شیرزن قهرمان بتول علوی طالقانی متولد سال ۱۳۲۱ در تهران، فعالیت سیاسی خود را در ۱۹سالگی از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد و در سال ۱۳۵۰ در ارتباط با مجاهدین و زنان پیشتازی مانند فاطمه امینی قرار گرفت.
خواهر مجاهد بتول علوی طالقانی فارغ‌التحصیل رشته فلسفه از دانشگاه تهران با رتبه اول بود و سپس به تدریس در دبیرستانهای تهران پرداخت. در ابتدای انقلاب ضدسلطنتی مدیریت دبیرستان اسدی را در تهران بر عهده داشت اما در سال ۱۳۵۹ به‌خاطر طرفداری از مجاهدین و برانگیختن محصلین علیه رژیم آخوندی، از مدیریت و تدریس برکنار شد.
او پس از ۳۰خرداد ۱۳۶۰ مانند دیگر یارانش مخفی شد و در سال ۱۳۶۱ از ایران خارج شد و در سال ۱۳۶۴ به پایگاههای مجاهدین در منطقه مرزی ایران و عراق منتقل گردید و پس از آن به مدت ۳۳سال بی‌وقفه در همه صحنه‌های رزم و پایداری در بخشهای مختلف سازمان و ارتش آزادی مجاهدت کرد که اوج آن دوران پایداری ۱۴ساله در اشرف و لیبرتی بود. وی در این دوران به‌رغم بیماری، در تمامی تهاجمات به اشرف و لیبرتی با استواری به مقابله با مزدوران می‌پرداخت. از جمله در ۶و ۷مرداد و در ۱۹فروردین ۹۰ به‌طور مستمر در دفاع از اشرف شرکت داشت.
آن روی سکه‌ای این دلاوری، مهربانی و خضوع و پایبندی به ارزشهای انقلابی بود که از او مجاهدی والا ساخته بود.
خانم مریم رجوی درگذشت این شیرزن قهرمان و صبور و پاکباز را به همه مجاهدین در آلبانی و به‌ویژه به خواهران مجاهدش عذرا علوی طالقانی و مریم و عفت تسلیت گفت و زندگی و مبارزه او را سرمشق و راهنمای زن ایرانی توصیف کرد.
