اما واقعیت و وجه پنهان این رویداد چیز دیگری را برایمان فاش می کند و به ما می گوید که این واقعه یک سناریو است که از طرف خود حکومت با توافق داعش سازمان داده شده است.
پیش از هر چیزی، داعش هیچ انگیزشی ندارد و نمی تواند در شرایطی که افول آفتاب قدرتش در چشم انداز قرار گرفته است به رژیم ایران حمله کند. حمله ای از این قبیل از یک انگیزش و موضع قوی بایستی برخوردار باشد؛ نه اینکه در زمانی که در وضعیت نابودی و افول قدرت قرار گرفته است. وضعیت کنونی داعش به نحوی است که نیاز به همکاری و حمایت کشوری دارد که بتواند رهبرانش، مانند ابوبکر بغدادی را پناه دهد. نه اینکه با ارسال سلاح و مواد منفجره مورد پشتیبانی قرار دهد. رژیم ایران در طول تاریخ در حمایت و پناه دادن به رهبران طالبان و القاعده و اخوان المسلمین دست بالا را داشته است و به همین دلیل می بایست که یکی از شروط ساخت و ساز رژیم با داعش، همکاری رژیم در این چارچوب باشد.

رژیم ایران به چندین دلیل به چنین حمله و آسیب رسانی امنیتی و تروریستی نیاز داشته که در پیامهایش رو به داخل و نیز روبه خارج کشور از آنها استفاده کند.
یکی از اهدافش رو به داخل است. با استفاده از این وضعیت بهم ریخته می خواهد به درگیری جناحهای رژیم بعد از خاتمه یافتن انتخابات پایان بخشد و همچنین با تشدید وضعیت امنیتی و تحمیل فضای امنیتی - پلیسی دست به بستن صدای ناراضیانی می زند که در بحبوحه انتخابات به یکبارگی صدایشان بلندتر و شیواتر شنیده می شد.
از طرف دیگر رژیم، جنگ ابقای خودش در منطقه را دارد و همچنانکه دیده می شود غرب و آمریکا بطور خاص در مورد جنگ افروزی های رژیم در منطقه و بطور خاص در سوریه بسیار نگرانند و یک تلاش جدی برای قطع دستهای رژیم در منطقه وجود دارد و اینک یک ائتلاف عربی بین المللی علیه حضور رژیم ایران در منطقه به عنوان یک عامل جنگ طلب و حامی ترور و فتنه برانگیز در جریان است.

رژیم ایران در طی این حمله می خواهد بگوید که وجودش در بازی سیاسی منطقه ضروری است و خودش نیز کشوری قربانی تروریزم است و ضروری است که برای حفاظتش از جنگ ترور در منطقه حضور داشته باشد؛ همزمان نیز تمرکز فشارها از طرف دولت ترامپ روی خودش را نیز کم کند و افکار عمومی را با درست کردن چهره یک قربانی از خودش به بیراهه بکشاند.
آنچه که رژیم ایران تا چه حد می تواند با استفاده از این سناریو جای پای خودش را در منطقه محکم نماید و در سیاستهای تروریست پرورانه اش پایدار باشد، بایستی منتظر سخت گیری های بیشتر از جانب مقابل باشیم و بینیم که فشارها روی حاکمیت کم خواهد شد و یا اینکه به قدرت خودشان باقی خواهند ماند.

برگرفته از خبات میدیا