هر آن کس که دغدغه آزادی دارد و ایمان به دنیایی عاری از ظلم و ستم و بیداد، باور به آینده ای عدالت گستر و تحقق دموکراسی و بشارت همراهی من و ما، با هم، حلقه وصل با مبارزان جان بر کف در میهن در برابر حکومت جهل و جنایت آخوندی، بایستی که بفرمان و به اجابت درخواست معمار مقاومت، بی درنگ و مشتاقانه روانه شد، تا با صدای رسا سرود آزادی خواند و ناقوس مرگ رژیم خمینی را همه فریاد شد.
 
اما نه تک صدا که هم صدا، نه یک مشت که هزاران، نه در یک مکان، در همه جا، نه یک قطره که سیلی خروشان، امید به آزادی و رهایی میهنمان را باید با هوارمان سر دهیم.

با غرور یک اشرفی و اشرف نشان، این گوهرهای بی بدیل که با برترین انتخاب در سر فصل های مبارزه، در برابر هیولای خمینیسم، با افتخار در مسیر تکامل تاریخ مقاومت ایران، این پایدارترین جایگاه، ایستاد و این گونه تاریخساز شد.

راهی که گام به گام، سنگر به سنگر پیموده، اینک با شتاب بیشتری می رود تا همچون طوفان درهم بپیچاند، طومار رژیم ننگین را.

رژیم درمانده آخوندی در درون، با بحرانهای مرگبار و ترس از سرنگونی بدست لشکر مال باختگان و فقرا و بیکاران، مقاومت مردمی و هراس و وحشت از نام و حضور مجاهدین به استیصال و فلاکت دچار شده، تحریم های سنگین اقتصادی، منع صدور و فروش نفت و مواد پتروشیمی و بسیاری از صنایع دیگر راه تنفس اش را تنگ و فروپاشی کامل اقتصادی را در چشم انداز نزدیک قرار داده، دزدی های نجومی، فساد قضائی، سیاسی و اجتماعی در بدنه بیمار رژیم تا بن و استخوان ریشه دوانده و از آن مفری نیست.
پایان سیاست مماشات، نامگذاری تروریستی سپاه جنایتکارپاسداران بدلیل نقش آشوبگر آن درمنطقه، اجماع دولتهای جهانی و منطقه ای علیه سیاستهای مخرب، و مداخله جویانه و تنگ تر شدن هر چه بیشتر حلقه فشارهای سیاسی همه جانبه و در راه بودن دیگر تحریمها، رژیم را به انزوا و مرگ تدریجی کشانده و در مسیر تعیین تکلیف نهایی.
 
در این شرایط حساس و در سالگرد حماسه خونین ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰، حضور قدرتمند راهیان آزادی و هواداران وفادار و صدیق مقاومت در تظاهرات امسال در آمریکا و اروپا قبل از هر چیز دارای یک پیام مهم است و آن که تحقق سرنگونی رژیم دجال آخوندی نه امری خود بخودی بلکه با استقامت و پایداری بیشتر، صدق و فدا و از جان دل مایه گذاشتن، عزم و جزمی پولادین که بها میطلبد، میسر بوده و لاغیر و این همان ترجمان قیام های مردمی، کانون های شورشی و ۴۰ سال مقاومت خونین می باشد.

حضور گسترده و پرشوردر رزمگاه و میعادگاه و همایش همبستگی ملی در کف خیابان های چندین شهر، فراتر از ضرورت پاسخ به یک فراخوان تاریخی، تعهدی است بردوش یکایک ما دربرابرسرنوشت مردم بی خانمان و گورخواب، نقض فاحش حقوق بشر و خون هایی که تا به امروز از پیکر زخم خورده میهنمان برای نیل رسیدن به آزادی بر زمین پاک آن جاری شده و ارج نهادن و ارزش گذاشتن به بهای سنگینی که مقاومت خونبارمردم ایران تا به امروز حاضر به پرداخت آن بوده و خواهد بود.

با ایمان و باور به سرنگونی رژیم ضد بشری و ضد ایرانی آخوندی که بیش از هر زمان دیگری در دسترس می باشد.
اگر نه ما، پس چه کسی، این فرصت تاریخی را غنیمت شمارد؟.


 
۲۲ خرداد ۱۳۹۸
۱۲ ژوئن ۲۰۱۹