به این سخنان روحانی در روز یکشنبه نوزده آبان ماه در یزد، توجه بفرمائید:
«پرونده ۹۴۷میلیون دلار را برای مردم توضیح بدهند؛ یک نهاد ۹۴۷میلیون دلار گرفته و حساب پس نمیدهد! باید حسابکشی شود. نهادهایی که بیش از ۷۰۰میلیون دلار گرفتهاند باید توضیح دهند».
طی همین سخنرانی او همچنین از مقام های قوه قضائیه خواست: «حالا که با فسادهای میلیونی و میلیارد تومانی برخورد میکند، مبارزه با فساد میلیارد دلاری را هم برای مردم توضیح بدهد».
اینها سخنان رسمی رئیس جمهور یک کشور است و ناگفته پیداست که وی کاملا از زد و بندهای پشت پرده و دزدی های نجومی و کلان خبر دارد؛ اما دریغ و افسوس از یک جو شرف و انسانیت که نه به خاطر جنگ و جدلهای باندی و نه اینگونه با ایما و اشاره و مبهم و رمزآلود و تهدید آمیز، بلکه به خاطر مردم فقیر و محروم کوچه و بازار، شفاف و روشن به افشاگری کامل بپردازد و در سمت مردم بایستد. چه می شود کرد که اینجا سرزمین ولایت فقیه است و کارگزارانش نامردها و نامردمهایی هستند که دروس رذالت و حرام خواری را از همان ابتدا در حجره های جهل و جنایت آویزه گوش کرده اند.
لازم به توضیح نیست که وظیفه رئیس جمهور هر کشوری بنا بر مسئولیتهای سنگینی که بر عهده او گذاشته شده، در مرحله اول آن است که دزدی و اختلاس و بالا کشیدن اموال مردم از هر سمت و سویی که باشد را به محض اطلاع، رسیدگی و پیگیری نموده، خاطیان را جهت محاکمه به دست عدالت بسپارد و مردم را با شفافترین نوع ممکن، بر اساس اسناد و مدارک به دست آمده، در جریان امور قرار دهد. اگر هم به هر دلیلی قدرت انجام آنرا نداشته باشد، با فعال کردن فقط یک جو شرف و وجدان در سر تا پای خویش، اعتراض و مردمداری اش را با استعفا به اثبات برساند.
در حکومت آخوندی البته نباید چنین انتظاری از بالا تا پائین کارگزاران داشت؛ چرا که همگی شریک دزدند و رفیق قافله. گله شیخ حسن از باند مقابل این است که شماها که با فسادهای میلونی و میلیارد تومانی (نظیر دزدیهای اخوی خودش) برخورد می کنید؛ با فساد میلیارد دلاری (بیت رهبری) هم مبارزه کنید.
شک نکنید اگر «حسین فریدون» را صرفا به خاطر ضربه زدن به «حسن فریدون» و نه به خاطر مبارزه با فساد، لجن مال نکرده بودند؛ شیخ بنفش هم در مورد کلان دزدی های میلیاردی، نه زبان باز می کرد و نه شکوه و شکایتی داشت. آخر در حکومت آخوندی آنچه محلی از اعراب ندارد، مردمی هستند که بیش از چهل سال است از دست این قوم عبا بردوش و نعلین به پا، به ستوه آمده اند.
شیخک شیاد و دغل پیشه امروز دوشنبه بیستم آبان نیز در رفسنجان از دلیل اصلی متعهد ماندن به توافق برجام پرده برداشت و گفت:
«اگر برجام را نگه داریم سال آینده تحریم تسلیحاتی ایران برداشته میشود و ما میتوانیم به راحتی هم سلاح بخریم و هم بفروشیم».
یعنی مشکلات و معضلات روزافزون مردم ایران نان و آب و مسکن، آموزش و دارو، بیکاری، تن فروشی، کودکان کار و اعتیاد و هزاران بحران سر برآورده از حماقت ها و ندانم کاریهای این حکومت نیست. مشکل خرید و فروش سلاح از طرف دولت است که آنهم بحمدالله با باقی ماندن در برجام تا سال آینده بر طرف خواهد شد!.
این سخنان بیشتر به سخنان رهبر یک گروه گانگستری شباهت دارد تا رئیس یک دولت. البته شیخ حسن حق دارد چرا که نان این حکومت در ریختن خون مردم ایران و منطقه و هر جا که اراده کند در سراسر جهان است. بنابراین مخاطب اصلی او مردم نیستند. او دارد از اینطریق منافع حفظ برجام را به ولینعمتش در راس حکومت تروریست پرور، یادآوری می کند.
