اجازه گرفتن برای این تظاهرات بیانگر نکات بسیار مهمی است، در اذهان متأثر از سالهای طولانی مماشات، به راحتی میتوان به این نتیجه رسید که بعد از شکست توطئه‌ی تروریستی رژیم در تابستان گذشته، ریسک تأمین امنیت یک تظاهرات به قدری است که دولت فرانسه به راحتی از دادن اجازه به مقاومت برای تظاهرات خودداری بکند. اما در دنیای واقعی موجود که وجوه مختلف آن هر روز بیشتر آشکار می‌شود، نفس اجازه دادن به تظاهرات از سنگین‌تر شدن کیفی وزنه‌ی مقاومت در معادلاتی هست که اکنون به سادگی هم برای همه عیان است و هم مستقیما به بود و نبود رژیم مربوط می‌شود.
تلاشهای رژیم برای یافتن مفری در مورد تحریم‌ها به تشکیل یک شرکت با سرمایه سه هزار یورو توسط سه کشور اروپایی انجامید که انهم منوط به تمکین رژیم به FATF و کنار گذاشتن برنامه‌های توسعه‌ی موشکی است. امید معتادین به مماشات که این احداث این شرکت بیان دیگری از تمرد اروپا در مقابل امریکا باشد به سرانجام نرسید. با توجه به لغو قرارداد بین امریکا و روسیه مبنی بر منع استفاده و کارگذاری موشک‌های برد متوسط که در سال ١٩٨٤ برای تخفیف بحران‌های دوران جنگ سرد، منعقد شده بود و با توجه به موضع پوتین برای لغو کامل قرارداد و توسعه‌ی موشکهای جدید که بدون شک به نزدیک شدن هر چه بیشتر دولتهای اروپایی به امریکا برای ایجاد سپر دفاعی خواهد انجامید، باعث شده که دستگاه مماشات در شرایط کنونی متحمل یک شکست عمده‌ی دیگر هم بشود.
از همه مهمتر شرایط ملتهب اجتماعی درون ایران است که راه رژیم را از هر شش جهت بسته است.
با توجه به این وضعیت و کنفرانس بین‌المللی ورشو در هفته آینده، تظاهرات پاریس در مدار کاملا متفاوتی نسبت به دو سال قبل برگزار می‌شود.
نمیتوان در مورد این تظاهرات و تلاش رژیم برای منحرف کردن اذهان عمومی چه در داخل و چه در خارج کشور صحبت نکرد. در هفته‌های اخیر امواج تبلیغات رژیم در فضای مجازی بیسابقه بود، همزمان غولهای فضای مجازی مثل تلگرام، تویتر و فیس بوک هزاران حساب مربوط به رژیم را مسدود کرده‌اند که مهمترین مأموریت انها هجمه بردن به مجاهدین و مقاومت و بیشتر از همه خانم مریم رجوی بوده و هست. این همان بیان دجالگری رژیم است که از یکطرف مدعی است مجاهدین نه نقشی در ایران و آینده اش دارند و نه هواداری در داخل کشور و نه مقبولیت عام دارند و خلاصه رقمی نیستند اما در عالم واقعیت مهمترین مهره‌ی دیپلمات- تروریست خود را در این میان، با تقبل همه‌ی عواقب سنگین دیپلماتیک به مأموریت تروریستی می‌فرستد و از خرج میلیونی دریغ نمی‌ورزد.
شرکت در تظاهرات پاریس، بخش مهمی از راهپیمایی بزرگ مردم ایران و مجاهدین خلق ایران به سمت آزادی و عدالت اجتماعی است.
در این مهم باید با تمام توش و توان شرکت کرد.