جنبش دادخواهی قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی به گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل راه یافت

عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه ملل متحد دربارة وضعیت حقوق بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها، با ارائه گزارش شش‌ماهة خود به اجلاس کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، استمرار نقض حقوق بشر، اعدام‌های فزاینده بویژه اعدام نوجوانان، سرکوب و تبعیض علیه زنان و مدافعان حقوق بشر را محکوم کرد.

وی در بخشی از گزارش خود با اشاره به اذعان بالاترین مقامات حکومت آخوندی به قتل عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، گفت: «من تعداد قابل توجهی از دادخواست‌ها، ارتباطات و مدارک پیرامون اعدام هزاران زندانی سیاسی، از مرد و زن و نوجوانان در سال ۱۹۸۸ دریافت کرده‌ام که حاکی از درد و رنجی عمیق و مستمر است و مطمئناً باید به آن پرداخته شود».

گزارشگر ویژة ملل متحد، اضافه کرد: «این قتل‌ها به‌خودی خود توسط برخی از بالاترین مقامات حکومت مورد تأیید قرار گرفته‌اند. من تقریباً به‌طور روزانه نامه‌های خالصانه‌یی را از بستگان کشته‌شدگان دریافت می‌کنم که به پاسخگویی فراخوان می‌دهند. خانوادة قربانیان حق غرامت و جبران دارند و از این حق برخودارند که از حقایق این وقایع و سرنوشت قربانیان، بدون ریسک تلافی‌جویی، آگاه شوند.

گزارشگر ویژه ملل متحد بر ضرورت یک تحقیقات جامع و مستقل در مورد قتل عام ۶۷ تاکید کرد. در جلسة مجمع عمومی نمایندگان کشورها نیز نقض فزایندة حقوق بشر، به‌ویژه موج اعدام‌ها توسط رژیم آخوندی را محکوم کردند.اکنون گزارشی داریم از اجلاس کمیتة سوم مجمع عمومی، و سخنرانی خانم عاصمه جهانگیر:

در اجلاس روز چهارشنبه کمیتة سوم مجمع عمومی سازمان ملل، عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژة وضعیت حقوق بشر در ایران که برای اولین‌بار در این سمت در این جلسه سخنرانی می‌کرد، گفت: «گزارشی که امروز ارائه می‌کنم، مربوط به شش ماهة اول سال ۲۰۱۷ و بر پایة اطلاعاتی است که هم از داخل و هم خارج ایران دریافت شده است... من نسبت به نرخ اعدام‌ها در ایران نگرانم؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد که از شروع سال جاری (میلادی) ۴۳۵ تن اعدام شده‌اند... در سال گذشته دست کم ۴ متهم نوجوان اعدام شدند و ۸۶ تن در صف مجازات مرگ هستند؛ هر چند ممکن است آمار واقعی بالاتر باشد... از این فرصت استفاده می‌کنم تا بر فراخوانم به آزادی تمامی متهمان نوجوان که تحت مجازات مرگ هستند تأکید کنم و از مقامات (رژیم) ایران می‌خواهم فوراً محکوم‌کردن کودکان به مرگ را لغو کنند...».

وی از رژیم خواست اجازة بازدید او از ایران را بدهد و خواهان منتفی‌کردن تمامی اتهامات علیه همة کسانی شد که به‌خاطر استفادة مسالمت‌آمیز از حق آزادی بیان یا مذهب و عقیده توسط رژیم دستگیر شده‌اند.

عاصمه جهانگیر، اضافه کرد: «گزارش‌های متعددی از شکنجة فیزیکی و روانی از جمله برای اعتراف اجباری (در ایران) وجود دارد. با تأسف می‌گویم که قطع اعضای بدن، کور کردن و شلاق‌زدن و استمرار استفاده از حبس‌های انفرادی طولانی‌مدت هم‌چنان به‌طور مستمر اعمال می‌شود. من هم‌چنین نگران گزارش‌های مستمر از جلوگیری از دسترسی بازداشت‌شدگان به رسیدگی‌های مطلوب پزشکی هستم، از جمله به‌کارگیری منع رسیدگی پزشکی به‌عنوان ابزاری برای مجازات».

گزارشگر ویژة ملل متحد در ادامة سخنانش، گفت: «می‌خواهم به افراد و سازمان‌هایی که برای مأموریت من گزارش ارائه می‌کنند ادای احترام کنم؛ بسیاری از آنها با نگرانی از عواقب آن، این کار را انجام می‌دهند... من گزارش‌های جاری و مستمر از آزار و اذیت، ارعاب و سرکوب مدافعان حقوق بشر دریافت کرده‌ام... هم‌چنین عمیقاً نگران گزارش‌های مربوط به حملات به مدافعان حقوق زنان با به‌کارگیری ابزاری مثل آزار و اذیت قضایی، بازداشت و کارزار بدنام‌سازی هستم».

