خوب، حالا، با این صورت مساله تصور نمیکنم برای درک علت سوز وگداز رژیم، لازم باشد رمل و استرلاب انداخت یا به فالگیر مراجعه کرد.
به نظر شما پیام این گردهمایی به مخاطبانشان چیست؟
- بستگی به این دارد که منظورتان از ”مخاطبان“ که باشد. اگر رژیم را مخاطب بگیرید، رژیم پیام نمایش قدرت را خیلی بهتر و کامل تر از آن چه من می توانم در این زمینه بیان کنم، می گیرد. واکنشش هم آنقدر صریح و عریان است که اصلا نیاز به تفسیر ندارد. اگر مخاطب را نیروهای درگیر قیام به طور عام بگیرید، پیامش به آنها این است که نیروهای خواهان تغییرات اساسی در جامعه ایران، اینک به برکت جنبش مقاومت از پشتیبانی یک جبهه وسیع و نیرومند بین المللی برخوردارند که قادر است با تلاش نیروهای مماشاتگر وسازشکار در صحنه بین المللی مقابله و در مواردی آن را خنثی کند؛ نیروهای رادیکال تر قیام را به پایداری بی تزلزل برای رسیدن به تغییر بنیادی رژیم تشویق می کند. به رزمندگان اشرف پیام می دهد که همه توان پراکنده مقاومت در سراسر جهان یکپارچه بسیج شده است تا در این دوران حساس، تو‌‌طئه رژیم و عواملش در عراق را برای ضربه زدن به اشرف دفع کند. به دولتها، به محافل سیاسی و به ناظران صحنه جهانی، توان بسیج و سازماندهی مقاومت سازمانیافته ایران را نشان می دهد؛ به مقامهای محلی، که در توان مقاومت برای برگزاری بی حادثه چنین تجمع عظیمی در فضای باز، تردید بسیار داشتند و به همین دلیل تا روز آخر از دادن مجوز تجمع شانه خالی می کردند، هم امیدوارم درسهای آموزنده یی داده باشد.
همزمان تحریمها علیه رژیم گسترده تر و فراگیرتر می شوند، تا همین نقطه تحریمها چه تاثیری روی رژیم داشته و چه چیزی را عوض کرده است؟
تحریم هایی که شورای امنیت مقرر کرده، البته شدید هستند، ولی اثر اصلی آنها، همان طور که بسیاری از ناظران یادآوری کرده اند، در خودشان نیست. در این است که راه را برای تحریمهای یک جانبه بسیار شدیدتری از طرف کشورهای مختلف باز می کنند و به آنها مشروعیت می بخشند. شک نباید کرد که تشدید تحریمها، بعضی ها را هم به فکر بهره برداری هر چه بیشتر از نیاز مبرم رژیم به اقلام تحریم شده خواهد انداخت. اقتصاد قمارخانه یی جهان در حال حاضر، کسب حداکثر سود در حداقل زمان از هر طریق ممکن را نه تنها تشویق بلکه طلب می کند. البته سنگینی چنین باری برای رژیم طاقب فرساست، اما به خودی خود به ساقط کردن رژیم نمی انجامد. رژیم با حرکت مردم برانداخته میشود.
چه چشم اندازها و راه کارهایی در مقابل رژیم هست و سمت و سوی وقایع را چطور می بینید؟
- ساده ترین و کم هزینه ترین راه حل رژیم – هم برای خودش و هم بخصوص برای مردم کشور – خودکشی است. سال گذشته مسئول شورا نوعی خودکشی در کادر قانون اساسی ولایت فقیه را به آنها پیشنهاد کرد، ولی البته پذیرفته نشد. حالا ، تعمیق فزاینده شکاف در هیات حاکمه و تشدید روز افزون تضاد با مردم، کار را به جایی رسانده که راه نجاتی از داخل برایش متصور نیست. بنابر این اگر خیلی به حفظ حیات ننگینش علاقه داشته باشد، باید به خواستهای جامعه بین المللی تن بدهد، (از یاد نبریم که تحریم کنندگان تاکید کرده اند که باب مذاکره همواره باز است). این همان راهی است که اگر مانع غیر قابل عبوری در آن پیدا نشود، به استحاله میانجامد. اما به این که رژیم ضدبشری چنین ظرفیتی را در خود داشته باشد، من اصلا باور ندارم
