در این رابطه رئیس اجلاس شش‌روزه اف ای تی اف در سخنانی با برشمردن دلایل ابقاء رژیم در لیست خاکستری به مدت چهار ماه دیگر، تأکید کرد: «از ۱۰ موردی که در برنامه عملیاتی رژیم ایران آمده بود، هنوز انجام ۹ مورد آن تکمیل‌نشده است و اگر رژیم ایران تا چهار ماه دیگر تغییرات لازم در قوانین را انجام ندهد، در اجلاس آینده درباره گام‌های بعدی تصمیم‌گیری خواهد شد».
این جملات به معنای آن است که طرف مقابل دست رژیم آخوندی را درزمینهٔ خرید وقت و بازی با جامعه جهانی برای پشت سر گذاشتن تحریم‌ها و ایجاد فضای تنفسی لازم در ادامه زمینه پولشویی و حمایت از گروه‌های تروریستی، خوانده است.
همچنین داده‌های حکومتی که تمام در نمایش‌های مجلس ارتجاع به ثبت رسیده‌اند، از نوعی همکاری عامدانه و پشت پرده میان «بیت خامنه‌ای، قوه قضائیه، شورای نگهبان، مجلس و دولت آخوند روحانی» خبر می‌دهند. براین اساس شاهد هستیم که بلافاصله با تصویب هر لایحه از لوایح چهارگانه، حکومت با اهرم دیگری بنام «مجمع تشخیص مصلحت نظام و یا شورای نگهبان» به جان مصوبات می‌افتد و بدین‌سان ضمن «قیچی - قیچی » نمودن آن، توپ را مجدداً به زمین قوه مقننه و یا دولت می‌اندازد.
به‌موازات این واقعیات که به‌یقین ریشه در سرشت و سیاست‌های استراتژیک رژیم آخوندی دارد،باید به بروز شقه و شکاف عمیق در این رابطه اشاره نمود، زیرا اهرم فشار از خارج و به‌ویژه پیش شرط‌های اخیراتحادیه اروپا مبنی بر پذیرش کنوانسیون اف ای تی اف برای هرگونه اعطای کمک، از یک‌سو و وجود موانع متعدد فکری و سیاسی در درون رژیم که عمدتاً ریشه در سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس دارند، خود به این بحران برای ولی‌فقیه ضریب دوچندان زده‌اند.
ابعاد این شقه و شکاف اکنون به حدی است که موضوع به‌طور دائم به نمایش‌های جمعه که تماماً بخشی از تیول خامنه‌ای می‌باشند نیز کشیده شده است. خط‌ونشان کشیدن‌های متعدد علیه دولت «تدبیر و امید» و یا خائن خواندن نمایندگان مجلس که به مصوبه الحاق به کنوانسیون پالرمو رأی مثبت داده‌اند، تنها گوشه‌ای از پازل بحران در رأس نظام آخوندی می‌باشد.
در این رابطه آخوند احمد خاتمی که مردم به وی «خرچنگ نظام» می‌گویند، به‌صراحت اعلام کرده است: «سازمان‌های بین‌المللی سازمان‌های قابل‌اعتماد نیستند؛ دبیر اجرایی اف.ای.تی.اف به‌صراحت گفته هیچ تضمینی برای خروج ایران از لیست سیاه نیست؛ حالا که هیچ تضمینی نیست این طناب دار را به گردنمون بیاندازیم خودمون خفه‌مون کنیم؟! این درسته واقعا؟». ( خبرگزاری حکوتی مهر ۲۸ مهر ۱۳۹۷)
ترجمان این سخنان بدان معنا است که اولا نگاه خامنه‌ای به این کنوانسیون نه از سر خیرو منافع جامعه، بلکه اساسا نگاهی امنیتی و برای حفظ وضعیت موجود در راستای ادامه حمایت این رژیم از گروه‌های تروریستی در کشورهای همسایه و منطقه می‌باشد. در ثانی دیکتاتوری ولی فقیه تلاش دارد تا قبل از هرگونه اقدام عملی و یا دادن تضمین، پیشاپیش به «ثمرات و برکات » هرگونه توافقی دست یابد و بدین سان یکبار دیگر برسر جامعه بین المللی «کلاهی گشاد» بگذارد.
براین سیاق باید اذعان نمود که عدم اعطاء هرگونه تضمین به این رژیم خون‌ریز و تروریست پرور یکی از راهکارهای مبارزه با پولشویی و مبارزه با تروریسم می باشد.
