با نیم نگاهی به روند ورود و خروج مواد مخدر از مرزهای قانونی کشور به‌ویژه از مناطق شرقی که تماما تحت کنترل نیروهای امنیتی و سپاه می‌باشند و یا کشف محموله‌های بزرگ مواد مخدر در کشورهای ترکیه و یا عراق که عمدتاً در پوش «صادرات میوه، سبزیجات، مواد کنسروی» و اقلامی اینگونه صورت می گیرند، تماما مهر تائیدی بر این واقعیت و وجود سازماندهی دولتی در پشت تولید، توزیع مواد مخدر می‌باشد.

یک گزارش حکومتی در گزارشی مفصل به ابعاد رشد نرخ اعتیاد در ایران آخوند زده پرداخته و در یک مقایسه آماری به رشد دوبرابری نرخ معتادان در ایران طی یک دهه گذشته اینگونه اعتراف کرده است: «در سال نود و شش بعد از ۵ سال آمار رسمی اعتیاد اعلام شد. بر اساس این آمار» ۲ میلیون و ۸۰۸ هزار نفر «مصرف کننده» مستمر مواد مخدر در کشور وجود دارد. این میزان بیش از دو برابر آمار سال ۹۰ است.
بر اساس این آمار همچنان شایع‌ترین مصرف مواد مربوط به تریاک و مشتقات آن بوده است؛ اما مطابق سال‌های گذشته مصرف مواد محرک رو به افزایش است». (سایت حکومتی فرارو ۵ فروردین ۱۳۹۷)

واقعیت درلابلای این جملات آن است که به دلیل وجود فساد گسترده اکنون بروز فاجعه‌ای بنام اعتیاد سراپای جامعه جوان ایران را در برگرفته است. نبود چشم‌انداز برای آینده‌ای بهتر، نبود کار، رکود اقتصادی، سرخوردگی‌های شدید اجتماعی، وجود سرکوب گسترده، نبود شادی در جامعه و رشد فقر و فلاکت که با خود انواع و اقسام آسیب‌های اجتماعی را به همراه آورده، به یقین در ضریب خوردن به این وضعیت مخرب نقش ویژه‌ای را بازی می‌کند.
بر بستر چنین وضعیتی است که باندهای مافیایی رژیم سوار شده، بطوریکه بنا برداده های حکومتی تهیه مواد مخدر در این رژیم فاسد تنها ظرف «۲ دقیقه» امری به‌واقع پیش پا افتاده است.

این گزارش در ادامه قدری به عمق فاجعه اعتیاد رفته و می‌افزاید: «کاهش زمان دسترسی به مواد مخدر به ۲ دقیقه، ۶۵ درصد زندانی‌ها مربوط به مواد مخدر است، افزایش بیش از ۶ درصدی فوتی‌های سوءمصرف مواد، روزانه هشت نفر بر اثر مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهند، روزانه ۱۰۰ نفر جدید آلوده مواد مخدر می‌شوند، ۲۲ درصد کارگران کشور مواد مخدر مصرف می‌کنند، ۱۴.۸ درصد از مصرف کنندگان مواد روانگردان گل دانشجو و ۳.۷ درصد آنان» دانش آموز «هستند»!.

بدین سان ملاحظه می شود که ورودی روزانه به جرگه اعتیاد در بهترین حالت، بالغ بر ۱۰۰ نفر می‌باشد که با یک حساب سرانگشتی و به‌طور متوسط به معنای رشد سالانه ۳۶۵۰۰ نفر در حاکمیت ولی‌فقیه است.
یک کارشناس آسیب‌های اجتماعی در رژیم آخوندی با اشاره به این وضعیت بحرانی سوال می‌کند: «یکی از مواردی که در مورد شکل مصرف مواد وجود دارد، علنی شدن مصرف آن در سال‌های اخیر است. در بسیاری از پارک‌ها و ... افراد به راحتی و بدون هیچ خجالتی مواد مصرف می‌کنند. چرا جامعه به این سمت رفته است؟».