما باید چکار کنیم؟ من زمان خیلی محدودی دارم. اکنون زمان آن رسیده که این را به روشنی تعیین کنیم. من همواره معتقد بودم که ساکنان اشرف باید مورد حمایت قرار بگیرند. خشونتی که اعمال شد و به مرگ تعدادی منجر گردید، و مهمتر از آن جراحتهایی است که ایجاد کرد. و من به شما میگویم که هر کدام از شما که آن ویدئوی مشخص را تماشا کنید، اشک به چشمانتان خواهد آمد چون  چنین چیزی  نبایستی بر سر هیچ شهروندی صلح دوستی که در آن کشور زندگی میکند بیاید. من میتوانم همین الان به شما بگویم که آمریکاییها، انگلیسیها و بقیه که عراق را ترک کنند، شکی ندارم که چشمان رژیم ایران به عراق و منابع ثروت و چیزهای دیگری است که از آن کشور میتواند بدست آورد.
باید مطمئن شد که چنین چیزی رخ ندهد. پس در این باره چکار کنیم؟ در چند دقیقه ای که از وقتم مانده، بگذارید ابتدا بگویم که باید صدایمان را در هر سطحی بلند کنیم. یونامی ملل متحد، نباید تنها مانیتور کند. مانیتور کردن محصول نهایی چیزی است که رخ داد. درست است که چنین چیزی رخ داد ولی من نمیخواهم حتی این رخ دهد. و برای اینکه چنین چیزی رخ ندهد، سازمان ملل و یونامی این حق را دارند که اطمینان یابند به نمایندگی از جهان متمدن شهروندان اشرف را مورد حفاظت خاص قرار دهند. ولی ما باید استراتژی دیگری نیز داشته باشیم. من به شما گفتم که نمیتوانیم در این باره ساکت بمانیم. ما نمیتوانیم بنشینیم و بگوییم ”بله ما آگاه هستیم. قطعنامه ای بگذرانید که این کار غلط است“. من به سهم خود میگویم: من بسیار مشتاقم که بعنوان بخشی از یک هیأت انگلیسی یا بخشی از اتحادیه اروپا-  و امیدوارم که کشورهایی مانند نروژ هم مشارکت کنند- به اشرف برویم و به دولتهای ایران و عراق هشدار بدهیم که ما شما را تحت نظر داریم. ما اینجا هستیم تا مطمئن شویم عدالت و آزادی برای مردمانی که در آن کمپ زندگی میکنند وجود دارد. و اگر چنین چیزی اتفاق نیفتد، بگذارید به شما بگویم، ما باید به آنها هشدار بدهیم که آنهایی را که مرتکب چنین جنایتی علیه شهروندان بیگناه شوند تحت پیگرد قرار خواهیم داد. و اطمینان یابیم که دادگاه جرائم بین المللی عملا به این موضوع خاص رسیدگی کند. همانطور که داریم در صربستان، رواندا، سیرالئون و نقاط دیگر جهان به این موضوع خاص رسیدگی میکنیم. آنها باید بدانند که مسئول آنچه بر سر افراد اشرف بیاید هستند. ولی یک استراتژی دیگر هم هست. و این استراتژی به این معنی است که اگر خواهان صلح و ثبات کشورهای پیرامون خود هستیم، پس فکر میکنم درست و مناسب است که بگوئیم همه ما بخشی از جنبشی هستیم که در آن اطمینان مییابیم قطعنامه برخورداری از حق بودن بقوت خود باقی است. ما بایستی به سازمان ملل نیز فشار بیاوریم، نه فقط بخاطر نقش ویژه ای که در عراق در اشرف دارد، بلکه در خود سازمان ملل و کاری که میتوانیم انجام بدهیم.
آقای رئیس، من در آغاز گفتم که نروژ وجدان جهان است. از شما میخواهم که رهبری را بدست بگیرید. اگر میخواهید این رهبری را از انگلستان بگیرید و ما بخشی از آن خواهیم بود. همه ما بایستی اطمینان یابیم که برخی امور هست که جهان متمدن روی آنها سازش نمیکند. و حقوق و آزادی ساکنان اشرف چنین امری است که ما برای آن در کنار هم قرار میگیریم و میجنگیم.
خیلی متشکرم.

