به یقین این اقدام نمادین پاسخی منطقی به سیاست سرکوب، دستگیری، شکنجه و قتل دگراندیشان و مردم دردمند ایران از سوی رژیم آخوندی می باشد.
همچنین تصویب این قطعنامه که با اکثریت کشورهای عضو سرانجام گرفت، در حالی است که رژیم آخوندی با اهرم «مشوق های اقتصادی» و یا دادن «امتیازهای مالی» بدنبال زد و بند برای متوقف نمودن آن بود.
شکست دیکتاتوری ولی فقیه در این زمینه و دست رد جامعه جهانی به خواسته‌های نامشروع حکومت، ترجمان وجود واقعیتی بنام وجود «وجدان بیدار بشری» در خانه ملل است.
همچنین در این قطعنامه که از سوی کانادا و با حمایت کشورهائی مانند آلمان، انگلیس، فرانسه و آمریکا ارائه شده بود، بر «افزایش اعدام ها علیه زندانیان سیاسی، نقض حقوق زندانیان سیاسی و عدم دسترسی آنان به وکیل» و نیز «اعدام کودکان، سانسور اینترنت، سرکوب اجتماعات، گرفتن اعترافات اجباری از متهمین و اقلیت های مذهبی» تاکید ویژه شده است.
دراین رابطه خانم مریم رجوی ضمن استقبال اصولی از صدور این قطعنامه و با اشاره بر ضرورت «حسابرسی از سردمداران رژیم آخوندی بخاطر ادامه جنایت علیه بشریت» تاکید کرده اند: «مسئولان اکثر جنایاتی که در این قطعنامه به آن اشاره شده است همان کسانی هستند که قیام سراسری آبان ماه گذشته را به خاک و خون کشیده و حداقل ۱۵۰۰تن از جوانان را به شهادت رساندند و چهار هزار تن را مجروح و ۱۲هزار نفر را دستگیر کردند. همانهایی که از چهار دهه پیش مستمراً به جنایت علیه بشریت و به‌خصوص قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۱۳۶۷ اشتغال داشته‌اند».
در ماه مارس گذشته نیز گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران در گزارشی نگرانی‌های این ارگان بین‌المللی را نسبت به افزایش نقض حقوق بشر اعلام کرده بود.
عدم همکاری رژیم آخوندی با گزارشگر ویژه و عدم ارائه هرگونه آمار و ارقام از تعداد قربانیان، زندانیان سیاسی و عقیدتی، نبود شفافیت‌های قضائی، برگزاری دادگاه ها در پشت درب های بسته مجموعه ای از اعمال خلافکارانه رژیم آخوندی در این بحران انسانی می باشند.
همچنین باید به افزایش اعدام ها بویژه قیام آفرینان مانند «نوید افکاری و مصطفی صالحی» طی ماه های اخیر اشاره نمود. رژیم آخوندی برای گرفتن «انتقام» از مردم و ایجاد جو «ترس و ناامیدی» از فردای قیام های دیماه ۹۶ و یا آبان ۹۸، دست به این اعمال ضد انسانی زده است. خامنه ای به خیال باطل براین باور است که با کشتار، شکنجه و اعدام دگر اندیشان و قیام آفرینان، النهایه قدرت مطلق خویش را دوام و بقاء خواهد داد.
خانم رجوی نیز در این رابطه تاکید کرده اند: «در حالی که یک‌سال از کشتار تظاهر کنندگان بی‌دفاع در آبان سال۹۸ می‌گذرد، سردمداران جنایتکار این رژیم کماکان از ارائه آمار واقعی شهیدان، مجروحان و دستگیر شدگان در وحشت از عواقب داخلی و بین‌المللی آن خودداری نموده و بازداشت شدگان را در زندانهای قرون‌وسطایی تحت شکنجه‌های وحشیانه برای گرفتن اعترافات و مصاحبه‌های اجباری قرار داده‌اند».
