تازهترین مواضع وی پس از توافق میان دولت شیخ حسن روحانی و رئیس آژانس مبنی بر ادامه بازرسیها از سوی بازرسان سازمان انرژی اتمی و دریافت مهلت ۳ماهه برای حصول توافق نهایی، ترجمان این واقعیت است که در پشت این بازی شخص ولیفقیه قرار داشته است.
بدین سان مشخص میشود که اولاً ولیفقیه مجلس را دست آویزی برای راهاندازی سیاست فشار بر طرفهای مقابل قرارداده و بدین سان مجموع نمایندگان حکومتی را به مانند عروسکهای خیمهشببازی در دست گرفته است.
ثانیا با اوجگیری فحاشیها و پروندهسازیها در مجلس علیه دولت شیخ حسن، خامنهای نیز به مانند همیشه از صحنه بدر رفته و تلاش دارد تا از زیر بار مسئولیت این توافق شانه خالی کند.
وی که یکبار دیگر در میان«خودیهای» نظام بور گردیده، در سخنانی به هنگام افتتاح مجلس خبرگان رهبری که مردم بر آن«خفتگان» نام نهادهاند، میگوید:«این اختلافنظرها قابل حل است و باید دو طرف، قضیه را با همکاری یکدیگر حل کنند و نباید اختلافها رها یا تشدید شود که نشاندهنده دو صدایی باشد» (سایت خامنهای ۵بهمن ۱۳۹۹).
خرمردرندی خامنهای به آن نشان که وی نه تنها خود را عامدانه به کوچه علی چپ میزند ، بلکه فراتر از آن موضوع مهم و حیاتی برای«عزت»! نظام را صرفاً به« اختلافنظرهای قابل حل» میان دو قوه تبدیل می نماید.
بدین سان خامنهای این پیام را به بیرون ساطع کرده است که گوئیا وی از توافق دولت شیخ حسن با آژانس بیاطلاع بوده و یا حداقل در تصمیمگیری نهایی بر سر عقبنشینی از هارت و پورتهای پیشین مبنی بر خروج از پروتکل الحاقی و اطلاع نداشته است.
در این راستا و بر اساس مصوبه مجلس قرار بود تا«در صورت عدم لغو تحریمهای آمریکا، اجرای پروتکل الحاقی از پنجم اسفند متوقف گردند و فعالیتهای هستهیی نیز افزایش یابند»!
بهرحال کوچک کردن این خفت و خواری و انداختن توپ به میدان«دولت و مجلس» که روز گذشته تریبون آن به« باغ وحش»تبدیل شده بود، ترجمان بنبست فکری، شخصیتی و سیاسی خامنهای میباشد.
جواد ظریف پیشتر به هنگام استیضاح در مجلس اعتراف کرده بود که هیچ کاری در درون این حکومت بدون نظر بیت خامنهای سرانجام نمیگیرد. اگر مبنا را این اعترافات وزیر خارجه نظام که اجالتا کاری بجز« ماله کشی» ندارد، قرار دهیم ، آنوقت به موش مرده بازیهای خامنهای خواهیم رسید.
از دادههای حکومت نیز میدانیم که ولیفقیه همواره در شرایط بحرانی و زمانیکه سیاستهای استراتژیک و تعیین شده از سوی شخص وی به بنبست و یا شکست میانجامند، از قبول مسئولیت فرار میکند.
موضوعاتی مانند خرید واکسن، برجام، مذاکره با آمریکا و یا سرکوب مردم در قیامهای دیماه ۹۶ و یا آبان ۹۸ تماماً در این چارچوب قرار دارند.
بهرحال این آبرو باختگی برای هر دو باند حکومت در منطق خود بدانجا راه برد که مجلس تحتامر ولیفقیه ناچار برای حفظ« مصلحت» عمود خیمه نظام، دست به پروندهسازی علیه دولت شیخ حسن زده و بدین سان تلاش دارد تا با به میدان کشاندن قوه قضاییه که آن نیز بخشی از تیول خامنهای میباشد، به نوعی تعادل در درون نظام برسد.
بقول آقای رجوی:«بحران بیسابقه در مجلس رژیم با ارجاع روحانی به قضاییه و مصوبه محاکمه او با ۲۲۱رأی همراه با موش و گربه بازی مسخرهٔ خامنهای بیانگر این حقیقت است که اوضاع از هر طرف که بچرخد نتیجه یکی بیش نیست: قیام و سرنگونی، انقلاب و پیروزی».