یان کریستیان لوند نماینده پارلمان دانمارک
خانم رئیس جمهور، همکاران عزیز، دوستان عزیز، خانمها و آقایان
کمی ناراحتم که بعد از سه سخنرانی فوقالعاده، اینجا ایستادهام. قبل از هر چیز، بهدلیل اینکه انگلیسی من بسیار ضعیف است. نمیتوانم بهخوبی سه نفر دیگر که سخنرانی کردند صحبت کنم. ولی یک چیز را به شما میگویم. همچنانکه برخی از شما میدانید من بهمدت 42 سال سرباز بودهام و بر اثر یک اشتباه به عضویت پارلمان دانمارک انتخاب شدم.
بعد از آمدن به پارلمان متوجه شدم که مهمترین چیز برای من این بود که رژیم حاکم بر ایران را زیر نظر بگیرم. به عنوان یک سرباز سابق نمیتوانم رژیمی مثل رژیم ایران را بپذیرم. از این رو مایلم یاد همة کسانی را که توسط این رژیم کشته شدهاند و همچنین خاطره کسانی را که در جریان حمله به اشرف در ژوئیة گذشته کشته شدند، گرامی بدارم.
به عنوان یک انسان، فکر میکنم این یک فاجعه است که چنین چیزهایی میتوانند اتفاق بیفتند. همچنانکه خانم رئیس جمهور یادآوری کردند، قتل ندا بسیار ناراحت کننده بود. ولی شخصاً فکر میکنم که بدترین چیزی که با دیدن آن دیگر خواب به چشمانم نمیآمد تصاویر مردی بود که در خیابانهای تهران به قتل رسید. آیا این شیوة رفتار به عنوان یک انسان است؟ نه.
این یک فاجعه است و از این رو امیدوارم که این رژیم، بهزودی زود سقوط کند. اجازه بدهید یک نکته هم بگویم.
ازمن سنی گذشته و باید خیلی کوتاه صحبت کنم و اینجا را ترک کنم.
من به گذشته نگاه میکنم و آنچه را در سالهای گذشته اتفاق افتاد بهیاد میآورم. یک سال پیش، هیچکس واقعاً نمیفهمید که مردم ایران، در این ابعاد ضد رژیم هستند.  اکنون میتوانیم در خیابانها آنها را ببینیم. امیدوارم که بسیاری دیگر به تظاهرات و به مردمی که جان به لبشان رسیده بپیوندند.
یک سال پیش دولت ما هنوز این توهم را داشت که میتوان ساخت سلاح هستهیی را متوقف کرد. این یک توهم است. من کاملا ًبا سخنرانان قبلی موافقم که بکارگیری تمام تلاش رژیم علیه اشرف نشان میدهد که نمیتوان به سلاح هستهیی در دست این رژیم، حتی فکر کرد.
به نظر من بدترین چیزی که میتواند در عمر من اتفاق بیفتد دستیابی این رژیم، به سلاح هستهیی است. این یک فاجعة واقعی خواهد بود.
یک سال پیش یا کمی قبل از آن، سازمان مجاهدین خلق ایران هنوز در لیست تروریستی بود. من در شروع کار به خودم گفتم شاید آنها تروریست باشند. باید آنها را مورد بررسی قرار داد. اگر تروریست باشند باید اسمشان در لیست تروریستی باقی بماند. ولی دیدم که هفت حکم دادگاه میگوید که آنها تروریست نیستند.
از این رو گفتم که تمام تلاشم را بهکار خواهم گرفت تا افراد را متقاعد کنم که نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست تروریستی خارج شود. و از این بابت افتخار میکنم. ما در این مورد در پارلمان دانمارک اقداماتی انجام دادیم. و از این رو بسیار خوشحالم و امیدوارم که ایالات متحده هم به این موضوع گوش بدهد.
اشرف! من این موضوع را به دفعات، با وزیر امور خارجهمان مورد بحث قرار دادهام. او میگوید این موضوع به مردم و دولت عراق مربوط است. و من میگویم که این موضوع به همة مردم جهان ربط دارد. زیرا همچنانکه سخنرانان قبلی گفتند اگر اجازه بدهیم که این کمپ جابجا شود و به نقطهیی منتقل شود که امنیت آن معادل امنیت امروز اشرف نباشد، این یک فاجعه برای تمام جهان خواهد بود. از این رو باید از آن حمایت کنیم. باید آن را تقویت کنیم و از آنچه امروز شنیدم بسیار خوشحالم.
من یک فرماندة ارتشی بودم. اگر وارد جنگ میشدم، البته امیدوارم هرگز وارد جنگ نشوم. ولی اگر وارد جنگ میشدیم، همچنانکه در حال حاضر در افغانستان در جنگ هستیم، حتی به مجروحان دشمن رسیدگی میکردیم. در بیمارستانهایمان از آنها که علیه ما جنگیده بودند مراقبت میکردیم. زیرا این، همان جوهرة دمکراسی است. و این یک فاجعه است که در کمپ اشرف، به پزشکان و پرستاران و دارو و سوخت اجازة ورود داده نمیشود. این علیه تمام ادراکات است. من به عنوان یک سرهنگ سابق نمیتوانم بفهمم چگونه انسانهایی مرتکب این کار میشوند.
