اما همین چهار روز کافی بوده است تا وجوه مختلف این قیام در مقایسه با اخرین موج گسترده ی قیام در سال ٨٨، را بارز بکند.

انعکاس های که ما تاکنون دیده ایم تنها درصد کوچکی از کل حوادث واقع شده هست. اما همین مقدار هم کفایت میکند که به خصائل ویژه ی این قیام اشاره بکنیم.
خصائل قیام کنونی:
١- این قیام سراسری که از مشهد در اعتراض به گرانی شروع شد، ناگهانی بوده است و رژیم را غافلگیر کرد. در سال ١٣٨٨ زمینه های سیاسی یک شورش سیاسی از انتخابات و مناظرات مربوط به آن شروع شد . همزمان این قیام به مثابه ی بیان یک نارضایتی عمیق اجتماعی در پی حرکات محدود تر چند ماهه در اعتراض به غارت مردم و شرایط سخت اقتصادی، شروع شد. در این وضعیت نه تنها وضعیت اقتصادی بلکه نارضایتی از مجموعه فشار های فرهنگی، اختناق سیاسی ، بحرانهای اجتماعی، اختلاس های نجومی، تبعیض های موجود،... هم کاملا دخیل بوده است .
٢- این قیام، قیام گرسنگان است. لشکر محرومین، بیکار ها، جوانان بدون هیچ افق روشن و امید رشد، مانند غول بزرگی از شیشه ی سالیان اختناق رها شده است . اگر این قیام ده روز به طول بکشد، جوانان و مردم ما در صدمین سال انقلاب کبیر اکتوبر، بشریت را با ده روز دیگری از شر فاشیسم مذهبی ولایت فقیه نجات خواهند داد.

ترس رژیم از این قیام بسیار محسوس است. رژیم تا بحال نتوانسته است از گسترش بسیار چشمگیر این قیام جلو گیری کند، در روز دوم قیام بیش از چهل شهر و در روز سوم بیش أر صد و بیست شهر شاهد آتشفشان خلق بوده اند. برخی از نیروهای دون پایه ی نظام و حزب اللهی ها هم به مشروع بودن خواستهای مردم گرسنه و خشمگین، اعتراف کرده اند.

٣- رادیکالیسم این قیام با سرعت بسیار بینظیر تنها بعد از یک روز مسیری را طی کرد که در قیام سال ٨٨ بیش از شش ماه طول کشید.

٤- رادیکالیسم این قیام سریع در تمامی وجوه گسترش پیدا کرد و مراکز غارت ، بانک ها، پایگاههای سرکوب بسیج، دفاتر ظلمیه نادادگستری و ... طعمه ی خشم جوانان و مردم قهرمان شد.

پلاکاتهای خامنه ای جلاد و پهلوان پنبه ی جنایتکار رژیم قاسم سلیمانی، به آتش کشیده شده و نابود گشت.

نکته ی مهم این است که جوانان شورشی به هیچ صورت به مغازه های معمولی و مراکز تجاری عادی لطمه نزده اند. یکی از تبلیغات رژیم برای سیرک های انتخاباتی این بود که در صورت شورش اجتماعی مراکز زندگی و کار مردم را نابود میکند! بی پایه بودن این تبلیغات الان کاملا روشن است.

٥- مردم دیگر نمیترسند. بخصوص زنان قهرمان با شجاعت کم نظیر در این قیام فعال بوده اند. تصویر شیر زنی که در مقابل دسته ی مأموران انتظامی فریاد مرگ بر خامنه ای را سر میدهد، نشان از روحیه ی تهاجمی مردم و انفعال مزدوران رژیم را دارد.
٦- وضعیت رژیم در مقایسه با سال ١٣٨٨ در همه ی زمینه ها ضعف و پس روی قابل ملاحظه ی داشته است .

در سال ١٣٨٨ خامنه ای نامه ی اوباما را در زیر بساط منقل خود داشت و نَفَر سوم وزارت خارجه برای دیدار با نمایندگان ولی فقیه اعزام شد. اوباما حمایتی از مردم ایران نکرد اما در حمایت از رژیم کم نگذاشت. الان در دو روز پیاپی رئیس جمهور امریکا، کاخ سفید، وزارت خارجه ی امریکا، دولت کانادا به طور علنی از جنبش مردم ایران حمایت کرده اند و نسبت به سرکوب مردم ایران هشدار داده اند.

در یک کلام سیاست مماشات با رژیم، محور حرکت جامعه ی بین المللی با رژیم نیست.

