سه دهه پس از قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به حکم خمینی، سازمان عفو بین‌الملل به این «جنایت ادامه‌دار علیه بشریت» با «اسرار به خون آغشته» آن پرداخته است. بدیهی است که فاشیسم دینی حاکم بر ایران و آمران و عاملان و مأموران و مزدوران را خوش نمی‌آید و به هر بهانه‌ای در صدد ایرادگیری و یقه گرفتن هستند. از جمله شاگردان و کاتبان سردژخیم اوین لاجوردی و مزدوران نفوذی از قبیل ایرج مصداقی با رذیلتی فوق تصور مدعی عفو هستند که چرا مجاهدان شاهد قتل‌عام در آلبانی را استماع کرده و چرا آن طور که رژیم می‌خواهد از شهیدان مجاهدین هویت‌زدایینمی‌کند. فحاشی و لجن‌پراکنی این قبیل مزدوران علیه حقوقدانان و محققان و گزارشگران عفو بین‌الملل حد و اندازه نمی‌شناسد و بغض و کین گشتاپوی آخوندی را منعکس می‌کند.
عفو بین‌الملل همچنین متهم است که چرا از اطلاع و همدستی نخست‌وزیر خمینی در زمان قتل‌عام از این جنایت بزرگ علیه بشریت سخن گفته است...
شورای ملی مقاومت شامل سازمان مجاهدین خلق ایران که ۹۰ درصد شهیدان قتل‌عام از آن برخاسته‌اند، به صراحت اعلام می‌کند در بحبوحه کارزار دادخواهی هرگونه یقه گرفتن از عفو بین‌الملل به خاطر پیگیری و گزارش کردن حقایق، پیش بردن خط و انجام مأموریت برای وزارت اطلاعات آخوندها و آمران و عاملان قتل‌عام است.
هیچ انسان با شرف و دادخواه خون شهیدان و هیچ فرد یا جریان سیاسی که ریگی به کفش نداشته باشد یا نخواهد خون شهیدان را پایمال کند در این خصوص متعرض عفو بین الملل نمی‌شود و از بار مسئولیت آمران و عاملان جنایت علیه بشریت کم نمی‌کند. به عکس خواهان آن است که حقایق به خصوص آمار دقیق شهیدان و مکان‌های دفن آنان به تمام و کمال روشن شود، پرونده قتل‌عام به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود، دادگاه بین‌المللی ویژه این جنایت بزرگ و ادامه‌دار تشکیل شود و سردمداران و سرکردگان رژیم در برابر عدالت قرار بگیرند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۱ شهریور۱۳۹۹ (۱۱سپتامبر۲۰۲۰ )
