ولایت فقیه تمام این سالها را زیر سایه جنگ و سرکوب شدید ملت ایران در داخل و زدوبندهای پشت پرده با مماشاتگران سپری کرده و برای تبدیل شدن به یک قدرت منطقه ای خواب های پنبه دانه دیده بود.
امروز اما ورق برگشته است. همگان دریافته اند که برای مهار یک حکومت تروریستی، برجام به تنهایی کفایت نمی کند و از اینرو برخورد با مهمترین عامل سرکوب در داخل و صدور تروریسم به خارج یعنی سپاه پاسداران در دستور کار قرار گرفته است.
اعمال تحریمها بر روی این ارگان سرکوبگر به دلایل عدیده ای می تواند ضرباتی به مراتب سنگین تر از برجام بر حکومت ملاها وارد نماید.
خامنه ای برای حفظ قدرت خود متکی به نیروهای سرکوبگری است که در راس آنها سپاه قرار دارد. در واقع موازنه قدرت بین خامنه ای و روحانی و سایر رقبا را همین سپاه به نفع مقام معظم بر هم می زند. از اینرو نه تنها جیره و مواجب آنها را به موقع و کامل از جیب ملت فقر و فلاکت زده ایران پرداخته است، بلکه دست سرداران تازه به دوران رسیده را هم در انواع و اقسام چپاول ها باز گذاشته است.
برادران قاچاقچی در بنادر ایران با دایر کردن اسکله های نامرئی و حضور گسترده در فرودگاه ها اجناس قاچاق را خارج از نظارت دولت وارد می کنند و سودهای کلان به جیب می زنند و هر روز پروارتر از دیروز می شوند.
اینها در ساخت و ساز موشک، صدور تروریسم به خارج از ایران، جنایت در یمن و سوریه و عراق و لبنان و افغانستان به همان اندازه دخالت دارند که در تمامی ساختارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی در داخل ایران. با وجود بی کفایتی و عدم تخصص لازم، بر تمامی پروژه های کلان اقتصادی چنگ انداخته اند و و در این راستا دست به تاسیس شرکتهای مختلف زده اند.
می توان گفت که هر دولتی در حکومت تحت سلطه ولایت فقیه بر سر کار می آید، در واقع بهانه و محملی است برای پوشاندن حکومت اصلی که همان حکومت پاسداران بر ایران است. پس اصلا عجیب نیست زمانی که سپاه در لیست تحریمهای امریکا قرار می گیرد، روحانی و ظریف و سایر شرکاء، مجیز پاسداران را می گویند و از آنها اعلام حمایت می کنند.
اگر برجام فقط راه رسیدن به سلاح هسته ای را برای رژیم مسدود و یا حداقل بسیار مشکل نمود، ورود نام سپاه پاسداران به لیست تحریمها می تواند لطمه ای جبران ناپذیر به کل نظام آخوندی و موجودیت آن وارد نماید و علی خامنه ای را به این خاطر که تمامی تخم مرغهایش را در سبد یک نیروی نظامی سلطه جو، سرکوبگر و وشدیدا فاسد قرار داده است، برای همیشه از کرده پشیمان نماید.
بحرانهای اقتصادی و اجتماعی پس از اعمال کامل این تحریمها به شدت افزایش خواهند یافت و راه حکومت را به بن بستی منتهی خواهد نمود که به سرنگونی ختم خواهد شد.