شب گذشته مناطق مرکز و شمال پایتخت دستخوش زلزله ای در ابعاد ۵،۱ ریشتر گردید. تصاویر منتشره در رسانه های حکومتی و همچنین شبکه های اجتماعی تماما سخن از وحشت میلیون ها هموطن در این کلان شهر بدلیل نبود زیربناهای مستحکم را دارند.
خانه ها و زیر بافت های بسیار فرسود در بخش های بزرگی از پایتخت، وجود برج های سربه فلک کشیده در شمال تهران که تمام دستپخت زیر شبکه های شهر سازی سپاه پاسداران می باشند و همچنین نبود امکانات پزشکی و درمانی برای شرائط اضطراری به یقین از جمله دلائل برای دل نگرانی و هراس مردم می باشد.

بسیاری از کارشناسان براین عقیده هستند که این حجم عظیم از ساختمان سازی طی دو دهه گذشته در رژیم آخوندی که بقول عوام «وصله پینه ای» می باشند ، در صورت بروز زلزله ای بالاتر از ۶ ریشتر به بروز فاجعه ای انسانی می انجامد.

در این رابطه رئیس حکومتی در سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهرداری تهران ضمن اعتراف به این واقعیت میگوید: «اگر زلزله ای ۶ ریشتری در تهران رخ دهد قدرت آن ۳۲ برابر زلزله شب گذشته است و اگر به ۷ برسد، هزار برابر قدرت دارد و مساله خیلی جدی برای تهران است» (سایت حکومتی رویداد ۲۴ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹)
مضافا براین وضعیت نیز باید به وضعیت گسل ها در این منطقه زلزله خیز اشاره نمود که برای نمونه گسل مشا – فشم به طول ۴۰۰ کیلومتر، گسل شمال تهران بطول ۷۵ کیلومتر، گسل جنوب ری به طول ۲۰ کیلومتر از جمله آنان می باشند.
بدین سان روشن می شود که تهران بروی خطرناکترین و محرکترین گسل ها در فلات ایران قرارگرفته، امری که در صورت بروز زلزله شدید، به فاجعه عظیم انسانی راه خواهد برد.

به یقین حکومت فاسد و غارتگر آخوندی قبل از گسترش شهر تهران و کشاندن مردم بیدفاع به این منطقه که عمدتا دربافت های قدیمی و یا در حاشیه شهرها و آلونک های دست ساخته زندگی می کنند ، به این واقعیت اشراف داشته است.
مضافا براین وضعیت نیز باید به ساخت و سازهای غیراستاندارد، بی توجهی به قوانین ساختمان سازی و مقاوم سازی در برابر زلزله ، خانه ها و اماکن بساز و بفروش ، با هدف تنها درآمد ، اشاره نمود تا بدین سان پازل بلبشو و اشتیاق سیری ناپذیر حکومت برای غارت مردم روشن تر گردد.

این گزارش در ادامه به بی تفاوتی رژیم نسبت به جان بیش از ۱۲ میلیون هموطن ما اعتراف کرده و می افزاید: «مردم در ۷۲ ساعت اول انتظار هیچ امدادرسانی جدی نمی توانند داشته باشند. البته یک نقصی وجود دارد و تا زمانی که موضوع جدی نشود متاسفانه مسئولان مربوطه مساله را خیلی جدی نمی گیرند در حالی که اکنون زمانی است که حتما باید ستادها تشکیل شده باشند».