گردیدن صفوف جنبش نوین مردمی میباشد: در یک خبر می خوانیم: بعد از اجرای سبعانه حکم اعدام معلم آزادیخواه و عضو کانون صنفی .
معلمین , همه مردم کامیاران به فغان در آمده وبه خیابانها ریختند. بنا به گفته یکی از شاهدین , مادر فرزاد کمانگر با شجاعت ویژه ای جلوی یگانهای ویژه ضد شورش با هلهله فریاد میکرد که: «فرزاد من نمرده , تازه فرزاد زنده شد و همه دانش آموزان فرزاد هرکدام یک
فرزاد هستند، او فریاد میزد که : از امروز من تازه کارم شروع شد».خانواده ها و نزدیکان آزادیخواهان اعدام شده با اعلام تحصن در مقابل دانشگاه تهران،مردم را به پیوستن به این تحصن دعوت نمودند. دستگاه سرکوبگر در وحشت وهراس از خیزش تودهای اطراف دانشگاه، خیابان انقلاب و میدان انقلاب را «اشغال» نموده و از تجمع اعلام شده جلوگیری نمود. این تجمع در نهایت در مقابل زندان اوین انجام گردید که در پی آن کثیری از اعضای خانواده شهدای یکشنبه دستگیر گردیدند.
خواهر و مادر شهید شیرین علم هولی، در منزل شان در ماکو بازداشت شدند تا از سفر آنها به تهران و پیوستن به خانواده سایر شهدا جلوگیری نمایند. این در حالی است که آنها از اعدام شیرین تا عصر یکشنبه اطلاعی نداشته اند.روز یکشنبه بسیاری از دانشجویان کرد دانشگاه تهران برای جلوگیری از هر نوع تجمع اعتراضی، به کمیته ی انضباطی دانشگاه احضار شدند.مردم مناطق کردنشین به خصوص منطقه کامیاران و سنندج دوشنبه ۲۰ اردی بهشت ماه را بعنوان عزای عمومی اعلام کردند. هرچند که در اولین ساعات انتشار خبر اعدام شهدا فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان و فرهاد وکیلی، با استقرار نیروهای سرکوبگر فضای مناطق کردنشین عموما و سنندج و کامیارن خصوصا شکل حکومت نظامی به خود گرفت و از صبح روز دوشنبه نیز اداره مخابرات استان کردستان برای جلوگیری از شکل گیری تجمعات اعتراضی در شهر های سنندج و کامیاران اقدام به قطع خطوط تلفن همراه و اینترنت نمود.
زندانیان سیاسی کرد محبوس در زندان ارومیه با انتشار بیانیه ای اجرای حکم اعدام زندانیان سیاسی را اقدامی بسیار ناجوانمردانه و ضد بشریت و ضد تمام مکتب های سیاسی دانسته و آن را با تمامی مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر مغایر دانستند و اعلام کردند که نه تنها با شهادت این عزیزان بلکه با شهادت هزاران شهید دیگر هم مبارزان و قهرمانان کرد دست از دفاع و آزادی و دفاع از خاک و ناموس خود بر نداشته و بر نخواهند داشت.جمعی از زندانیان زندان اوین در اعتراض به "اعدامهای روز یکشنبه و انتقال تعدادی اززندانیان به مکانهایی نامعلوم"، ظرفهای غذا را پس داده و اعلام اعتصاب غذا کردند.زندانیان اعلام کردهاند که این اعتصاب غذا تا روز "پنجشنبه" ادامه خواهد داشت.صبح دوشنبه 20 اردی بهشت ماه، در بند 350 و 7 زندان اوین، زندانیان سیاسی زندان ارومیه و حسینیه ی بندهای 1 و 3 و 4 زندان گوهردشت کرج مراسم بزرگداشت شهدا فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، مهدی اسلامیان و شیرین علم هولی، برگزار شد. از میان 5 زندانی اعدام شده، مهدی اسلامیان در زندان گوهردشت کرج نگهداری می شد و شب قبل از اعدامش به طرز مشکوکی به زندان اوین منتقل شده بود، 4 اعدامی دیگر در زندان اوین نگهداری می شدند.عده کثیری از زندانیان سیاسی زندان گوهر دشت بیانیه ای در اعتراض به اعدامها منتشر نمودند. این آزادیخواهان در بند در بخشی از بیانیه خود آورده اند:« بدون شک این خونها و تمامی خونهای به ناحق ریخته دوران حاکمیت ضد انسانی ضایع نبوده و طوفانها و سیلابها از آن بر خواهد خاست که بساط ننگین ستمگران و غارتگران را نابود خواهد ساخت. و بسا که عامه مردم ایران چند صباحی کار و زندگی روزمره خود را رها کرده و تکلیف خود را با این سیستمضد انسانی که به مردم اعلان جنگ داده یکسره کرده و این لکه ننگ را برای همیشه از دامان ایران و اسلام پاک سازند».
این فضایی است که در پی جنایت اعدام 5 زندانی سیاسی دلاور در سراسر کشور ایجاد گردید.فضایی آکنده از کینه و خشم، ملتی که همصدا با شهدای یکشنبه 19 اردیبهشت به حاکمیت جور و فساد ولایت فقیه «نه» گفتند. ملتی که همصدا با زندانیان سیاسی اشان اعلام کردند: بدون شک این خونها و تمامی خونهای به ناحق ریخته دوران حاکمیت ضد انسانی ضایع نبوده و طوفانها و سیلابها از آن بر خواهد خاست که بساط ننگین ستمگران و غارتگران را نابود خواهد ساخت دستگاه ولایت فقیه، اینک حیران و مستأصل و درمانده، متعجب از اراده پولادین ملتی که «او» را نمیخواهند، در آخرین خاکریز خود «سرکوب» به دام افتاده است. بشنویم از زبان خواهر معلم شهید فرزاد کمانگر: به عنوان خانوادهی فرزاد، به همهی عزیزان و همهی انسانهایی که وجدان بیدار دارند تبریک میگوییم، از صمیم قلب تبریک میگوییم. احتیاجی به تسلیت نیست. این سخنی است که آتش بر دارالخلافه افکنده است
بیست و یک اردیبهشت 1389 – 11 مه 2010
a.farhadeslami@gmail.com
منبع: سایت ابلاغ