واقعیت از فردای خروج ایالات متحده از برجام و چشم انداز تیره وتار برای هرگونه توافق احتمالی با کشورهای اروپایی، بویژه اتحادیه اروپا برسر پیدا نمودن راهکاری مشترک برای کمک به یک دیکتاتور خون‌ریز، تماما دال برآن دارند که خامنه ای بازی را در هر دو میدان در دوسوی اقیانوس اطلس باخته است.
راه افتادن موج جدیدی از تحریم ها اولیه و عنقریب ثانویه، علیه مطامع و سیاست‌های مخرب آخوندی در زمینه تروریسم ،صدور بنیادگرایی، موشکی، اتمی و حقوق‌بشر و همچنین عدم تمایل اتحادیه اروپا برای دادن «چک سفید» به رژیم آخوندی، تماما بینه‌ای بر بروز یاس و ناامیدی ولی فقیه در راستای خروج از مجموعه بحران ها میٰباشد.
خامنه ای در این رابطه در جمع بسیجیان دست‌چین شده تحت نام «استعداد های برتر علمی»!! راه حل برای برون رفتن رژیم از مجموعه بحران های لاعلاج را اینگونه به تصویر می کشد: «اینگونه کشورها عمدتا در آسیا هستند، بنابراین باید نگاهمان به شرق باشد نه به غرب، ضمن اینکه نگاه به غرب و اروپا جز معطل ماندن، منت کشیدن و کوچک شدن فایده‌ای ندارد». (سایت حکومتی دنیای اقتصاد ۲۶ مهر ۱۳۹۷)
اما واقعیت در لابلای این جملات چیزی به‌غیر از چند فاکتور مهم یعنی «فروش نفت»، «خرید های تسلیحاتی» و «تامین منابع مالی» برای رژیم آخوندی نیست. نگاه به شرق که دکترینی شکست خورده و تجربه شده است، برای دیکتاتوری ولی فقیه به معنای ایجاد فضای تنفسی می‌باشد. براین سیاق خامنه ای به غلط براین باور است که النهایه با این اهرم می‌تواند تحریم ها را دور زده و سیاست ایزولاسیون رژیم را با شکست روبرو نماید.
علی اکبر ولایتی ( ۳ مهر ۱۳۹۷) در سخنانی بصراحت بردلایل اتخاذ این چرخش اعتراف کرده بود. وی می گوید: «در چارچوب دیپلماسی نگاه به شرق، می‌توان از سد تحریم‌ها گذشت و من آینده روشنی در این‌باره می‌بینم». ( سایت حکومتی سیاست روز)
بسیاری از کارشناسان مسائل ایران براین باور هستند که سقف نهایی چنین سیاستی بویژه در زمینه مالی و یا فروش نفت، همان اجرایی نمودن قراردادهای «بای بک» به معنای «جنس در مقابل نفت» می باشد که پیشتر در دوران پاسدار احمدی نژاد با چین، کره شمالی و روسیه به‌طور گسترده ای به اجرا درآمده بود.
ورود حجم عظیمی از واردات اجناس بنجل که تماما در چرخه صادرات نفت با کشورهای شرق صورت گرفته است، ضربات جبران ناپذیری را بر تولیدات داخلی وارد نموده و بدین‌سان با تعطیلی واحد های تولیدی و صنعتی ، خیل عظیمی از اقشار زحمتکش را بیکار کرده است.
در زمینه مالی نیز تمامی تبادلات انجام شده خارج از دلار، نه تنها به ضرر رژیم تمام شده، بلکه بدلیل نرخ بالای کارمزد‌ها برای تبدیل به دلار یا یورو، به افت درآمد برای دولت‌های دست نشانده خامنه‌ای انجامیده است.
همچنین علاوه بر ولایتی ،وزیر خارجه حکومت دردولت سایه، پیشتر ولی فقیه ارتجاع ( ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷) نیز علائم و نشانه های این چرخش را به دولت آخوند روحانی اینگونه اعلام کرده بود: «گفته می‌شود با سه کشور اروپایی ادامه می‌دهیم. من به این سه کشور هم اعتماد ندارم؛ به این‌ها هم اعتماد نکنید. اگر می‌خواهید قرارداد بگذارید، تضمین عملی بگیریم در غیر این صورت این‌ها همان کار آمریکا را خواهند کرد. اگر نتوانستید تضمین قطعی بگیرید، دیگر نمی‌شود برجام را ادامه داد».
