آنانی که نغمه "چو ایران نباشد، تن من مباد" را نه در کلام که با فدای همه هستی و دار و ندارخود، روح و جان و معنایی تازه بخشیدند.
عاشقانی با عزم و جزمی پولادین که به سوگند آرمانی خود، بر ریشه کردن ظلم و جنایت و فساد و برقراری آزادی و آبادی در میهنشان همچنان وفادارمانده،
همانهایی که عاشقانه هرابتلا و دردی و تهمت های ناجوانمردانه ای را بجان خریده و می خرند اما حاضر، حاضر، حاضر تا به این جا ایستاده و تا به آخر نیزخواهند ایستاد.
باید رفت،
برای تجدید عهد و پیمان با یار و با خلق در زنجیر و بیش ازهرکس با خود، و سوگند دوباره به وفاداری درانجام تعهدات،
برای تائید و تاکید دگربار، برنقشه و مسیرراه مقاومت خونین مردم ایران، تا به سرنگونی و پاک کردن میهنمان از لوث وجود ننگین آخوندهای وطن فروش،
تا که شانه به شانه، قدرت و توان تغییر این مقاومت سترگ برای جایگزینی را بار دیگر در انظار افکارعمومی جهان بنمایش گذاشت،
مصمم تر ازهر زمان دیگر، تا همه فریاد شویم وهمصدا با قیام کنندگان، از مشهد تا تهران و اهواز و زاهدان و کازرون، ظلم رفته بر آنان و مظلومیت کارگران و کشاورزان، معلمان و دانشجویان و تمامی اقشار ستمدیده در سراسر ایران را بگوش جهانیان رساند،
سر تا پا غرور، برای فخرفروشی به رذالت پیشگان، نامردان و حرام لقمه گان و قلم کشان مزدور که ذلت بار، آرزوی نابودی مقاومت ما را داشته، اما آن را با خود بگور خواهند برد، و افتخار کردن به همراهی با مقاومت، بعنوان عضو کوچکی از این خانواده بزرگ، و بالیدن به خود از ایستادن و ماندن در جایگاه درست تاریخ مبارزه مردم میهنمان،
تا بار دگر شاهد بود، شاهد شکوه همبستگی ملی در کهکشانی دیگر، برای نمایش خیره کننده نظم تشکیلاتی و قدرتمندی نیروی تغییردهنده و تنها آلترناتیو مشروع رژیم ضد بشری آخوندی در معرض دید جهانیان،
تا اوج شکوفایی و اثبات حقانیت مواضع بغایت اصولی و مردمی این مقاومت خونین را نظاره کرد،
برای حمایت و پشتیبانی تمام عیار از برنامه دموکراتیک ۱۰ ماده ای خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت برای ایران آزاد فردا،
تا یک یک درهزار ضرب شد و پیوند خورد به هزار اشرف و هزار کانون شورشی در میهن،
برای زدودن گرد و غبارهای روزمرگی و برای تجدید قوا، با دیدن زنان و مردانی که سرمایه زندگیشان کوله باری است انباشته از صدق و صفا و معرفت و لبریز ازعشق به مردم و میهنشان،
با نام و به یاد و حرمت خون شهدا، از اولین شهید تا گمنامان و بی نام نشانان سنگفرش خیابانها و قافله شهدای۳۰ خرداد، ۱۹ بهمن، تا اوین و گوهردشت و تا خاوران و شهدای والامقام اشرف و لیبرتی و جانباختگان قیام و برای رساندن صدای اسیران و زندانیان عقیدتی درسراسر ایران و برای تثبیت و پیشبرد جنبش دادخواهی قربانیان سال ۶۷.
کسب جایگاه رفیع امروز ویلپنت، بعنوان کانون وصل وعشق ایرانیان آزاده با مرام ها و مسلک های گوناگون، نه امری خود بخودی و یا تصادفی که سنگ بنای آن تماما با ایثار و ازخود گذشتگی رهروان پاک و صادق مصدق بزرگ و حنیف کبیر و سردار بزرگ مسعود نهاده شده، رهروانی که هیچ توطئه ای ننگین و جنایتکارانه نتوانست برعزم و جزم و اراده آنان به مقاومت صد برابر خللی وارد سازد و در برابر تمام ناملایمات، خیانت ها و جنایات ایستادند تا دنیا را به ایستادگی در کنار خود وا دارند و این همان راز و رمزماندگاری است که می توان و باید به آن مباهات کرد و افتخار نمود.
حضورشکوهمند درمراسم سالانه مقاومت در۳۰ ژوئن ۲۰۱۸ پاریس، در حمایت و در پیوند با قیام مستمرمردم و تداوم هرچه بیشترآن تا پیروزی در داخل کشور و در شرایط حساس سیاسی تغییر تعادل قوا درصحنه بین المللی بسود مردم و مقاومت مشروع آن با رنگ باختن سیاست شوم مماشات در برابر رژیم جنایتکارآخوندی و استیصال و درماندگی آن در برابر خیزشهای اجتماعی و تنگ تر شدن محاصره های اقتصادی و سیاسی، فراتر از یک ضرورت انقلابی که وظیفه ای است تاریخی و اخلاقی بر دوش همه رهپویان آزادی.
باید رفت
با انگیزه بالا، چرا که ایستاده قامت و ثابت قدمیم،
نه منتظربه تقدیر که مصمم به تغییریم* و به پیروزی خود ایمان و باور قلبی داریم.
برای ایران آزاد
* خانم مریم رجوی
