دراین رابطه سایت حکومتی اقتصاد آنلاین (14 خرداد 1395) از جمله گزارش کرده است: «مدیر فروش ایرباس می گوید بانک‌ها می‌ترسند خرید 118 هواپیمای ایران را تأمین مالی کنند و اگر ایران فکری برای بندهای مالی قرارداد خود نکند، فروش هواپیما لغو خواهد شد».

واقعیت این است که از فردای قبول تسلیم نامه اتمی وین از سوی دیکتاتوری ولی فقیه و به تبع آن برداشته شدن تحریم ها در 26 دیماه گذشته تا به امروز هیچ سرمایه گذار و یا بانک خارجی حاضر به پذیرش ریسک برای معامله و یا ورود به بازار به شدت ضربه خورده و به گل نشسته ایران نشده است. امری که اکنون با خود به بروز تنگناهای شدید دیگری همچون رکود اقتصادی، بیکاری، افزایش نرخ تورم و نیز گرانی سرسام آور کالاها و نیاز های مردم و همچنین بحران مالی در رژیم راه برده است.

بحران مالی در رژیم آخوندی بحدی گسترش یافته است که به نوشته این گزارش حکومتی: «بانک‌های اروپایی از تحریم‌های موجود آمریکا علیه ایران هراس دارند و داشتن یک تضمین کتبی مختصر برای تحریم نشدن در صورت تعامل با ایران را می‌خواهند؛ تضمینی که به گفته سردبیر آسوشیتدپرس هیچ‌گاه صادر نمی‌شود تا سایه تحریم‌ها به صورت دائمی از سر ایران کم نشود».

به یقین شکست دیکتاتوری آخوندی در به سرانجام گرفتن این قرارداد بسیار مخاطره آمیز، اکنون به تنگناهای دیگری در زمینه خطوط هوایی کشور و یا قطعات یدکی و بi طور کلی نوآوری در این زمینه نیز راه برده است. یک کارگزار حکومتی در این گزارش ابعاد بحران در صنعت هواپیمایی کشور را اینگونه به تصویر کشیده است: «ناوگان هواپیمایی ایران هم اکنون متشکل از 248 هواپیمای مسافربری با متوسط سن 20 سال است که حدود 100 فروند از آنان به علت نبود قطعات برای تعمیر، زمین گیر شده است. به گفته مقامات، ایران برای نوسازی ناوگان هواپیمایی خود به حدود 500 فروند هواپیما نیاز دارد». (سایت حکومتی پرس تی وی 18 خرداد 1395)

از سوی دیگر به نظر بسیاری از کارشناسان، بزرگترین مانع برسر اجرایی شدن چنین قرارداد هایی، همان عدم اعتماد جامعه بین المللی به یک دیکتاتوری خون ریز، جنگ طلب و تروریستی است که اکنون دربدر به دنبال دستیابی به تکنولوژی نوین به ویژه در صنعت هوا – فضا می باشد. بسیاری از کارخانه های تولید کننده خارجی، اکنون بیم آن را دارند که هرگونه معامله ای با رژیم آخوندی بر سر چنین هواپیماهایی، می تواند دیکتاتوری مذهبی خامنه ای را در وضعیتی قرار دهد تا از این تکنولوژی و با مونتاژ و یا کپی برداری، آن را در خدمت اهداف نظامی، به ویژه برنامه های موشکی خود قراردهد.