از هر مادری که عزیزش را کشته اند بپرسید،  پسرت  یا دخترت را چرا کشتند؟ یا  چرا  جگرگوشه ات در زندان است ؟ پاسخش این است: فرزند من بیگناه است. فرزند من بیگناه بود. تنها گناه او  دفاع از انسان بوده است. اما امروزه در جایی که ما زندگی می کنیم دفاع از انسان جرم محسوب می شود .عزیزان از این پس شماها باید خیلی کارها را برای من بکنید. عزیزم تو باید بیشتر از همه فعالیت بکنی. بدان که فرزاد نمرده اس . من نمی توانم و امکان این را ندارم  تلفن را بر دارم و به همه مادرانی که  در دنیا مثل من هستند بگویم که عزیزان  ما همه با هم یکی هستیم.
فرزندان ما همه برای یک هدف کشته شدند. برای یک چیز زندانی شدند وبرای یک چیز در زندان هستند، برای آزادی ، فقط برای آزادی  انسان. تا به همه آن عزیزان بگویم فرزندان شما برای دفاع از ما هم چنانکه فرزندان ما برای دفاع از شما این راه را انتخاب کردند. پس ما همه با هم یکی هستیم .
ما اسم همدیگر را نمی دانیم اما درد همدیگر را خوب می دانیم .
من بارها گفته ام و تا زنده هستم هم می گویم  قلباً نمی خواهم  که مادران دشمنانم هم  داغدار شوند.  (ولی نمی دانم چرا می گویم دشمن چون ما همه انسانیم ) چون فرزندانشان هر چه  که باشند برایشان عزیزند. نمی خواهم داغ مرگ آنها را ببینند، چون من خودم  یک مادرم و این درد را می کشم، برای آن مادران هم عمیقاٌ متأسفم .
من اینجا می خواهم موضوع مهمی را یاد آور شوم .  فرزاد فقط بخاطر کردستان کشته نشد . فقط بخاطر ایران کشته نشد بخاطر انسان فقیری کشته شد  که در هر گوشه  دنیا محتاج نان است، که ایران هم گوشه ای از این دنیا است.
پیام مرا به همه تلویزیونها ، به همه رادیوها ، به همه روزنامه ها، به همه گروهها و سازمانها، به سازمانهای حقوق بشر به همه زنان و مردان آزادیخواه وانسان دوست  دنیا برسانید و بگوئید  که من از همه تمنا دارم عزیزان زیادی در زندانها هستند و منتظر کمکهای شما عزیزانند به هر شیوه ممکن برای آزادی این عزیزان کمک کنید ، باور کنید که اذیت و آزار و کشتار هیچ دردی را دوا نمی کند  دیگربس کنید . فقط آزادی وصلح است که انسانها را بهم نزدیک می کند.
 29 خرداد  1389