مصاحبه تلویزیون صدای آمریکا با خانم زهره بنی جمالی در شهر اشرف درارتباط با جلوگیری از ورود دارو و پزشک

تلویزیون صدای آمریکا شب گذشته درارتباط با جلوگیری از ورود دارو و پزشک مصاحبه یی با خانم زهره بنی جمالی درشهر اشرف انجام داد که توجه شمارا به آن جلب می کنیم:
مجری: خوب در هر کجا که انسانها از حقوق خودشان محروم می شوند، خبرهایی طبعاً منتشر می شود، فارغ از اندیشه و افکار سیاسی و خط و ربط سیاسی همة دانشجویان بازداشت شده، اخبارشان کم و بیش منتشر شده و تا آنجایی هم که به دست ما برسد از منابع موثق بازتاب خواهیم داد در برنامة دوشنبه ها که معمولاً ویژة حقوق بشر است از جمله در کمپ یا اردوگاه اشرف در رمادی عراق که بیشتر اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران در آنجا هستند و اخبار مربوطه اش را شنیدید، ظاهراً چندی پیش ارسال یا

 ورود کمکهای دارویی به این کمپ که دارای بیمارستانی هم هست متوقف شد، جلوگیری شد از سوی دولت یا بخشی از دولت یا گروهی در دولت عراق با اعتراض برخی از نهادهای اروپایی روبه رو شد از جمله بخشی از پارلمان اروپا، قاطعانه محکوم کردند. یعنی جلوگیری از رسیدن دارو به کمپ اشرف را. خانم زهره بنی جمالی، پزشک، دکتر، خانم زهره بنی جمالی و رئیس این بیمارستان روی خط ارتباط تلفن با ما هستند، سلام به شما.
زهره بنی جمالی: سلام خدمت شما و بینندگان عزیزتان، اجازه بدین که ابتدا درود بفرستم به دانشجویان و مردم دلیر ایران که امروز هم در 16 آذرماه قهرمانانه در خیابانها و دانشگاهها برای آزادی مردم ایران به پا خاستند و دست به اعتراضات گسترده علیه دیکتاتوری حاکم بر ایران زدند. اما در مورد محدودیتهای پزشکی در اشرف که مطرح کردین، سابقة امر به حدود هفت ماه پیش برمی گردد که عراق حفاظت اشرف را به عهده گرفت. از آن زمان فشار روی ساکنین اشرف و به طور خاص مستمراً محدودیتهای درمانی ایجاد کرد. در حال حاضر هم حدود یک ماه است که مجدداً ورود دکتر و (قطع صدا) پنج بار از ورود پزشکای متخصص جلوگیری کردند، همینطور ماشینهای حامل (دارو) را برگرداندند. طبق قوانین بین المللی و پزشکی حتی در شرایط جنگی هم نمی شود طرفی را از خدمات پزشکی محروم کرد، چه برسد به افرادی که تحت حفاظت کنوانسیون ژنو قرار دارند و همة مخارج پزشکی (قطع صدا) حتماً مطلع هستید که تو حملات (قطع صدا) به اشرف در شش و هفت مرداد، ما تعداد 500تا مجروح داشتیم که 130تاشون دچار نقص عضو شدند که هنوز برخی از آنها نیاز به عملهای جراحی یا رسیدگیهای جدی پزشکی دارند. همین الان تعداد پنج بیمار سرطانی تو اشرف داریم که نیاز به عمل جراحی یا شیمی درمانی سریع برای پیشگیری از گسترش سرطان دارند، تقریباً بیش از 120نفر از بیماران نیاز به عملهای جراحی مختلف دارند و تأخیر تو این عملها براشون ضایعات خواهد داشت یا نفراتی که بیماریهای مزمن و جدی دارند و باید مستمراً دارو مصرف کنند از جمله مثلاً کسانی که مبتلا به فشار خون هستند یا دیابت هستند و همة اینها از دارو و درمان با این ممنوعیت محروم شدند و دچار مشکلات جدی هستند.
چالنگی: یعنی الان به طور به اندازة کافی ندارید دارو خانم دکتر بنی جمالی، یعنی الان در حال حاضر که ما داریم صحبت می کنیم شما به اندازة کافی دارو برای بیماران ندارید، اگ کوتاه بفرمایید ممنون می شوم، وقت ما،
زهره بنی جمالی: بله، نخیر به اندازه کافی دارو نداریم چون اجازة ورود دارو نمی دهند و من واقعاً به عنوان یک پزشک بسیار تحت فشارم که به خاطر این محدودیتها نمی توانیم اقدامات درمانی لازم را برای این بیمارها انجام بدهیم و کمبود جدی داریم سر دارو.
چالنگی: سپاسگزار هستیم خانم دکتر زهره بنی جمالی رئیس بیمارستان کمپ اشرف در رمادی عراق. با سپاس از شما.
زهره بنی جمالی: خواهش می کنم. خواهش می کنم. من می خواستم،
چالنگی: بفرمایید اگر سخنی هست بسیار کوتاه خانم بنی جمالی.
