با نگاهی به دستگاههای فرسوده، کمبود پرسنل، نبود ادوات بروز شده اطفاء حریق و بهویژه عدم تمایل رژیم غارتگر آخوندی برای تجهیز و بروز کردن آتشنشانی کشور بسیاری از نگاههای به آمران و عاملان حکومتی بهویژه در دولت آخوند روحانی و شهرداری تهران معطوف شده است. سخن از بحرانی است که دولت آخوند روحانی عامدانه از دادن آمار و ارقام واقعی تلفات انسانی آن تا به امروز پرهیز کرده و بدینسان حکومت تلاش دارد تا با خرید وقت، خود را از مهلکه خشم و طغیان عمومی نجات دهد. این وحشت و هراس را روزنامه کیهان وابسته به ولیفقیه اینگونه به تصویر کشیده است: «تهران پایتخت ایران است و با یک حادثه بزرگ مثل زلزله، فلج شده و در نتیجه ایران را با بحران سیاسی و امنیتی مواجه میکند».
همچنین یک آتشنشان دردمند با اشاره به فقر گسترده در آتشنشانی از جمله میگوید: «ایکاش کلاههای آتشنشانی به بیسیمهای شخصی مجهز شود، گرچه این امکانات وجود دارد ولی متأسفانه همچنان ما با مشکلات اساسی در این زمینه روبهرو هستیم. اگر همین امکانات اولیه برای ما فراهم شود قطعاً در زمان حوادث امنیت ما بیشتر میشود».
بحران فقر سازماندهی شده در آتشنشانی کشور در حالی است که دیکتاتوری خامنهای سالیانه صدها میلیارد دلار را یا در تنور جنگ و خونریزی و یا در صدر تروریسم و حمایت از گروههای وابسته به رژیم در یمن، لبنان، عراق و یا سوریه هزینه مینماید. در این راستا است که اکنون میلیونها ایرانی دردمند و بهویژه بازماندگان قربانیان چنین حوادث دردناکی میبینند که چگونه صندوق کشور خالی گردیده و سهم آنان از خانه پدری تنها سرکوب، رکود اقتصادی، بیکاری و بهتبع آن فقر و فلاکت شده است.
در رابطه با سازمانی مستهلک و ازکارافتاده بنام آتشنشانی کشور یک گزارش حکومتی با اعتراف به این واقعیت به نقل از یک آتشنشان مینویسد: «ما 5 هزار نیروی عملیاتی هستیم اما با هزار لباس آتشنشانی. متأسفانه به خاطر بیتوجهیهای مدیرانمان ومسئولان شهری با کمبود امکانات روبهروهستیم که کار را برای ما سخت کرده است. اگر کیفیت لباسهای ما بهتر شود به طورقطع راحتتر میتوان دل به آتش زد ولی گاهی همین ابتداییترین مسائل مشکلها را برایمان دوچندان میکند». (سایت حکومتی انتخاب ۴ بهمن ۱۳۹۵)
ملاحظه میشود که رژیم غارتگر ولیفقیه که بر اموال و داراییهای ملی چنگ انداخته است، حتی آتشنشانان را از حداقلهای نیازمندی آنان مانند لباس آتشنشانی، کلاه ایمنی، بیسیم و مینیمم تجهیزات لازم برای اطفاء حریق نیز محروم کرده است.
این پرسنل آتشنشانی در ادامه غیظ و بغض فروخورده خود از سرکوب حکومتی را اینگونه به تصویر میکشد: «متأسفانه ما جایی برای اعتراض نداریم و حتی پارسال وقتی عدهای از همکارانمان برای شکایت به شهرداری رفتند و اعتراض کردند بهشدت با آنها برخورد شد و با تهدید و ارعاب هم روبهرو شدند؛ اما این رسم برخورد با جانفشانها نیست».