نخستین واقعیت، ابعاد اعتماد و مشروعیت دادن از سوی جامعه بین‌المللی به مقاومت ایران می باشد که بر اساس قوانین جهان شمول، دمکراسی، احترام به حقوق بشر و حسن همجواری استوار شده است.
به موازات این اصل پایه ای نیز باید به سیاست‌های اصولی، ملی و میهنی مجاهدین و خانم رجوی علیه دیکتاتوری ولی‌فقیه اشاره نمود.
سخن از برنامه ۱۰ ماده‌ای از سوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت برای دوران انتقال می باشد که در آن رنج، تلاش و بینش عمیق سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، قومی و دیپلماسی مقاومت طی چهل سال گذشته برای ایران فردا جمع‌آوری و به مردم ایران ارائه گردیده است.
در این راستا شاهد هستیم که طی هردو تظاهرات بزرگ، چه در بروکسل و یا در واشنگتن، بسیاری از سیاستمداران، نیروهای دمکرات و حامیان حقوق بشر و حقوق‌دانان، به‌کرات بر این واقعیت تاکید کرده و آن را به کشورها و دول درگیر با رژیم آخوندی یادآوری شده‌اند.
برای نمونه سناتور توریسلی که در سخت ترین دوران همواره یار و یاور اشرفیان قهرمان و مقاومت ایران بوده است، می گوید: «چیزهایی درباره این رژیم ما می دانیم که شما ممکن است ندانید. هیچ رفرم و اصلاحاتی در رژیم آخوندی وجود ندارد. وقتی ۳۰ هزار نفر را در سال ۶۷ اعدام کردند رفرمی وجود نداشت. وقتی حزب الله انفجار می‌کرد رفرمی وجود نداشت و اکنون که پهپاد آمریکایی را هدف قرار می‌دهند رفرمی وجود ندارد. تروریستها رفرم نمی‌کنند.
آقای رئیس‌جمهور و آقای وزیر خارجه به یاد داشته باشید رژیم آخوندها استحاله نمی‌شود».
واقعیت در لابلای این جملات همان تاکید بر عدم رفرم پذیری و یا سرابی بنام استحاله و هرگونه تحول در درون نظام آخوندی می باشد. در رژیمی که پایه و اساس آن بر نقض حقوق بشر، تروریسم، صدور بنیادگرایی و انقلاب استوار شده، هرگز نمی‌توان انتظار زایش ن کبوتر» را داشت.
داده‌های داخلی از درون رژیم نیز خود همواره گواهی بر این واقعیت بوده‌اند.
باندهای قلابی اصلاح‌طلب که تا دیروز مسئولان کشتار و شکنجه زندانیان سیاسی و یا فرماندهان جنگ ضد میهنی و چاقو کشان و عربده کشان خمینی بوده‌اند، تا باندهای حاکم فعلی تماما داری یک آبشخور سیاسی و فکری می باشند و آن چیز به غیر از «استبداد » نمی باشد.
این باندها که به مانند «اختاپوس مافیایی» در درون رژیم ارتزاق و عمل می‌کنند، نقشی به غیر از » آتش بیار معرکه » ولی‌فقیه ندارند. همان بزدلان و روبهانی که بر سر بزنگاه بر سر مردم و نیروی پیشتاز جنبش، خون آن را حلال اعلام کرده و تلاش می‌کنند تا در سیاست «غارت، قتل و کشتار » دگراندیشان سهم بسزایی برای ولی‌فقیه ایفا نمایند.
بله رژیم در بن‌بست کامل بسر می‌برد و مقاومت ایران درها را یکی پس از دیگری به‌سوی آزادی میهن می‌گشاید. این جوهر تمامی حمایت‌های بین‌المللی از مجاهدین و مقاومت ایران است.
