اکنون دادههای قطرهای از سوی دیکتاتوری خامنهای سخن از بحران بیکاری در بسیاری از مناطق سیلزده را دارند.
یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به ابعاد وخیم سیل و بیعملی دولت آخوند روحانی مینویسد: «آسیبی که سیل به بخشهای مختلف وارد کرده بیشک به افزایش میزان بیکاری در مناطق سیلزده میانجامد. تنها در بخش کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت خسارتهای میلیاردی به بار آمده و هکتارها باغ و زمین تخریب و صدها واحد تولیدی تعطیل شدهاند. وزیر کشاورزی در گزارشی که به مجلس ارائه کرد، خسارت بخش کشاورزی از سیل اخیر را ۱۳ هزار میلیارد تومان دانست».
ترجمان این جملات به معنای بیکار شدن بخش بزرگی از کشاورزان و کارگران محروم در بخشهایی مانند زراعت، باغبانی، دامپروری، صنعت و تولید و یا مرغداری میباشد که به مانند سیاهچاله ای در حال حرکت است.
مضافا بر این وضعیت باید به نبود بیمههای بیکاری و یا وجود خدمات و حمایتهای دولتی اشاره نمود تا بدینسان پازل بحران برای میلیونها خانوار آسیب دیده روشنتر گردد.
این گزارش در ادامه به حمایت دولت آخوند روحانی از تنها «۱۰ هزار کارگر بیکار» اشاره کرده میافزاید: «بر اساس آمار و اطلاعات اولیه که به صورت برآوردی و تقریبی جمعآوری شده است، در استانهای سیلزده، حدود ۱۰ هزار شاغل مشمول مقررات قوانین کار و تامین اجتماعی مشاغل آنها تحت تأثیر حادثه سیل قرار گرفتهاند». (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۸)
این وضعیت در حالی است که ابعاد کارگران و کشاورزان بیکار بسیار وخیم تر گزارش شده است. برای نمونه در رابطه با ابعاد و میزان خسارات وارده بر بخشهای صنفی و کشاورزی پیشتر خبرگزاری حکومتی ایسنا (۹ اردیبهشت ۱۳۹۸) در گزارشی اعتراف کرده بود:«بیش از ۸ هزار و ۸۰۰ واحد صنفی در سیل اخیر دچار آسیب شدهاند که میزان خسارت آنها بیش از ۱۳ هزار میلیارد تومان بوده است».
با یک حساب سرانگشتی اگر تعداد کارگران و شاغلین در هر واحد صنفی را بطور متوسط ۱۰۰ نفر در نظر بگیریم، به رقمی معادل ۹۰۰ هزار بیکار خواهیم رسید که اساساً در آمار حکومتی ذکر نشده اند.
به این وضعیت وخیم نیز باید تخریب خانهها و اموال مردم محروم و تهیدست در بسیاری از استانهای کشور مانند لرستان، بویراحمد، خوزستان و بخشهای بزرگی از خراسان شمالی را اضافه نمود که به یقین برای ترمیم این حجم خرابیها در دیکتاتوری ولیفقیه نیازمند به دهها سال وقت میباشد.
بر این اساس شاهد هستیم که فاجعه سیل نه تنها به جان بسیاری از انسانهای بیدفاع صدمه زده، بلکه فراتر از آن نیز به بخشهای زیربنایی کشور، راهها و خطوط مراسلاتی، فرودگاهها، شهرها و روستاها، شبکههای آب و برق و گاز، زمینهای کشاورزی، باغات، سدها، پلها و یا به طبیعت و محیطزیست نیز خسارات سنگینی وارد کرده است.
پیشتر نیز وزیر راه و ترابری در دولت آخوند روحانی طی سخنانی به گوشههایی از ابعاد عظیم این خسارات اعتراف کرده. گفته بود: «بیش از ۱۴ هزار کیلومتر از راههای کشور اعم از راههای اصلی، فرعی و روستایی در بیش از ۶ هزار و ۸۰۰ نقطه کشور، در اثر سیل دچار آسیب شد».