واقعیت در لابلای این جملات همان وجود نوزاد علیلی است که به دلیل سیاست مماشات توان مالی و صادرات گسترده نفت و گاز را در اختیار ولی‌فقیه قرار داده و بدین سان دستان این حکومت تروریستی برای پیشبرد سیاست‌های موشکی، منطقه‌ای و یا کشورگشایی در خاورمیانه و کشورهای اسلامی تا شاخ آفریقا را باز نمود.
حال با گذشت قریب یک سال از تحولات فوق شاهد اعترافات متولیان رژیم نسبت به پایان برجام و بی‌ثمر بودن تمامی راهکارهای پیشنهادی از سوی اتحادیه اروپا برای سرپا نگه‌داشتن این موجود ناقض الخلقه می‌باشیم.
در این رابطه پاسدار عراقچی، عضو تیم مذاکره کننده حکومت ضمن اعتراف به پایان «ماجرای برجام» می‌گوید: «قرارداد هسته‌ای بیشتر از آنکه اقتصادی باشد یک توافق امنیتی بوده که با کل جهان در ارتباط است و در حالی که برجام به دلیل موضع آمریکا به مخاطره افتاده، هر لحظه امکان پایان یافتن آن وجود دارد». (سایت حکومتی فرارو ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۸)
ترجمان این جملات به معنای ناامید شدن دیکتاتوری مذهبی از تمامی قول و قرارهای اتحادیه اروپا مبنی بر نجات برجام و دادن امتیازات نفتی و مالی به رژیمی می باشد. این شکست در حالی به وقوع پیوسته است که هم شخص خامنه‌ای و هم دستگاه دیپلماسی در رژیم آخوندی جملگی بر این باور هستند که «اروپا عملاً از برجام خارج شده است».
همچنین با نگاهی به روند تحولات طی یک سال گذشته که قرار بود تا اتحادیه اروپا با بسته ویژه مالی به یاری دیکتاتوری ولی‌فقیه بشتابد، اکنون وضعیت به‌گونه‌ای است که نه از «ساز و کار ویژه» خبری هست و نه از همان قول و قرار نیم بند «اینستکس». بر این منطق می توان اذعان کرد که تمامی تعهدات و اسناد حاصله از نشست و برخاست ها با رژیم آخوندی صرفا جنبه «دکوراسیون» داشته و بس.
در این رابطه پاسدار لاریجانی، رئیس مجلس ارتجاع ضمن زدن نیش به اتحادیه اروپا می‌گوید: «رهبران اروپا نیز در همان زمان تأکید داشتند ظرف چند هفته مکانیزم مشخصی برای مراودات اقتصادی و نفتی ایجاد می‌کنند اما این چند هفته به یک سال انجامید؛ در ابتدا نیز یادآور شدند از طریق بانک مرکزی فرانسه مبادلات اقتصادی را انجام می‌دهند، بعد از آن صحبت از راه‌اندازی اس پی وی شد، اما سرانجام اینستکس راه‌اندازی کردند که در مجموع برای ما ثمره‌ای نداشت». (سایت حکومتی ایران ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸)
بدین سان مشخص می‌شود که چگونه رژیم آخوندی در بن‌بستی مرگبار بنام برجام و تبعات آن در تله افتاده است، بطوریکه تا به امروز نه آبی از سوی اتحادیه اروپا برای حکومت گرم شده و نه خامنه‌ای یارای عقب‌نشینی و تن دادن به مجموعه‌ای از جام‌های زهر برای کم کردن فشار ناشی از تحریم‌ها از سوی ایالات‌متحده را دارد.
