گرچه رژیم آخوندی در تبلیغات حکومتی تلاش می کند تا بروز و فلسفه پدیدار شدن این بحران انسانی را “نشان از بحران فرهنگی » جلوه دهد, اما واقعیت های درون جامعه و بویژه در میان نسل جوان تصویر دیگری را ارائه می دهند.
بسیاری از کارشناسان مسائل اجتماعی براین عقیده هستند که بروز بحران اعتیاد و خودکشی در میان نسل جوان و بویژه دانش آموزان رابطه مستقیم با سیاست های سرکوبگرانه دیکتاتوری ولی فقیه, فقر, بیکاری, بحران های شدید اقتصادی و مالی دارد که در نهایت به افسردگی راه برده و به تبع آن با خود “خودکشی و یا اعتیاد» را بهمراه می آورده است.
سخن از سیاست هایی است که اکنون میلیون ها جوان ایرانی را بدلیل عصیان و نبود چشم انداز برای آینده ای بهتر و در نبود آزادی های فردی و اجتماعی به لبه پرتگاه کشانده است.
این کارگزار حکومتی در ادامه ناخواسته به این واقعیت اعتراف کرده و می افزاید: “رشد بی‌‌رویه مهاجرت و حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ مانند تهران در بروز رفتارهای پرخطر تاثیرگذار است چراکه بیکاری، فقر اقتصادی، شکاف شدید طبقاتی و تقابل فرهنگی با فرهنگ شهرنشینان می‌تواند موجب بروز این رفتارها شود». (سایت حکومتی خبرفارسی 23 آبان 1395)
این جملات در حالی بیان می شود که عطف به داده های حکومتی, کلیت رژیم آخوندی تا به امروز ناتوان از ارائه برنامه های مدون و راه حل های اصولی برای برای حل مشکلات عمیق مردم, بویژه در میان نسل جوان بوده است.
برای نمونه ابعاد خودکشی در میان نسل جوان بحدی است که رسانه های رژیم آن را تابعی از “امید به زندگی و آینده » ارزیابی کرده اند. یک سایت حکومتی با اشاره به آمار بسیار بالای خودکشی در استان هایی مانند ایلام و یا خوزستان می نویسد: «در خوزستان نیز پدیده شوم خودکشی قشر جوان جامعه را مورد سیطره خود قرارداده است به گونه ای که در آمار و اخبار های روز حداقل با یک خبر خودکشی مواجه می‌شویم و با مطالعه متن خبر متوجه می‌شویم که قربانی جوانی در رنج سنی ۱۳ تا ۳۰ سال بوده است». ( سایت حکومتی دانا 22 خرداد 1396)
در نمونه ای دیگر رئیس سازمان پزشکی حکومت با ارائه آمار و ارقام خودکشی در حاکمیت خامنه ای گفت: «در سال 1394، 4020 مورد خودکشی منجر به فوت در کشور به ثبت رسید که 2887 مورد از این خودکشیها مربوط به مردان و 1133 مربوط به زنان بوده است؛ این آمار در حالی اعلام شد که تعداد اقدام به خودکشی همواره چندین برابر خودکشیهای منجر به فوت است».
وی در ادامه می افزاید: «اما در خودکشیهای که در سال 95 اتفاق افتاد شاهد پدیده جدید «خودکشیهای دونفره» بودیم، نخستین خودکشی هم‌زمان دونفره در سال 95 در یاسوج اتفاق افتاد؛ در این ماجرا دو جوان بیست‌وهفت و بیست‌وهشت‌ساله یاسوجی خود را با طناب حلق‌آویز کردند، در وصیت‌نامه منتسب به این دو جوان، خستگی از دنیا علت این اقدام عنوان‌شده بود.
تنها چند روز پس از انتشار خبر خودکشی جوانان یاسوجی، دختران سیزده و چهارده‌ساله در خیابان پیامبر غربی تهران با پریدن از طبقه پنجم ساختمان به زندگی خود پایان دادند».( سایت حکومتی دنیای حقوق 14 آبان 1395)
