به‌یقین مخاطب اصلی این سخنان هم شخص ولی‌فقیه و هم گماشته وی در روزنامه کیهان وابسته به بیت خامنه‌ای هست. جوهر و مضمون این سخنان به معنای آن است که اولاً باند رفسنجانی – روحانی همچنان بر ادامه سیاست برجام های دیگر به‌ویژه در سطح منطقه‌ای و مالی پافشاری داشته و آن را تنها راه حل برای بیرون رفتن کلیت نظام آخوندی از مجموعه بحران‌های لاعلاج می‌دانند. ثانیاً این باند در نظر دارد تا قبل از راه افتادن کارزار انتخاباتی از سوی باند ولی‌فقیه که اکنون در تشتت بی‌سابقه‌ای بسر می‌برد، موضوع رسانه‌های وابسته به ولی‌فقیه به‌ویژه شاخص اصلی آن یعنی کیهان را یکسره نماید و بدین‌سان پیشاپیش رأس «فتنه رسانه‌ای» را خلع سلاح نماید.
اما هنوز جوهر جملات رئیس دولت تدبیر و امید خشک نشده بود که پاسدار شریعتمداری در یک پاتک در تازه‌ترین شماره خود، ضمن خطاب قرار دادن آخوند روحانی از جمله نوشت است: «امروز یکی از آقایان فرمودند که ۱۰۰ مورد از تحریم‌ها برداشته شده و تنها سه مورد از آن‌ها مانده است و عده‌ای این ۱۰۰ مورد را نمی‌بینند و سه مورد دیگر را می‌بینند که باید از وی خواست که یکی از این ۱۰۰ مورد را نام ببرد». (کیهان حکومتی 16 آبان 1395)
واقعیت در فرای این جنگ و دعواهای حکومتی این است که هردو باند رژیم در ارزیابی‌های خود برای دوران پسا برجام شکست سنگینی متحمل شده‌اند. خامنه‌ای به اشتباه بر این باور بود که با قبول تسلیم‌نامه اتمی وین عنقریب درهای «اعتماد و سرمایه‌گذاری» از سوی جامعه جهانی برای رژیم غرق در بحران وی باز خواهد شد و بدین‌سان وی خواهد توانست به سیاست‌های مخرب خود در زمینه نقض حقوق بشر، صدور تروریسم، کشورگشایی و صدور بنیادگرایی ادامه دهد.
پاسدار شریعتمداری در ادامه می‌افزاید: شریعتمداری در سرمقاله شماره ۱۶ آبان روزنامه کیهان هم نوشت که «آقایان صالحی، ظریف، عراقچی و ... تأکید می‌کنند که تحریم‌ها فقط روی کاغذ برداشته شده و آقای سیف رئیس محترم بانک مرکزی می‌گوید دستاوردهای برجام تقریباً هیچ بوده است. این تناقض آشکار میان اظهارات آقای رئیس‌جمهور و دولتمردان عالی‌رتبه و دست‌اندرکار ماجرا چگونه قابل جمع است؟».
جوهر و مضمون سخنان نماینده خامنه‌ای در ورق‌پاره کیهان به معنای شکست سنگین برجام و خواب‌وخیال‌های هردو باند هست. همچنین بر این سیاق اکنون مشاهده می‌شود که این دو سیاست در درون رژیم آخوندی به تقابل یکدیگر برخاسته‌اند. باند رفسنجانی – روحانی به اشتباه بر این باور است که کلید مشکلات در ادامه روند جام زهرهای بعدی است و شخص ولی بر این اعتقاد که با بستن و هرچه بیشتر قفل کردن جامعه و دیوار کشیدن به دور کشور، می‌تواند موج سرنگونی نظام را از سر بگذراند.
