سخن گفتی ز عدل و داد و انرا
 به نان و آب مجانی کشاندی

از این نقَلت که همچون نُقل تر بود
هیاهو شد عجب توتی تکاندی

سخ...ن هایت ز حکمت دفتری بود
چه کفترها از این دفتر پراندی

ولیکن پول نفت و سفره خلق
 زیادت رفت و زان پس لال ماندی

سخن از آسمان و ریسمان بود
 دریغا حرفی از جنگل نراندی

چو از بزغاله کردی یاد ای کاش
سلامی هم به میمون میرساندی