وی با اشاره به اقدامات تلافی‌جویانة رژیم علیه خانوادة کسانی که در خارج کشور علیه حکومت آخوندی فعالیت می‌کنند، گفت: «من به مستند و گزارش‌کردن این موارد ارعاب، مطابق مأموریتم ادامه خواهم داد...».

عاصمه جهانگیر در ادامة گزارش خود به موارد دیگری از اقدامات سرکوبگرانة رژیم که در گزارشش درج شده اشاره و از جمله این موارد را ذکر کرد:
وضعیت نمایندگان اتحادیه‌های کارگری بازداشت‌شده
وضعیت وخیم زندانیان عقیدتی که در اعتراض به غیر قانونی‌بودن بازداشتشان دست به اعتصاب غذاهایی زده‌اند که آنها را با تهدید مرگ مواجه کرده است
گزارش‌های نگران‌کننده دربارة نقض حق آزادی بیان، عقیده و مطبوعات، از جمله دستگیری و زندانی‌کردن روزنامه‌نگاران و وب‌بلاگ‌نویسان و فعالان شبکه‌های اجتماعی
اقدامات و قوانین تبعیض‌آمیز و سرکوبگرانه علیه زنان و دختران
و سرکوب و تبعیض علیه پیروان مذاهب مختلف و قومیت‌ها

گزارشگر ویژة حقوق بشر ملل متحد آن‌گاه دربارة کارزار دادخواهی قتل عام ۶۷ و گزارش‌های متعددی که در این رابطه به‌طور روزانه دریافت می‌کند، گفت: «برای حرکت رو به جلو من علاقمندم پیشنهاد کنم که ما باید هم‌چنین به گذشته بنگریم. در این رابطه تعداد قابل توجهی از دادخواست‌ها، ارتباطات و مدارک پیرامون اعدام‌های گزارش‌شدة هزاران زندانی سیاسی، از مرد و زن و نوجوانان در سال ۱۹۸۸ حاکی از درد و رنج عمیق و مستمری است که مطمئناً باید به آن پرداخته شود. این قتل‌ها به‌خودی خود توسط برخی از بالاترین مقامات حکومت مورد تأیید قرار گرفته‌اند. تقریباً به‌طور روزانه من نامه‌های خالصانه‌یی را از بستگان کشته‌شدگان دریافت می‌کنم که به پاسخگویی فراخوان می‌دهند. خانوادة قربانیان حق غرامت و جبران دارند و از این حق برخودارند که از حقایق این وقایع و سرنوشت قربانیان، بدون ریسک تلافی، آگاه شوند. از این‌رو من بر فراخوان خود به حکومت تأکید می‌کنم تا تضمین کند که یک تحقیقات جامع و مستقل در مورد این وقایع صورت بگیرد.

خانم عاصمه جهانگیر در ادامة سخنانش، گفت: «من عمیقاً نگران گزارش‌های متعدد و مستمری هستم که نشان‌دهندة فقدان استقلال دستگاه قضایی و محدودیت‌های اعمال‌شده بر کانون‌های وکلا است. هم‌چنین گزارش‌های قابل توجهی دربارة ارعاب، آزار و اذیت و دستگیری وکلا وجود دارد... من هم‌چنین گزارش‌هایی دربارة سرکوب مدافعان و فعالان حقوق بشر دریافت کرده‌ام... می‌خواهم بار دیگر به کسانی ادای احترام کنم که به‌رغم سایة ترس بر آنان و خانواده‌هایشان، هم‌چنان به موضع‌گیری ادامه می‌دهند و برای مأموریت من اطلاعاتی را فراهم می‌کنند».
پس از اظهارات گزارشگر ویژة ملل متحد و تأکید او بر لزوم پاسخگویی رژیم دربارة قتل عام ۶۷ و لزوم تحقیقات جامع و مستقل دربارة کشتار جمعی زندانیان سیاسی، نمایندة حکومت آخوندی با غیظ و نگرانی واکنش نشان داد

در این جلسه نمایندگان کشورهای مختلف، از جمله نمایندة اتحادیة اروپا، آمریکا، انگلستان، ایرلند، آلمان و کانادا وضعیت وخامت‌بار حقوق بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها را محکوم و از جمله بر این موارد تأکید کردند: موج اعدام‌ها، اعدام نوجوانان، بازداشت‌های خودسرانه، بازداشت مدافعان حقوق بشر، جنایات رژیم علیه زندانیان و استمرار جنایات ضد بشری مثل سنگسار و درآوردن چشم از حدقه و نقض آزادی بیان. آنها هم‌چنین رژیم را فراخواندند که فوراً اجازة بازدید گزارشگر ویژه از ایران را بدهد».