همچنین حضور در چنین جمعی از نمایندگان پارلمان اروپا شایان تبریک بزرگی است. تبریک بابت سازماندهی این جلسه، چرا که ما در یک شرایط تاریخی هستیم که بصورت بسیار سریع در حال توسعه است. ما شاهد تغییرات فضای سیاسی سریعی در آن طرف اقیانوس اطلس هستیم.
در واقع بعد از امضاء برجام و بدنبال آن قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل متحد، صدها مؤسسه اروپایی، کشورهای عضو، شرکتها، سازمانهای غیردولتی، بانکهای فکری و افراد مختلف در رقابت بیسابقهیی در برقراری ارتباط با ایران بودهاند.
این اعمال در واقع باعث تشویق بسیار ملایان شده است. این باعث تقویت عزم آنها برای گسترش سلطه رژیم ایران در منطقه و همچنین سرکوب همه نوع اعتراض در داخل کشور شده، و اینکه این اعمال کاملاً از جانب طرف حسابهای اروپایی آنها قابل قبول است.
بنابراین، این گفتگو میتواند بصورت خلاصه این موضوع را طرح کند، و تاکنون به نحو مهمی هم طرح شده که چه اقدامات عملی توسط همه مؤسسات اروپایی باید در قبالـ رژیم ایران اتخاذ شود، یعنی تأکید بر حقوق بشر و آزادیهای بنیادین، ، و یک مسأله بسیار مهم که در همه توافقنامههای تجاری و همکاری با رژیم ایران باید قید شود، مادهیی پیرامون حقوق بشر و تأکید بر حقوق بشر بعنوان امری حیاتی در روابط رژیم ایران با اتحادیه اروپا است.
باید به یک مورد از جانب محمد جواد لاریجانی، رئیس شورای حقوق بشر دادگستری ایران تأکید شود که گفت، «اگر اتحادیه اروپا قصد دارد روابط نزدیکی با فعالان حقوق بشر برقرار کند تا آنها بتوانند روند اجراء حقوق بشر را تضمین کنند، آنها باید بدانند دستگاه دادگستری در ایران اکیداً اجازه نخواهد داد چنین لانهیی از فساد در ایران تشکیل شود.» دیگر نقل قولهایی از روزنامههای دیگر در مورد لاریجانی حتی این نظر و این اظهارات را مورد تأکید و تحکیم قرار دادند.
در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران همه چیز توسط دبیرکل ملل متحد بارها و بارها طرح و تکرار شده است، و بنابراین قصد ندارم در این رابطه بیشتر توضیح بدهم. اما می خواهم یادآوری کنم، اگر رئیس جمهور (برگزیده) شورای ملی مقاومت ایران، مریم رجوی اجازه دهند، مایلم جملاتی را که به نظرم بسیار مهم است از سخنان چند روز پیش ایشان در جلسه 26 نوامبر در پاریس نقل قول کنم. خانم رجوی گفت: «ما خواستار آن هستیم که جامعه بینالمللی به سیاست امتیازدهی به رژیم ولایت فقیه پایان دهد. ما خواستار آن هستیم سکوت در قبال جنایات رژیم ایران در داخل کشور و سراسر منطقه پایان یابد. آنچه ما خواستار آن هستیم احترام به تلاش مردم ایران برای رسیدن به آزادی است. جنبش دادخواهی برای قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی، عدالت برای قربانیان قتل عام ۱۹۸۸ در ایران.»