بنابراین بهترین آرزوهای خود را برای احقاق حقوق ساکنان اشرف تقدیم میکنم.
فکر میکنم که دولتمردان عراق بسیار تحت فشار ونفود رژیم ایران هستند. و از این رو مهم است که با نیت خیر به آنها بگوییم که درحال ارتکاب یک اشتباه هستند.
مایلم به اسپانیاییها تبریک بگویم. آنچه انجام دادند از منظر قانونی، بسیار بسیار خوب است.
 مایلم به نروژ هم تبریک بگویم. فکر میکنم آنچه که انجام دادهاید بسیار خوب بوده است.
چرا کسانی علیه اشرف اقدام میکنند؟ آیا بهخاطر اینکه در اشرف مهمات و سلاح مخفی شده؟ نه. همه میدانند که در اشرف احتمالاً حتی یک چاقو هم وجود ندارد. بنابراین اگر از آنها حفاظت نکنیم، یک فاجعه است.
من سخنان خود را بهپایان میبرم. با اینکه حرفهای زیادی دارم. ولی حرفها را به دیگران واگذار میکنم. تنها یک چیز را به شما خانم رئیس جمهور میگویم. با تمام احساساتم در کنار مردم شما هستم. و هر بار که به مردم شما فکر میکنم به یاد دختر شما میافتم.
خواهر مریم: خیلی متشکرم.
کریستیان لوند: متشکرم.…

خبرگزاری نروژ، آفتن بلادت، برگنز تیدنده، وب آویسن و برگن سنتروم  همزمان با صدور بیانیه اکثریت مجلس نروژ در حمایت از مجاهدان اشرف ـ که در یک اجلاس پارلمانی با حضور رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، نایبرئیس و شماری از نمایندگان پارلمان نروژ اعلام شد ـ گزارشهایی مننشرکردند و نوشتند:
مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، بعد از دیدار با کمیسیون خارجه و دفاع پارلمان نروژ در روز پنجشنبه و شرکت در یک اجلاس عمومی در پارلمان، در روز جمعه، حمایت 91 نماینده پارلمان نروژ که اکثریت این پارلمان را تشکیل میدهند، را اعلام کرد.
جنبش مقاومت ایران که قصد سرنگونی رژیم تهران را دارد، از دولت نروژ میخواهد یک نقش پیشگام را میان حامیان بینالمللی مقاومت ایران ایفا کند.
نمایندگان پارلمان زیر بیانیهیی را امضاء کردهاند که دولت نروژ را به ایفا یک نقش رهبری کننده بینالمللی، برای ممانعت از جا به جایی اجباری هزاران تن از اعضای اپوزیسیون که در قرارگاه اشرف واقع در مرز عراق مستقر هستنند، دعوت میکند.
مریم رجوی طی دیداری که در پشت درهای بسته در کمیسیون خارجه و دفاع برگزار شد، گفت: «جا به جایی اجباری، نقض بسیاری از حقوق پایهیی ساکنان اشرف است و یک زمینهسازی برای کشتار و فجایع انسانی است و نروژ میتواند به خاطر موقعیت و اعتبارش در جامعه بینالمللی، یک نقش تاریخی در این قضیه ایفا کند».
مریم رجوی بر این باور است که مقامات ایرانی برای تضعیف اپوزیسیون خواهان حمام خون هستند. زمانیکه این قرارگاه در تابستان مورد حمله و هجوم نیروهای عراقی واقع شد، 11 تن کشته شدند.
مورتن هوگلوند از حزب پیشرو، در کمیسیون خارجه به خبرگزاری نروژ میگوید:«وضعیـت 3400 تن ساکنان اشرف، اضطراری است. ما از بابت حمله و هجوم تابستان منقلب هستیم و به شدت از بابت جان و سلامت آنان نگرانیم».
شورای ملی مقاومت ایران یک ائـتلاف فراگیر برای بسیاری از گروههای مخالف ایرانی، ازجمله مجاهدین خلق است، که هدف نهایی شان سرنگونی رژیم در تهران است.
این جنبش که از سال 1981 در پاریس مستقر است، بیش از 500 عضو دارد و پارلمان در تبعید ایران محسوب میشود.