خنده به لب، سرشار از شادی و امید در میان یاران مقاومت، بدنبال عزیزی میگشتم. در میان دریای جمعیت که همگی مثل قطرات باران در شوق رسیدن به دریا، بی قرار و بی تاب بودند، مفید فایده نبود!
به نظرمیرسید همگی شبیه هم هستند. گونه ها از شادی گل انداخته بود. چشمانشان برق میزد و نگاهشان مملو از امید و شور و شوق بود. از رفتن باز ایستاده، لختی نشستم و بفکر سالیانی که بر ما و مقاومت خونبارمان گذشت. لحظه‌هایی که از سنگینی همدستی خائنانه ارتجاع و استعمار، قلب آدم به حنجره‌اش می‌رسید. کودتای سیاه هفده ژوئن و دستگیری "مریم رهایی" اعضا و مسئولین مقاومت و حمله و هجوم مغول وار به پایگاه اصلی شورای ملی مقاومت در پاریس. روزهای بعد و تن‌های شعله‌ور "صدیقه و ندا" و... در پاریس و سایر شهرهای ایران. سوار بر توسن تیز پرواز خیال جلوتر آمدم. حملات وحشیانه مکرر به اشرف و چهره معصوم صبا هفت‌برادران که می‌گفت ما تا آخر ایستاده ایم. صدای دهشتناک موشک پراکنی های مزدوران آخوندی در سایه‌سار بندوبست و مماشات و بدنبالش اجساد شهیدان به خون خفته مجاهدان ...اشرف با پنجاه و دو تن قهرمانش...
راستی مگر این مجاهدین و این نسل مقاومت غیر از رهایی برای مردم ایران و صلح برای منطقه و جهان چیز دیگری را دنبال میکردند و میکنند؟! با چشمی خندان و چشمی گریان، بغضم ترکید و بی اختیار و به آرامی به خواندن شعری از عارف قزوینی مشغول شدم.
سر افعی و سر شیخ بکوبید به سنگ
که در آن زهر و در این اوهام است
از در خانه زاهد گذری؟؟ وا پس رو
که هرجا از آن کوچه نهی پا دام است
صدای کف زدنهای ممتد حضار و شعارهای ایران مریم، مریم ایران، سالن را به لرزه درآورد. رئیس جمهور برگزیده مقاومت با گامهای مصمم ازمیان جمعیت در حالت انفجار خودش را به سن زیبای ویلپنت رساند و خطاب به جمعیت مشتاق از جمله گفت: "... حال اگر بدون تشکیلات و سازمان رهبری کننده، بدون عبور از کوره‌های گدازان سنجش و آزمایش، و بدون پرداخت قیمت و فدا و مجاهدت، می‌توان به کار این رژیم پایان داد، ما می‌گوییم: بفرمایید، درنگ نکنید.
اگر بدون سابقه و پشتوانه جنگیدن با دو رژیم، بدون مرزبندی با دیکتاتوری و وابستگی، بدون مقاومت سراسر و کهکشان شهیدانش و بدون درافتادن با اصل ولایت‌فقیه و اصلاح‌طلبان قلابی، می‌توان حاکمیت مردم را جایگزین کرد، بفرمایید، درنگ نکنید..."
برگزاری شکوهمند و پیروز کهکشان امسال بنا به شهادت بسیاری از حضار، به تمامی جهات برازنده این دوران بود. یک روز ویکتورهوگو گفته بود: "برای دیده شدن تلاش بیجا نکن، به کمال که برسی دیده میشوی". و حالا به نظرمیرسد رنج و شکنج سالیان مجاهدین در برزگترین عملیات سیاسی در خارج از مرزها، خودش را در شکل و محتوا در معرض دید افکار عمومی ایران و جهان گذاشته است. ترک، کرد، بلوچ، ترکمن، فارس و ایرانیان عرب‌زبان و... همه و همه دوش به دوش یکدیگر فریاد آزادی ایران سر داده بودند. برشی واقعی از تمام خلقها محروم و ستمدیده ایران، این زیباترین وطن زیر یک سقف در کهکشان امسال محقق شد. برق پیروزی‌های درخشان این آلترناتیو، بسیاری از میدان‌ها را درنوردید و آخوندها و دم و دنبالچه‌های آن‌ها را مجبور به حرکات مشمئزکننده و هیستریک علیه مقاومت و مجاهدین کرد. آب در لانه کفتاران عمامه بسر افتاد و وحوش ولایی را وادار به لجن پراکنی علیه رهبری مجاهدین کرد. آخوندها به‌رغم نیازحیاتی و مبرم به دریوزگی برای اروپایی‌ها، مجبور شدند دست به دامن حربه خونین و شکست خورده تررور درمانی بشوند. دیپلمات تروریست ملاها همراه با تنی چند از مزدوران دستگیرشدند. آخوندها این بارهم چوب و پیاز را باهم نوش جان کردند.
مردم و مقاومت ایران با برگزاری پیروزمند کهکشان امسال در پاریس یک بار دیگر نشان دادند که سرنگونی آخوندهای حاکم در دسترس است. پیروزی با این آلترناتیو و با قیام مردم بپا خاسته حتمی است.
