با هر نفس بجنبش مردم شتاب داد

آندم رسیده است که پروانه وش رویم

باید لهیب عشق بدین التهاب داد

چشمم بقله ایست که لبریز آتش است

اوجی که خون تازه ببال عقاب داد

این سرو خسته سبز و دل انگیز گشته است

باد خزان چه بیهده او را عذاب داد

دور قلندران غزلخوان رسیده است

باید شراب شعله ور و سرخ وناب داد

تا آنکه ما شویم و ز دشمن رها شویم

باید که دل بگستره انقلاب داد

باید کنون بغرش میهن جواب داد

با هر نفس بجنبش مردم شتاب داد