بسیاری از کارشناسان مسائل اقتصادی بر این باور هستند که نرخ نجومی بیکاری در ایران به یقین ماحصل سوء مدیریت، غارت، فساد گسترده و همچنین شکست سیاستهای راهبردی نظام آخوندی بهویژه در سیاست «اقتصاد مقاومتی» میباشد.
در تازهترین نمونه رئیس حکومتی در سازمان بهزیستی کشور با اشاره به این روند غیرقابل برگشت در میان زنان و اقشار ضربهپذیری مانند زنان سرپرست خانوار اعتراف کرد: «امروز ما با زنان جوانی روبهرو هستیم که به دلایل مختلف از همسر خود جدا شدند و اکنون بهعنوان زن سرپرست خانوار هستند که ۸۰ درصد از این زنان شغل ندارند». (سایت حکومتی اقتصاد برتر ۲۷ شهریور ۱۳۹۶)
این کارگزار حکومتی در ادامه ضمن رفتن به عمق این فاجعه اجتماعی میافزاید: «بر اساس سرشماری سال ۹۵، از ۲۱ میلیون خانواری که وجود دارد ۸۸ درصد از این تعداد مردها سرپرست خانوار هستند و ۱۲ درصد زنان سرپرست خانوارند که از این تعداد ۷.۳ درصد به دلیل فوت همسر، ۲.۲ درصد به دلیل طلاق و مابقی به دلیل از کارافتادگی مطلق همسر، سرپرست خانوار شدند».
ترجمان این جملات به معنای وجود بیش از دو میلیون بیکار تنها در میان زنان سرپرست خانوار میباشد. با این حساب اکنون مشخص نیست که دولت آخوند روحانی بر اساس چه معیارهایی همواره از وجود «۲ میلیون دویست هزار بیکار» درکل کشور سخن میراند!!
بحران بیکاری در میان زنان میهن امان تنها به زنان سرپرست خانوار بسنده نمیکند، بلکه فراتر از آن به بحرانی عمیق که ریشه در تفکر ارتجاعی و ضد زن آخوندی دارد، در تمامی زمینهها روبه افزایش گذاشته است. برای نمونه بر اساس تازهترین آمار حکومتی «نرخ بیکاری در میان زنان تحصیلکرده دو برابر مردان» میباشد. (سایت حکومتی قطره ۱۰ مرداد ۱۳۹۶)
در این رابطه پیشتر مشاور حکومتی در وزارت کشور در بخش امور زنان و خانواده «از افزایش روند نرخ بیکاری زنان در ١٠ سال گذشته» خبر داد و گفت: «این رقم در سال ٩٢ تا ١٩/٨ درصد رسیده است. حال آنکه شاخص نرخ بیکاری زنان با تحصیلات عالیه دو برابر مردان است». (همان منبع بالا)
این متولی دولت «تدبیر امید» در ادامه اعتراف کرده بود: «جمعیت زنان سرپرست خانوار ۶۲.۹ درصد و دو برابر مردان است. نسبت خانوارهای تک سرپرست ۸۵ درصد است که این میزان در مردان تنها ۱۵ درصد اعلام شده است؛ اما مسئله قابل توجه این است که شاخص سنی زنان سرپرست خانوار ۵۰ سال و کمتر تنها ۱۶ درصد است. این رقم نشان میدهد بیش از ۸۰ درصد زنان سرپرست خانوار بالای ۵۰ سال سن دارند که این مسئله ضرورت توجه به ارائه خدمات به این جمعیت را پررنگتر میکند».
با این سخنان به یقین میتوان به عمق بحران اشتغال، بیکاری، فقر و فلاکت در میان زنان سرپرست خانوار در حاکمیت ولیفقیه پی برد.