براین منظر طی هفته های اخیر شاهد تحولات شدید دیپلماتیک در سطح منطقه و جهانی علیه سیاست های مخرب رژیم در زمینه اتمی و موشکی بوده ایم.
تازه ترین گزارش آژانس بین المللی اتمی و نیز تلاش کشورهای غربی برای کشاندن پرونده رژیم به شورای امنیت ملل متحد و تمدید تحریم های تسلیحاتی، تنها گوشه ای از این اقدامات دیپلماتیک را تشکیل می دهند.

به موازات این فعالیت ها نیز طی هفته های اخیر و با افزایش تنش میان رژیم آخوندی و کشورهای منطقه، شاهد زنجیره ای از انفجارها در سایت ها و زیربناهای اتمی حکومت مانند پارچین و یا نطنز می باشیم.
داده های قطره ای از سوی کارگزاران رژیم سخن از وجود «دستان خارجی» در این عملیات های تخریبی را دارند.

برای نمونه سایت حکومتی «همشهری آنلاین ۱۶ تیر ۱۳۹۹» که به شورای امنیت ملی نزدیک می باشد، در گزارشی از انفجارات در سایت نطنز نوشته است: «شواهدی درباره «عمدی بودن» آن وجود دارد». این گزارش در ادامه می افزاید: «به‌نظر می‌رسد تشابه زیادی بین حادثه نطنز و ترور سردار سلیمانی قابل مشاهده است؛ یعنی ترکیبی از اطلاعات و پشتیبانی به همراه اقدام که با توجه به حجم تخریب احتمال عمدی بودن را تقویت می کند».

لازم به ذکر است، فعالیت ها در سایت نطنز که در سا ل ۹۲ و با دستور خامنه ای راه اندازی گردید، طی دوران مذاکرات اتمی متوقف شد، اما در فردای خروج ایالات متحده از برجام در سال ۹۷ مجدد را اندازی و بدین سان کار بر روی جدیدترین نوع از سانتریفیوژهای مدل آی آر ۱۲ در دستور کار سازمان انرژی اتمی رژیم قرارگرفت.
هدف از این اقدامات مخرب نیز، همان شتاب بخشیدن به تلاش ها برای دستیابی به سلاح اتمی با غنی سازی بالای ۵ درصد می باشد.
 
در رابطه با ابعاد خسارات وارد شده به این سایت، نه تنها شورای امنیت ملی رژیم از دادن هرگونه اطلاعی بدلیل «ملاحظات امنیتی» خودداری کرده است ، بلکه فراتر از آن بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی نیز اعتراف نموده: « خسارت‌های مالی آن قابل توجه بوده است و بر اثر این حادثه بخشی از تجهیزات اندازه‌گیری و ابزارهای دقیق از بین رفته و بخش دیگری نیز خسارت دیدند و به‌دلیل نوع تجهیزات حتی اگر حادثه ابعاد کوچک‌تری نیز داشت دیگر نمی‌توانست قابل استفاده باشد». (همان منبع بالا)

همچنین به گزارش سایت العربیه (۷ ژوئیه ۲۰۲۰): «مهم‌ترین مشکل سایت نطنز این است که «امکان دفاع از آن در شرایط تهدید، سخت» است و «مشکلات پدافندی» دارد و حکومت ایران به همین دلیل سایت فردو را «در منطقه‌ای کوهستانی و عمق زمین ساخت که آسیب‌پذیری آن را در برابر حملات هوایی کاهش داده است».