ضربات سخت و سنگینی همچون از سرگیری تحریم ها، قرار گرفتن سپاه پاسداران در لیست تروریستی آمریکا و نیز جبهه بندی جدید کشورهای عرب منطقه علیه رژیم آخوندی با برگزاری کنفرانس سه گانه مکه از دیگر ضربات کمرشکنی بود که بر پیکر فرتوت رژیم وارد آمد و شرایط را بیش از پیش برای آخوندها غیر قابل جبران کرده است. در این میان بی اعتنایی کشورهای عرب منطقه، در راس آنها عربستان سعودی به رژیم آخوندی که ادعای رهبری مسلمین جهان را دارد و دعوت نکردن از آنها علیرغم عضویت در شورای همکاری کشورهای اسلامی آنقدر خفتبار بود که خشم و غضب سردمداران رژیم را بشدت برانگیخت.
بنابراین در دورانی که شرایط سیاسی تغییر کرده و در واقع آخوندها را در سراشیبی سرنگونی قرار داده است و با اعلام آماده باش رهبر مقاومت ایران آقای مسعود رجوی، مقاومت ایران تصمیم گرفته است که به جای یک کهکشان، چند کهکشان در خیابانهای بروکسل و برلین و لندن و استکهلم و آمریکا و ... برگزار نماید. شرکت در هر یک از این کهکشان ها وظیفه ملی و انقلابی ایرانیان است و ایرانیان آزادیخواه با تمام قوا در این کهکشان ها شرکت خواهند کرد چراکه امسال سال کهکشانها برای براندازی رژیم می باشد.
ایرانیان آزاده برای بازتاب خواسته های به حق مردم ستمدیده ایران و تسریع پروسه سرنگونی رژیم، همصدا و همگام با مقاومت مردم ایران و در حمایت از کانون های شورشی در تظاهرات وسیع و گسترده اعتراضی که در آمریکا و کشورهای اروپایی برگزار می شود شرکت می کنند تا خواسته های خود را به گوش جهانیان برسانند. به رسمیت شناختن حق مقاومت برای مردم ایران در برابر رژیم ولایت فقیه و سپاه پاسداران تروریست آن، بستن سفارتخانه های رژیم در کشورهای غربی و همچنین قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریستی اروپا از خواسته های تظاهرات کنندگان در کهکشانها خواهد بود.
در اینجا به همه مماشاتگران و لابی ها و عوامل رژیم که با فضا سازی رسانه ای سعی می کنند با نشان دادن احتمال وقوع جنگ، سیاست قاطع دولت آمریکا در قبال رژیم را کم رنگ نشان داده و ادای صلح طلبی در می آورند در حالیکه جنگ طلب واقعی طی همه این سالهای شوم رفته بر مردم ایران رژیم ولایت فقیه بوده است باید گفت اگر چه به دلیل سیاست های رژیم آخوندی کسی نمی تواند آینده را به صورت قاطع پیش بینی کند ولی هر وضعیتی که پیش بیاید مقصر اصلی آن فقط رژیم آخوندی است. تا جایی که به مقاومت ایران بر میگردد ۴۰ سال است که با این رژیم چنگ در چنگ می باشد. جنگ مقاومت و مردم ایران، جدای از هر جنگ و صلح دیگری با رژیم آخوندی می باشد و هیچ جنگ و صلح دیگری هم جنگ این مقاومت با رژیم را تا سرنگونی آن تحت تاثیر قرار نمی دهد...
همچنین لازم به یادآوری است که مقاومت ایران طی سالهای گذشته سیاستش را نه جنگ و نه مماشات اعلام کرده بود؛ بنابراین به این صلح طلبان ریاکار و سوداگر که به صورت کاملا منفعت جویانه وارد این کارزار شده اند باید گفت که تشبثات شما دیگر اثر ندارد و بر همه مردم ایران روشن است که تلاش های شما همیشه به هدف کمک رسانی به رژیم ملایان بوده است، اگر نه این مدعیان صلح زمانی که همین رژیم نعره جنگ سر می داد و آنرا نعمت می نامید و جان و مال و ثروت و ناموس مردم ستمدیده ایران و عراق را به تباهی می کشاند چرا سکوت کرده بودند؟ از این صلح طلبان کذایی باید پرسید زمانیکه آخوندها به بهانه دفاع از حرمین، مردم سوریه را قتل عام می کردند چرا برای صلح اقدامی نکردند؟ چرا وقتی اجساد سربازانی که از جنگ یمن و سوریه به ایران برگردانده می شود باز شما سکوت کرده و علیه جنگ حرفی نمی زنید و آتش افروزان را دیوانه خطاب نمی کنید؟! چرا وقتی که رژیم جنایتکار آخوندی تا بن دندان مسلح به هموطنان و مبارزان مجاهد در اشرف و لیبرتی که هیچ سلاحی هم نداشتند حمله کرد و بهترین فرزندان این آب و خاک را قتلعام کرد هیچ اقدامی که نشان از ناخرسندیتان باشد به گوش کسی نرسید؟!
مردم و مقاومت ایران بخوبی آگاهند که رژیم آخوندی با صرف پول های هنگفت و خرید عناصر خودفروخته و لابی سعی در مخدوش کردن چهره مقاومت ایران به مثابه تنها آلترناتیو دمکراتیک دارد و این افراد با پزهای روشن فکر منشانه تلاش می کنند تا مردم را بفریبند و این خواسته رژیم را مطرح کنند که گویی این رژیم آلترناتیوی ندارد و چنانچه سرنگون شود ایران همچون سوریه و عراق و لیبی می شود پس باید به همین رژیم تن در داد! اما مردم ایران پاسخ این عافیت طلبان سوداگر را در کف خیابان های ایران به روشنی با شعار کوبنده اصلاح طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا داده اند.
 و جالب اینجاست که آخوندها خودشان هم تنها هراسشان از سازمان مجاهدین است و بس و در همین راستا همه تلاش های رژیم بر علیه مقاومت ایران در فرانسه و هلند، آلمان و اتریش و دانمارک و آلبانی برای حل بقای خود و جلوگیری از سرنگونی، به دنبال ضربه زدن در راس مقاومت ایران به جهت پاک کردن صورت مساله جانشینی بوده تا بدانجا که حاضر شد بهای آنرا هر چقدر هم سنگین بپردازد و حتی چشمهایش را به روی حمایت های مماشاتگرانه اروپا هم ببندد. این موضوع و مساله آنقدر برای رژیم حیاتی و پراهمیت است که حتی علیرغم پزهای اصلاح طلبی و کسب حمایت های مماشاتگرانه با این حال محکومیت های کشورهای اروپایی را هم به جان خرید که این همه بیانگر قدرت آلترناتیوی است که رژیم بخوبی از قدرت آن آگاه است و از آن می هراسد پس حاضر به پرداخت چنین بهای سنگین سیاسی در عرصه بین المللی می شود.
 بنابراین پاسخ آخر را مردم و مقاومت ایران با بازوهای پرتوان کانون های شورشی در داخل ایران بزودی خواهند داد.