۲۸ اردیبهشت؛ کشته شدن چهار کارگر بر اثر آوار در یک کارگاه ساختمانی در تهران
۲۷ اردیبهشت: کشته شدن یک کارگر و مصدوم شدن سه کارگر دیگر در معدن ذغال سنگ نور
۲۴ اردیبهشت: کشته شدن دو نفر و مصدوم شدن یک نفر بر اثر گودبرداری یک ساختمان و ریزش آوار در خیابان اهراب در تبریز،
۱۹ اردیبهشت: کشته شدن یک کارگر جوان بر اثر سقوط از ارتفاع در یک پروژه کارگاهی در تهران
اول اردیبهشت: یک کشته و سه مصدوم در حادثه ریزش دیوار در خطوط انتقال گاز خوزستان,
هر ماه رسانه های رژیم بارها و بارها از حوادث کار که منجر به کشته و مصدوم و مجروح شدن کارگران می شود، خبر می دهند. اما ارگانهای مربوطه آمار دقیقی از مرک و میر فاجعه بار کارگران بر اثر حوادث کار ارائه نمی دهند .
بیست و دوم فروردین امسال یک معاون تامین اجتماعی رژیم با اعتراف به بالا بودن حوادث ناشی از کار در ایران تحت حاکمیت آخوندها می گوید: سال گذشته یعنی سال ۱۳۹۶ بیش از ۳۰ هزار کارگر دچار حادثه شده اند. وی می افزاید: علت بروز حوادث در کارگاهها استفاده از وسایل بی حفاظ و وسایل و تجهیزات معیوب است: عمده حوادث مربوط به اتفاقاتی است که در استفاده از تجهیزات غیر استاندارد رخ داده است.
این کارگزار رژیم البته از تعداد کارگرانی که جان خود را در این سی هزار حادثه کاری از دست داده اند و از اینکه حوادث ناشی از سودجویی سردمداران و ایادی رژیم و تامین نکردن حداقل شرایط ایمنی کار است، چیزی نمی گوید.
روز بیست و سوم فروردین امسال خبرگزاری قوه قضاییه رژیم به نقل از فردی که او را عضو هیات مدیره کانون کارگران ساختمانی استان قم می نامد، از مرگ سالانه تنها دو هزار کارگر ساختمانی در ایران بر اثر حوادث ناشی از کار خبر می دهد.
یک خبرگزاری رژیم روز ۲۳ اردیبهشت ۹۶ نوشت: سال گذشته یعنی در سال ۹۵، ۲ هزار کارگر درمجموع در کشور فوت‌شده‌اند که ۱۲۰۰ نفر آنها مربوط به کارگران ساختمانی بوده است.
در همین حال رسانه های رژیم اعتراف می کنند که ایران تحت حاکمیت آخوند ها درزمینه‌ی رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان رتبه صد و دوم را به خود اختصاص داده که رتبه بسیار پایینی است.
با وجود آمار بالای حادثه دیدگان کارگری نه تنها هیچ حمایتی از کارگران محروم و زحمتکش نمی‌شود بلکه میلیونها کارگر عملاً از حقوق اصلی خود از قبیل بیمه تأمین اجتماعی، بیمه فوت، بیمه مصونیت و نقص‌عضو محروم هستند و هنگام بروز پیش آمدهای این چنینی فرد مصدوم و خانواده‌اش هیچ‌گونه حمایت مالی هم نمی‌شوند. بیشتر کارخانه‌ها و کارگاهها متعلق به رژیم و کارگزاران آن می‌باشد و برای آنها جز سود و منفعت هیچ چیز دیگر معنا ندارد.
