این وضعیت وخیم در حالی است که طی مناظرات نمایش انتخابات در دیکتاتوری ولیفقیه، فاش گردید، «بیش از ۷۰ درصد از واحدهای تولیدی» کشور به تعطیلی کشیده شدهاند.
در تازهترین نمونه یک نماینده مجلس رژیم با اعتراف به روند روبه رشد رکود اقتصادی و ضربات جبرانناپذیری که به واحدهای تولیدی واد آمده، از «تعطیلی ۷۵ درصدی واحدهای تولیدی پوشاک» در کشور خبرداده است.
ترجمان این جملات به معنای آن است که جامعه ۸۰ میلیونی ایران اکنون تنها با ۲۵ درصد از ظرفیتهای ممکن خود در زمینه تولید پوشاک بسر میبرد. ورود کالاهای بنجل از خارج از کشور که تماماً از سوی باندهای مافیایی و متولیان تجاری رژیم صورت میگیرد، بزرگترین ضربات را به صنعت پوشاک در ایران وارد آورده است.
بر این منطق به یقین صنعت پوشاک به موازات صنایعی مانند نساجی که در تاریخ نوین صنعت در ایران ریشههایی پایدار داشتهاند، اکنون بحرانیترین دوران خود را در رژیم آخوندی سپری میکنند.
این کارگزار رژیم در ادامه ضمن اعتراف به این واقعیت ادامه میدهد: «صنایع نساجی و پوشاک برای اقتصاد کشور در گذشته بسیار ارزآور بودند، اما سیاستهای غلط در گذشته هر دو صنعت ما را فلج کرده است». وی سپس میافزاید: «در تولید پوشاک حتی پوشاک زمستانی در دنیا حرفی برای گفتن داشتیم، اما متاسفانه عدم تعیین تعرفه مناسب برای جلوگیری از واردات بیرویه و میزان وارداتی که میتواند وارد کشور شودع موجب افزایش واردات با حجم قابل توجهی شده است». (سایت حکومتی مشرق ۶ تیر ۱۳۹۶
همچنین به موازات سیاستهای مخرب دولتهای دست نشانده ولیفقیه در زمینه سوء مدیریت، فساد، رانتخواری و غارت اموال ملی با قراردادهای بای بک و یا قاچاق گسترده کالا، باید به نبود زیربناهای فنی، تخصصی و تحصیلی در این زمینه اشاره نمود که به یقین در شتاب زدن به این پروسه مخرب، نقش بسزایی ایفا کرده است.
وضعیت در زمینه تولید پوشاک و بهطور کلی «تحصیل علم نساجی و پوشاک» به حدی است که این نماینده ولیفقیه میگوید: «زمانی در دانشکدههای ما در زمینه پوشاک، رشتههای تخصصی ایجاد شده بود اما اکنون رغبتی برای ادامه تحصیل در این رشتهها وجود ندارد و فارغالتحصیلان آن جذب تولید کنندگان خارجی میشوند».
همچنین این وضعیت بحرانی را یک سایت دیگر حکومتی با عناوینی مانند: «وضعیت پوشاک ایرانی»؛ یک قدم مانده به مرگ اینگونه به تصویر کشیده است: «یکی از تولیدکنندگان حوزه پوشاک با اشاره به اینکه وضعیت بازار بسیار خراب است، میگوید: از یک سال و نیم گذشته وضعیت تولید در حد فاجعه است بهنحوی که این موضوع از بعد از انقلاب تا کنون سابقه نداشته است. امروز سهم تولیدکننده داخلی فقط ۵ درصد است». (سایت حکومتی تیتر شهر ۴ اردیبهشت ۱۳۹۶)