به موازات این واقعیات باید به بحران مالی و عدم پرداخت حقوق و معوقات پزشکان بویژه در بخش های دولتی اشاره نمود که بسیاری از این قشر تحصیل کرده را نه تنها به حاشیه جامعه و رفتن بسوی کارهای کاذب کشانده است، بلکه به عاملی برای فرار آنها به خارج از کشور نیز تبدیل گردیده است. این کارگزار حکومتی ضمن اشاره به این واقعیات می افزاید: «بسیاری از پزشکان بخش دولتی حدود یکسال است که کارانه خود را دریافت نکرده اند پس باید به پزشکان حق داد که برای داشتن امنیت اجتماعی و اقتصادی از کشور مهاجرت کنند».
بهرحال موضوعی بنام فرار مغزها تنها به کادرهای درمانی و پزشکی مانند اطباء، پرستاران و یا متخصصان درمان و بهداشت بسنده نمی کند، بلکه اکنون به نوعی واکنش در میان اقشار عصیان و ستم زده ایران در مقابل حاکمیت سرکوبگر خامنه ای تبدیل شده است. علاوه براین نیز باید به وجود بحران های متعدد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در رژیم آخوندی اشاره نمود که هرکدام به تنهایی از دیگر عومل مهم برای مهاجرت در بین فرهیختگان کشور می باشد.
بحران فرار پزشکان اکنون بحدی روبه رشد گذاشته است که پیشتر یک سایت حکومتی دراین رابطه نوشته است: «کمبود پزشک در کشور واقعیت پنهانی است که کمتر کسی به آن اشاره میکند. این در حالی است که به گفته ایرج حریرچی، قائم مقام وزیر بهداشت اکنون به ازای هزار نفر جمعیت ۰/۸۹ نفر پزشک داریم و در این زمینه در بین کشورهای منطقه جزو رتبههای آخر محسوب میشویم. ین در حالی است که مطابق استانداردهای جهانی باید به ازای هر هزار نفر جمعیت ۳.۵ پزشک در کشور وجود داشته باشد». (سایت حکومتی شفاف آنلاین ۱۶ خرداد ۱۳۹۵)
همچنین نبود چشم اندازبرای زندگی بهتر در سیستم خان خان بازی ولایت فقیه و برقرار شدن رابطه در بسیاری از نهاد های فاسد رژیم بجای اعمال قانون و ضابطه که اکنون بسیاری از اساتید و متخصصان را خانه نشین کرده، در منطق خود راه بدانجا برده است که بسیاری ازپزشکان و متخصصان مجرب عطای این رژیم را به لقای آن بخشیده و راهی خارج از کشور می شوند.
دراین رابطه معاون سابق پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در رژیم آخوندی ضمن اعتراف به انگیزه های نخبگان برای مهاجرت گفت: «این انگیزه ها را می توان در سه دسته عمده تقسیم کرد، ابتدا شکوفایی و رسیدن به قله های علمی است، دوم. اشتغال و منزلت اجتماعی و سوم. دافعه های داخلی و نداشتن چشم انداز روشن در داخل کشور».(رادیوحکومتی گفتگو ۲۵ دیماه ۱۳۹۵)