سخنان ظریف وزیر خارجه منتصب ولایت فقیه و تحت خدمت شیخ حسن در یکشنبه گذشته دوازدهم آبان در مجلس آخوندها هم جز مُهر تایید بر خیانت این خیانت پیشگان در حق ملت ایران نیست. این آخوند بی عمامه در حالیکه مهار سلسله اعصابش را به خاطر سوالات نمایندگان باند ولایت فقیه از دست داده بود و نعره می کشید گفت:
«بیشترین تلاش را برای مقابله با حرکتهای غربیها در مورد پولشویی، جمهوری اسلامی و وزارت امور خارجه انجام داده است و ما این تلاش ها را ادامه خواهیم داد. الان هم که آخرین اقدام کمیته اقدام مشترک(اف ای تی اف) در مورد پولشویی علیه ایران صورت گرفت، تندترین دفاعها از موضع جمهوری اسلامی را بنده کردم».
در ادمه نیز متذکر شد که: «یک گروههای فشاری هستند که از پولشویی منافع دارند و هزاران میلیارد تومان از پولشویی منفعت میبرند که اگر این نبود نیاز نبود که قوه قضاییه و دولت ۶۰ صفحه آیین نامه برای مبارزه با پولشویی تصویب کند. مگر دو هفته گذشته دولت و قوه قضاییه ۶۰ صفحه آیین نامه تصویب نکرد».
ظریف اضافه کرد: اگر پولشویی در ایران نیست و گروه های فاسدی پولشویی نمیکنند، سلطان سکه را به چه جرمی اعدام کردید».
بر اساس این صحبتها، معلوم می شود که ظریف از پولشویی گروه هایی که از آنها به عنوان گروه های فشار نام می برد؛ کاملا آگاه است؛ اما در عین حال به گفته خودش، تندترین دفاع ها را خود او از موضع چپاولگران در حکومت کرده است.
یعنی می داند حکومتی که او سمت وزارت خارجه اش را بر عهده دارد؛ یک حکومت دزد و فاسد و غارتگر است. حکومتی است که طبق اظهارات خودش گروه های فشار هزاران میلیارد تومان از پولشویی منفعت می برند؛ اما اینجا هم دریغ از یک دانه ارزن شرف و غیرت و وجدان. او نه تنها حاضر نیست به نفع مردم، دستش را از این سفره خونین بیرون کشیده و حداقل استعفا دهد که در کمال وقاحت و بیشرمی با توجه به آگاهی از غارت نجومی اموال ملت ایران، می گوید:
«بنده که در دنیا معروف هستم به اینکه برای دفاع از منافع این مردم و جمهوری اسلامی سینه چاک میکنم».
در ذهن این خائن بالفطره، تحت امر ولایت فقیه بودن و سینه چاک دادن برای مقام معظم و سینه سپر کردن در مقابل خارجی هایی که انگشت بر پولشویی های کلانی گذاشته اند که خود او هم از ابعاد هزاران میلیاردی شان مطلع است، مساوی است با دفاع از منافع این مردم!!!
بعد هم قیافه حق به جانب گرفته، خطاب به نمایندگان رانت خوار گوش به فرمان ولایت فقیه می گوید: «... آنچه من گفتم در دفاع از جمهوری اسلامی و مقابله با فساد کارآ بود که به نام حمایت انواع جنایتها را انجام میداد؛ این کارها بنده را از دفاع از جمهوی اسلامی باز نمیدارد».
طبیعی است کسی که با شرف و آبرو میلیاردها سال نوری فاصله دارد، دست از دفاع از حکومت جانیان تبهکار برنخواهد داشت. آخر او گماشته ولایت فقیه است و بر این اساس قرار نیست، از ماله کشی و کارچاق کنی برای منفورترین حاکم دوران معاصر دست بردارد و کوتاه بیاید. «از کوزه همان برون تراود که در اوست».
کافیست روحانی و ظریف نیم نگاهی واقع گرایانه به آنچه اینروزها در عراق و لبنان در جریان است؛ بیندازند تا شاید پی ببرند که چه سرنوشت شوم و دردناکی در انتظار آنها و سر تا پای رژیم جنایتکار ولایت فقیه شان می باشد. امروز جانهای ناپاک نوکران و سرسپردگان عمود خیمه نظام در عراق و لبنان به لرزه افتاده است و فردا، اصلا شک نکنید که، نوبت تک تک شما خواهد بود.
هادی مظفری
۱۱ نوامبر ۲۰۱۹
۲۰ آبان ماه ۱۳۹۸