این غم را برهبری مقاومت انقلابی میهن در بندمان و مجاهدین خلق ایران و نیز پهلوانان ستم سوز شورشی که دیوبندان زمانه اند، تسلیتی عمیق میگویم.

ای عاشق دلتنگ بهاران سفرت خوش
ای شاعر این خلق خروشان سفرت خوش
ای شعله پاینده ایمان سفرت خوش
ایمان تو آزادی انسان سفرت خوش
 
باور نکنم جای تو خالیست بمیدان
آندم که شود رانده ازین خاک، انیران

راهی که تو رفتی همه گلگون ز قیام است
این راه بجز بر صف عشاق حرام است
تیغی که کشیدی نه دگر اهل نیام است
فریاد تو آزادی و این ختم کلام است

کای مرز شرف خاک اهورائی ایران
ننگ است ترا لکه ضحاک بدامان

ققنوس توئی از تو شود زاده دگر بار
بسیار انالحق زن شوریده بر دار
ای سرو سخن، زیستنت سرخ و غزلوار
سخت است بگویم که خداوند نگهدار

ایکاش که کابوس بود، خواب پریشان
وای این خبر سخت نفس بند و گدازان

بدرود گل سرخ زمستان سفرت خوش
درمان فراق است نه آسان سفرت خوش
ایمان تو گل داده فراوان سفرت خوش
در حال حلول است بهاران سفرت خوش

این میهن غمدیده شود سبز و گل افشان
 وین خلق ستمدیده شود شاد و غزلخوان


 سلام و درودهای بی پایان بر راه و پیمانش که آزادی انسان را نوید میدهد