زوزه های خامنه ای بی دلیل نیست. چرا که جنبش تحریم انتخابات پوشالی رژیم به سرعت تمامی ایران را در بر می گیرد. بدنبال تجمع های اعتراضی در شهرهای سراسر میهن و اعتراضات مردم به جان آمده علیه ستم و چپاول رژیم و پاره کردن و آتش زدن بنرهای تبلیغاتی آخوند شیاد روحانی و آخوند جلاد رئیسی و بخصوص بدنبال کارزار گسترده تحریم نمایش انتخابات آخوندی در شهرهای میهن منجمله توسط کانونهای شورشی مقاومت با شعار «رأی من سرنگونی است»، «زنده باد ارتش آزادیبخش ملی»، مقامات و رسانه های رژیم بشدت سراسیمه شده و ضمن چاپ عکس رئیس جمهور مقاومت در زیر پل ستارخان از فتنه بزرگی که در راه است صحبت می کنند. روزنامه جوان وابسته به بسیج ضد مردمی در روز ۱۹ اردیبهشت به نقل از یک عامل باند خامنه ای مقامات رژیم را از برملا کردن رسواییهای یکدیگر برحذر داشت و هشدار داد: «شما روی بشکه باروت نشسته‌اید که مدتی‌است روشن شده. شما را از لشکرهای مملو از خشم و عقده در پشت دروازه‌های شهرهایتان... از میلیونها پیر و جوان و کودک ورشکسته و آسیب‌دیده می‌ترسانم. بدانید زمانی که توفان آید فرصت فرار ندارید. همه راهها بسته خواهد بود... حتی مانند شاه به پلکان هواپیما هم نمی‌رسید...تهدید واقعی آشوب کور و سوزنده داخلی است».
خبرگزاری تسنیم وابسته به نیروی تروریستی قدس در روز ۲۱ اردیبهشت به نقل از پاسدار-سرتیپ اسکندر مؤمنی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی رژیم نوشت که «منافقین و دشمنان نظام، دندان تیز کرده اند که ناآرامی، فتنه و شورش را در کشور راه اندازی کنند. در فتنه ۸۸ شاهد آن بودیم لذا نیاز است در این عرصه نهایت مراقبت را داشته باشیم که این موج در جامعه ایجاد نشود». وی نیروی سرکوبگر یگان ویژه را با کلماتی چون «حرفه ای ترین، سریع ترین و کارآمدترین واحد در سطح نیروی انتظامی» توصیف کرد و آن را «مشت آخر نیروی انتظامی» خواند.
کاندیداهای نمایش انتخابات به هر کجا که می روند با خشم مردم به جان آمده از ستم و سرکوب آخوندها مواجه می شوند. وقتی که آخوند روحانی در یک اقدام نمایشی ۵ روز بعد از فاجعه انفجار در معدن زغال سنگ آزاد شهر که به کشته شدن دهها تن از معدنچیان محروم و شریف منجر شد، به محل فاجعه در استان گلستان رفته بود، با حمله خانواده های معدنچیان کشته شده مواجه شد. آنها با پرتاب سنگ و کوبیدن مشت و چوب بر خودروی او، خشم و انزجار خود را نسبت به سران جنایتکار رژیم که کمترین توجهی به درد و رنجهای بیشمار کارگران ندارند، به نمایش گذاشتند. روحانی در حالی که خودرویش آسیب دیده بود، مجبور شد به سرعت صحنه را ترک کند. خانواده یکی از قربانیان فریاد می زد: «چند روز پیش او کجا بود؟ آمده است رأی جمع کند؟ من برادرم را می خواهم، چند روز قبل او کجا بود؟». آخوند رئیسی جلاد نیز در زیر ضربات مستمر جنبش دادخواهی قتل عام ۳۰ هزار گل سرخ در تابستان ۶۷ و هزاران حکم اعدام دیگری که این دژخیم صادر کرده است، قرار دارد.
نیروی سرکوبگر انتظامی رژیم هفته پیش اعلام کرد که بیش از ۲۶۰ هزار نفر به طور مستقیم کار تأمین امنیت انتخابات را به عهده دارند و البته تعداد بسیار زیادی از نیروهای نظامی، اطلاعاتی هم از نقطه صفر مرزی مناطق مختلف کشور مسیرهای مواصلاتی، گشت و تأمین، ایست بازرسی و پست های اطلاعاتی مشغول فعالیت هستند و قطعا در هفته آینده این موضوع تشدید خواهد شد.
معاون نیروی انتظامی رژیم هر گونه تجمع و راهپیمایی در خیابانها، پارکها و میادین مختلف را ممنوع و مشمول مجازات اعلام کرد.
کارزار تحریم انتخابات قلابی رژیم آخوندی بطور گسترده و بی سابقه ای در جریان است و صحنه سیاسی ایران به یک رویارویی تمام عیار بین باندهای جنایتکار رژیم غرقه در بحران و نیروهای مقاومت و جوانان خواهان سرنگونی آن تبدیل شده است. نتیجه این انتخابات هر چه باشد همانگونه که مقاومت ایران نیز پیش از این اعلام کرده است تضعیف تمامیت رژیم و تشدید بحران های داخلی و خارجی آن را در پیش خواهد داشت.
