دراین راستا سایت بلومبرگ در مطلبی ضمن اشاره به این واقعیت می نویسد: «از اورانیوم غنی شده توسط سانتریفیوژهای نسل جدید می توان برای تولید سوخت و همچنین بمب اتمی استفاده کرد». (رادیو بین المللی فرانسه ۱۳ اوت ۲۰۲۰)

بدین سان می توان به مجموعه دلائل رژیم آخوندی برای پنهانکاری های عامدانه و همچنین عدم همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی رسید، زیرا درصورتیکه اهداف آخوند ها بواقع آن چیزی باشد که همواره در تبلیغات خارجی در بوق و کرنا می کنند، دیگر لزومی برای این سیاه بازی ها نیست.

آژانس بین المللی انرژی اتمی طی دوسال گذشته نیز بکرات از رژیم آخوندی خواستار اجازه بازدید از سایت های مشکوک در ایران که تماما بخشی از تیول سپاه پاسداران می باشند، شده است. دراین رابطه رافائل گروسی، رئیس آژانس خطاب به رژیم تاکید کرده است: «از ایران درخواست دسترسی کرده‌ایم که تا کنون اتفاقی نیفتاده است اما در حال کار کردن درباره این درخواست هستیم». (سایت حکومتی مهر ۲۵ مرداد ۱۳۹۹)

همچنین تازه ترین گزارش آژانس براین نکته تاکید کرده است که «مهندسان ایرانی در ساختمان جدید، سه آبشار از سانتریفیوژهای جدید را نصب کرده اند و هر آبشار شامل ۱۶۴ سانتریفیوژ می شود که برای جدا کردن ایزوتوپ های اورانیوم با سرعت مافوق صورت می چرخند».
به موازت این وضعیت نیز باید به افزایش ذخایر اورانیوم غنی سازی شده که اکنون به بالای «۱۵۷۲ کیلوگرم» رسیده اشاره نمود. بدین سان، بنابر ارزیابی کارشناسان مسائل اتمی این حجم عظیم از اورانیوم غنی شده، رژیم آخوندی را در موقعیت ساخت «۲ بمب اتمی» قرار می دهد.

در حالیکه خامنه ای با مجموعه عظیمی از ابر بحران های داخلی و خارجی روبرو می باشد، وی راهکار برای بقاء حکومت را همچنان در دستیابی به سلاح اتمی و برهم زدن تعادل منطقه می بیند.
به موازات این روند مخرب نیر باید به زرادخانه موشکی رژیم و یا پرتاپ ماهواره نظامی به فضا اشاره نمود تا بدین سان پازل شلیک و هدایت موشک با کلاهک های اتمی روشن تر گردد.

آخوند روحانی، رئیس شورای امنیت ملی رژیم نیز در فروردین ماه گذشته ضمن تهدید جامعه بین الملل تاکید کرده بود: «شما اگر دیروز از آی آر ۱ می ترسیدید، امروز زنجیره ۲۰ تایی آی آر ۶ را افتتاح کردیم و اگر به ظلم خود ادامه دهید، زنجیره آی آر ۸ را خواهید دید». (سایت اسپوتنیک ۹ آوریل ۲۰۱۹).
این وضعیت مخرب در حالی است که سیاست شکست خورده مماشات همچنان در بی عملی مطلق با رژیم آخوندی بسر می برد. بی تفاوتی نسبت به رشد این روند و دستیابی رژیم آخوندی به سلاح اتمی و یا امکان خرید های تسلیحاتی که تماما مصارف تهاجمی و نه تدافعی دارند، صد البته تهدید فرا منطقه ای است و به یقین جهان را با چالشی بزرگ روبرو خواهد نمود.