آخوندها نزدیک به چهل سال بر سر سفره نفت ملت ما نشسته‌اند. در این مدت چرخ اقتصاد ایران فقط بر محور نفت به چرخش درآمده است. طبیعی است که هرگونه وقفه در صدور نفت، اقتصاد وابسته و "تک‌محصولی" را به خطر می‌اندازد و در اندک مدت، ورشکستگی به تقصیر را نصیب سردمداران آن می‌نماید. به این‌ها اضافه کنید بی‌کفایتی مسئولین جهت مقابله با وضع موجود و دزدی‌ها و غارت‌هایی که تا ویرانی کامل ایران‌زمین، ادامه پیدا خواهند کرد.
تحریم حکومتی که کارنامه سیاه و مشخصی در صدور تروریسم، پول‌شویی، نقض حقوق بشر، ساخت و تولید سلاح‌های کشتارجمعی و دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم در امور کشورهای دیگر دارد، باید خیلی پیش‌تر از این‌ها به وقوع می‌پیوست. متأسفانه ملت ایران طی سال‌های سیاه این حاکمیت شوم، مهلک‌ترین ضربه‌ها را از سیاست مماشات دریافت کرده است. همان مماشات گرانی که امروز نیز چشم بر واقعیت‌ها بسته و برای ادامه بهره‌برداری از خوان نعمتی که آخوندهای ضد ایرانی برایشان گسترده‌اند، تلاش‌های فراوانی انجام داده‌اند، که خوشبختانه راه به‌جایی نبرده است.
قابل کتمان نیست که با وجودیکه تحریم‌ها بخصوص از نوع نفتی و بانکی آن، ضربات کاری و جبران‌ناپذیری بر پیکره حکومت وارد خواهند کرد، اما به‌تنهایی برای سرنگونی این رژیم فاسد و تبهکار کافی نیستند.
وضعیت موجود فرصتی کم‌نظیر و مناسب را برای ملت ایران فراهم نموده است تا ضربه نهایی را بر پیکر رو به اضمحلال حکومت در گل مانده آخوندها وارد نماید. این فرصت استثنایی را باید غنیمت شمرد و از آن به بهترین وجه ممکن استفاده نمود.
راه درست و صحیح در این شرایط را کامیون‌داران قهرمان، معلمان و فرهنگیان و بازاریان همراه با کارگران به‌جان‌آمده فولاد اهواز و نیشکر هفت‌تپه، به جامعه تحت ستم و سرکوب، نشان داده‌اند. آن‌ها به اقشار مختلف جامعه ایران، ثابت کرده‌اند که عدم دسترسی به سندیکاها و تشکیلات کارگری و صنفی مستقل، نمی‌تواند خللی در عزم وارده‌شان برای اتحاد، هم‌صدایی و همبستگی و مبارزه و پایداری تا نیل به اهداف نهایی ایجاد نماید.
با سازمان‌دهی صحیح و متشکل و منظم می‌توان بر دامنه اعتصابات در سراسر ایران افزود و تداوم آن‌ها را تا رسیدن به نتیجه نهایی بیمه و تضمین نمود. بی‌شک گره طناب تحریم‌ها بر گردن حکومت با فشار امواج فراگیر اعتراضات و اعتصابات همزمان در جای‌جای میهن، تنگ‌تر و تنگ‌تر خواهد شد و نفس حکومت ولایت‌فقیه را به شماره خواهد انداخت.
بنابراین گستردگی و تداوم اعتصابات و اعتراضات، همزمان در گوشه گوشه سرزمین به غارت رفته، در شرایطی که تأثیرات تحریم‌ها خصوصاً در ماه‌های آینده که کفگیرهای خزانه حکومتی به ته‌دیگ خواهند خورد، بسیار سرنوشت‌ساز و مثمر ثمر خواهند بود.
همان‌گونه که رهبر مقاومت به‌دفعات اعلام کرده است، وظیفه اصلی سرنگونی حکومت جبّاران حاکم بر میهن، بر عهده ملت ایران و مقاومت خستگی‌ناپذیرشان می‌باشد. بی‌هیچ شک و شبهه‌ای فرزندان رشید ایران‌زمین در آینده‌ای نزدیک، با سرنگونی این جانیان عمامه به سر، به چهار دهه جنایت و غارت و سرکوب، خاتمه خواهند داد.