زهره بنی جمالی: خواهش می کنم. می خواستم در انتها بگم که من از موضع مسئولیتم در قبال بیمارها و مجروحین اشرف تو شرایط خطیری قرار دارند می خواهم تأکید کنم که سازمانن ملل، دولت آمریکا و مجامع بین المللی در قبال فشارهای غیرانسانی پزشکی و محرومیت بیمار از دسترسی به پزشک و دارو در اشرف مسئولن و باید با اقدامات عاجلشان از دولت عراق بخواهند که حقوق ساکنین اشرف را طبق قوانین بین المللی به رسمیت بشناسند.
چالنگی: با سپاس بسیار. خوب خانم هیکس من پرسشم در همین مسأله اتفاقاً، ببینید فرق نمی کند، یعنی انسانها در هر جای دنیا، در اردوگاه اشرف، در نامیبیا، در هر جایی که هستند در زیر سلطة هر حکومتی، قلمرو هر حکومتی زندگی می کنند، در ایران، بیماران زندانی که اسم بردیم، دولتهای عضو سازمان ملل چه مسئولیتی دارند در قبال اینها، چه حقوقی را باید رعایت بکنند راجع به بیماران تحت سیطرة حکومتی خودشان که در زندان هستند یا اردوگاهی مثل اشرف یا جاهای دیگر یا غزه یا هر جا.
الهه هیکس: آقای چالنگی کسانی که در حدود گفته می شود تخمین زده می شود سه هزار نفر در این کمپ هستند به نظر من اسفبارترین سرنوشت را این ایرانیان دارند. همانطور که جنابعالی فرمودید اکثر آنها هوادار و اعضای رده پایین هستند که در این سازمان مجاهدین خلق و واقعاً قربانی یک دولت، و دو دولت در در واقع، جمهوری اسلامی، دولت عراق، زدوبندهایی که این دو دولت با هم داشتند، فشاری که دولت جمهوری اسلامی و عوامل آن در عراق وارد می کند و اگر که باید گفت خوشبختانه مقامات گروههای سیاسی خارج از کشور وابسته به مجاهدین خلق هم در واشینگتن، هم در ژنو، هم در کشورهای اروپایی تا حالا توانسته اند که واقعاً صدای این اسفبارترین وضعیت یک گروه از ایرانیان در یک گوشه از دنیا را به خوبی برسانند. متأسفانه کمیساریای عالی حقوق پناهندگان هم در جریان هست، ولی تا اونجایی که توانستند اقداماتی کردند، ولی این شرایط، شرایطی بسیار سختی هستش، شرایط بسیار اسفباری هستش و امیدوارم که اعضای سازمان مجاهدین خلق در خارج از کشور، در پاریس بتوانند بهتر عمل بکنند و کاری که دارند می کنند که بشود کمکهای پزشکی به آنها اقلاً کمکهای پزشکی رسیده بشود.
چالنگی: اون کار به خود سازمان مجاهدین خلق یا هر سازمان دیگری، به بحث ما مربوط نمی شود چه می کند. سؤال من این هست واقعاً اگر بخواهید در کمتر از یک دقیقه بگید، چه وظیفه یی دارند دولتها. دولت ایران چه وظیفه یی در مقابل بیماری عیسی سحرخیز روزنامه نگار ایرانی دارد، پیمان عارف، کاظمینی بروجردی، بیمارن، زندانی هستند حالا به هر دلیلی، سازمان ملل موظفش می کند یا دولت عراق در قبال کمپ اشرف یا مثلاً اسراییل یا هر کس دیگری در برابر بازداشتیهای فلسطینی یا دولت غزه و فلسطینها در قبال گیلاد شالیت، سرباز اسراییلی که اسیره
الهه هیکس: آقای چالنگی، وظیفة اینجا ما برگردیم به جمهوری اسلامی در قبال به عنوان مثال شما فرمودید عیسی سحرخیز، وظایف ایران بند بند در قوانین ایران در رابطه با حقوق زندانیان، در رابطه با حقوق روزنامه نگاران مشخصه، تعهدات بین المللی ایران مشخص هست. امضای دولت جمهوری اسلامی زیر اونها هستش ولی ورای همین هستش که این تعهدات را نقض کرده و برای بیست و پنج بار هر سال در مجامع بین المللی و مجمع عمومی سازمان ملل محکوم می شود به دلیل نقض همین تعهدات خودش آقای چالنگی. ».

از سوی دیگر تلویزیون الرافدین عراق(15آذر88) گزارش داد: مقاومت ایران اعلام کرد کمیته ویژه در نخست وزیری عراق ورود هرگونه پزشک و دارو به کمپ اشرف مربوط به پناهندگان ایرانی در استان دیالی را ممنوع کرده است.
مقاومت ایران افزود نیروهای دولتی که اطراف کمپ هستند مانع ورود سازمانهای حقوق بشری و روزنامهنگاران به داخل کمپ می شوند. این اقدام نقض معاهدات مربوط به حقوق پناهندگان است.
نیروهای دولتی اخیراً محدودیت علیه ساکنان کمپ اشرف را تشدید کرده و مانع ورود پزشک، دارو و وسایل پزشکی که خود ساکنان اشرف خریداری کرده بودند، به داخل کمپ شدند.