در پی انتشار این خبر از سوی رسانه های حکومتی، اکنون بسیاری بدنبال واقعیت های پشت پرده، اهداف و نیات واقعی رژیم از انعقاد چنین قرارداد خائنانه ای می باشد.
نخستین ادله برای این واقعیت نیز همان پنهانکاری های عامدانه و عدم شفافیت از سوی رژیم آخوندی برای دادن هرگونه اطلاعات از جزئیات و روند مربوط به آن می باشند.

معاون آخوند روحانی در سخنانی بطرز بی شرمانه ای می گوید که «باید با شهامت از توسعه روابط راهبردی کشورمان با پکن دفاع کنیم»! (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۱۷ تیر ۱۳۹۹)
حال سوال اینجاست که بواقع از چه چیزی که نه محتوی آن برای مردم و نه اهداف مشکوک میان و بلند مدت آن برای کشور روشن است، باید دفاع کرد؟

ابعاد این وطن فروشی بحدی است که حتی صدای متولیان و کارگزارن حکومت نیز به آسمان بلند شده است. برای نمونه پاسدار احمدی نژاد که برای نخستین بار این قرارداد را افشاء کرد، در سخننی خطاب به خامنه ای می گوید: «مگر شما مالک کشور هستید که بدون اطلاع ملت و از کیسه ملت به دیگران می‌بخشید؟». وی سپس می افزاید: «هر قراردادی که مخفیانه و بدون درنظر گرفتن خواست و اراده ملت ایران با طرف‌های خارجی منعقد شود و برخلاف منافع کشور و ملت باشد، معتبر نیست».(سایت حکومتی سلام نو ۷ تیر ۱۳۹۹)
 
گزارشات منتشره در رسانه های خارجی نیزسخن از وجود دو مولفه در این قرارداد را دارند.
نخست زمینه همکاری های گسترده «نظام » و دیگری «فروش نفت».
براین اساس رژیم اخوندی تلاش دارد تا با اهرم چین و دادن باج از جیب مردم محروم ایران، به توان ـ تسلیحاتی و مالی» دست یابد و بدین سان تعادل در منطقه بحران زده خاورمیانه را بسود خود برهم بزند.
بنابرداده های بین المللی، دیکتاتوری ولی فقیه قرار است تا «جزیره کیش» را نیز در اختیار طرف مقابل به اذای دریافت کمک های تسلیحاتی و نظامی قرار دهد.

دراین رابطه سایت رادیو فرانسه به نقل از منابع انگلیسی گزارش کرده است: «بخش دیگری از مفاد همکاری های نظامی ایران با چین و روسیه تبادل و آموزش فرماندهان سپاه پاسداران است. به موجب این بند از توافق سالانه ١١٠ افسر ارشد سپاه پاسداران برای تعلیمات نظامی به چین و روسیه می روند و متقابلاً ١١٠ مستشار چینی و روسی برای آموزش افسران سپاه پاسداران در ایران مستقر خواهند شد».

واقعیت در این رژیم غرقه در بحران آن است که خامنه ای برای حفظ قدرت مطلقه خود و برای جلوگیری از قیام و سرنگونی، حاضر است تا تمامی کشور را به بیگانگان اعطاء نماید.
نمونه هایی مانند باز گذاشتن دستان بازرگانان خارجی در امور کشور، حراج و تاراج منابع نفتی، واگذاری صید ماهی در خلیج فارس، اعطاء حق استفاده از پایگاه های هوایی و یا بنادر کشور و انعقاد قراردادای وطن فروشانه برای دریافت سلاح و موشک تماما دراین راستا می باشند.

ابعاد فضاحت ولی فقیه در این امور بحدی است که یک نماینده در مجلس رژیم (سایت خانه ملت ۱۵ تیر ۱۳۹۹) ضمن اعتراف به این واقعیات می گوید: «در ارتباط با قرارداد شما با چین آقای ظریف حتماً حتماً این را نکنید برجام، اگر قراردادی باشد باید متن چینی، انگلیسی، فارسی در اختیار تک به تک نماینده‌ها قرار بگیرد. قصد ذاتی دولت از این قرارداد باید روشن باشد. آیا این قرارداد چیزی شبیه برجام غربی است».