رویای بمب اتمی در مرداب برجام به گل نشست.

در سطح منطقه ای رژیم کاملا منزوی شده است. مردم ایران به انزوای رژیم کاملا آگاه هستند.

ماجراجوئی های رژیم در منطقه از طرف مردم ایران، مردود اعلام شده است، شعار "سوریه را رها کن "، و "نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران "و "مرگ بر حزب الله" بیانگر این حکم مردم است .
٧- وضعیت درونی رژیم در آستانه ی این قیام مجموعه ای از درگیریهای درونی باند های مختلف رژیم را عیان میکرد که رژیم را در آستانه ی به هم ریختگی کامل قرار داده بود. خامنه ای در آخرین سخنرانی علنی خود هم روحانی و هم احمدی نژاد را دراز کرد. دعوای سپاه و روحانی بسیار علنی بود. احمدی نژاد به سر و روی لاریجانی و تا حدی خامنه ای چنگ انداخته بود.
٨- برخی باندهای رژیم میخواهند نقطه ی شروع قیام را به گردن یکدیگر بیاندازند. روحانی چی ها ادعا کردند که سپاه در پشت قضیه مشهد بوده است و باند اصولگرا هم مدعی شد که جریان موسوم به اصلاح طلب میخواهد با کمک امریکا خط سیاسی خود را در کسب هژمونی در درون رژیم را پیش ببرد.
رادیکالیسم درونی این قیام ادعای تمامی باندهای رژیم را در هم کوبید . شعار بسیار گویای " اصلاح طلب، اصولگرا، تمام شد این ماجرا" بیان گذار کامل این قیام از شوخ چشمیهای رژیم است .
٩- در سال ١٣٨٨ بردن نام مجاهد از طرف مدعیان مرز سرخ بود. اکنون اما در این دوران، بعد از گسترش جنبش دادخواهی، رژیم نه تنها مرز سرخ مسکوت گذاشتن نام مجاهد خلق را رد کرده است، بلکه به سیاق هتاکی معمول خودش، آدرس دشمن را داده است، رجوی، رهبر این قیام معرفی شده است ! به سخنرانی کرم ولایت فقیه، آخوند علم الهدی، در مشهد باید با دقت توجه کرد.
١٠ - ضد تظاهرات رژیم در روز ٩ دی ماه کاملا مفتضح شد و شکست خورد. ٩ دی روز تسلط کامل رژیم بر قیام ١٣٨٨ بود . اما حتی در این روز رژیم در تهران نتوانست تظاهرات خودش را برگزار کند و این نمایش بیرنگ و مفتضح را در همان مصلی جمع وجور کرد. تظاهرات در مشهد چیزی جز نمایش یک ضعف بود.
١١- در راستای گستردگی این قیام، گزارش های مستقیم واحد های شورشی و خبرنگاران افتخاری سیمای آزادی واقعا قابل توجه است . بسیاری از خبرگزاریهای بین المللی و تلویزیونهای رسمی از سیمای آزادی به عنوان مرجع اخبار یاد کرده و فیلم های سیمای آزادی را باز پخش کردند.

وقتی مقاومت ایران با کلام خاص خود از استراتژی هزار اشرف و گسترش کانونهای شورشی سخن میگفت، برای خیلی ها این استراتژی ملموس نبود. الان تلویزیون رژیم از نقش مریم رجوی در حمایت از قیام ها به سوزش نشسته است . شهرهای کوچک و بزرگ از یاسوج، دورود، ابهر، بهشهر و نجف آباد تا مشهد، تهران، شیراز، رشت، اصفهان و .. صحنه ای قیام بوده است.
نتیجه:
این قیام، رسیدن روز ی بوده که نزدیک به چهار دهه رویای تمامی آزادیخواهان بوده است . این حرکت خودبخودی آغاز نشده است و خود بخودی هم به پیش نمیرود. ما در آستانه ی یک تحول بزرگ هستیم که تاریخ معاصر را شکل خواهد داد. این بزرگترین لحظه ی تاریخی است که ما در طول عمر خود آن را تجربه خواهیم کرد. قدر این لحظات و مسئولیت سنگین ناشی از آن را باید دانست . تک تک لحظه ها، دقایق و ساعات این روزها را باید در راه آزادی مردم ایران گذاشت. دو پیام از رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی در دو روز بیانگر حساس بودن این دوران است . بیایید تا سال نو، سال آزادی مردم ایران باشد. به پیش!