حسین پهلوان: آلترناتیو یا بدیل چیست؟

منظور از آلترناتیو جانشین است که در یک تغییر زیر بنایی (انقلاب) جای حاکمیت دیکتاتوری کنونی را با شق دمکراتیک می‌گیرد. طرح آلترناتیو جا نشین نوعی دیگر از حکومت حکایت دارد که شباهت یا وجه مشترکی با حکومت کنونی ندارد.
وقتی بحث بر سر تغییر حکومت مطرح می‌شود یعنی براندازی حکومت فعلی؛ که همه راه‌حلهای مسالمت‌آمیز و دمکراتیک رایج از طریق انتخابات آزاد، که در جوامع متمدن مرسوم است در کشور ما میسر نیست.

چرا تغییر حکومت نه تغییر دولت؟
تغییر دولت معمولاً در کشورهای دمکراتیک که مبتنی بر قانون است از کانال انتخابات آزاد توسط احزاب اپوزیسیون رخ می‌دهد. اگر چنین امکاناتی موجود باشد نیاز به تغییر حکومت نیست.
منظور از دموکراسی به ممالکی اتلاق می‌شود که فعالیت‌های آزاد سیاسی و آزادیهای بنیادی از قبیل آزادی بیان، قلم، انجمن‌ها، سازمانها، احزاب و دیگر نهادها و سندیکاها رایج می‌باشد که اصطلاحا پایه‌ها و یامؤسسات دمکراتیک خوانده می‌شود که دارای قانون ساسی پیشرفته است که در آن استقلال قوای سه‌گانه؛ مقننه و مجریه و قضاییه به‌رسمیت شناخته شده است. آزادی فعالیت احزاب اپوزیسیون و دگر اندیش توسط حکومت تضمین و انتخابات آزاد و شفاف توسط کمیته‌های محلی متشکل از احزاب مختلف نظارت داشته و حضور مطبوعات اعم از داخلی و بین‌المللی بلامانع می‌باشد.
برعکس کشورهای دیکتاتوری است که احزاب دگر اندیش از این آزادیها بی‌بهره‌اند یعنی آزادی سیاسی صرفاً کالایی است که در انحصار حکومت و حامیان آنهاست. نتیجه انتخابات معمولاً از پیش مشخص است راهی جز تحریم انتخابات برای اپوزیسیون باقی نمی‌ماند و هیچ رابطه ارگانیک سالم بین فی المثل حکومتهای دیکتاتوری ولایت فقیه و سلطنتی با مردم بر قرار نیست.

بنابراین اگر هنوز اشخاص و یا ارگانهای سیاسی چشم در گرو انتخابات و یا رفرم و رفراندم در این نوع حکومتها دارند، نیروی پایداری برای انقلاب محسوب نمی‌شوند. حضور آنها در روند انقلاب که برای کسب حاکمیت ملی و حقوق‌بشر در یک حکومت دمکراتیک طراحی شده است سازنده نیست.

یک آلترناتیو چگونه پدید می‌آید؟

ضرورت تشکیل آلترناتیو از پروسه مشروعیت مقاومت و نیروهای مبارز ساختار شکن به‌وجود می‌آید، یک پدیده خود بخودی و گزینشی و یا استعماری دستور از بالا نیست. عمدتاً گروههایی که دارای استراتژی واحد و خواهان منافع ملی هستند که کف خواسته‌های آنها نفی تمامیت جناحهای حکومت است و خواهان نوعی جانشین دمکراتیک هستند و در یک برنامه حد اقلی اجماع می‌کنند، تشکیل می‌شود. .

 

وظایف یک آلترناتیو!

پس از اعلام موجودیت آلترناتیو دمکراتیک رهبری آن باید با شرایط ذیل چگونگی توان گذار از سه مرحله انقلاب را روشن کتباًً باطلاع رسانه‌های سراسری برساند

  1. اعلام یک طرح پایدار و نقشه‌مسیر منطقی و بروز شده دمکراتیک و سکولار بر مبنی جدایی دین از دولت، منطبق با شرایط کنونی ایران که خواست و نظر اکثریت جامعه را از نظر (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی و به‌خصوص مسائل ملی و قومی و اقلیتها. .) را تأمین و جلب کند. الترناتیو باید در سطح بین‌المللی هم ریز برنامه و نوع حکومت و رهبری آلترناتیو را معرفی کند و برای آن حمایت سیاسی جلب کند.
  2. این آلترناتیو باید بتواند حکومت را سرنگون کند. بنابراین نیاز های مالی، تربیت کادرهای ورزیده همه‌جانبه، سازماندهی افرادی فداکار و کاردان در بخشهای مختلف تشکیلاتی، را طوری سازماندهی کند که نقصانی در آن دیده نشود تا اپورتونیسم در مراحل سخت مبارزه و بن‌بستها در آن ظهور و فرصت رشد پیدا کنند. . این تشکیلات باید سراسری و گسترده و مستقل از نیروهای وابسته به بیگانه و یا نفوذیهای حکومت دیکتاتوری باشد.
  3. در مرحله تثبیت، شامل دورانی است که حکومت به‌دست نیروهای سازمان‌یافته انقلاب و توده مردم سرنگون می‌شود و دولت موقت کارش را شروع می‌کند. دولت موقت باید بتواند نیروهایی که در مرحله سرنگونی توسط ارتش قیام آزاد شده است را به‌وسیله کادرهای تربیت شده در دوران براندازی سازماندهی کند تا امنیت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی دولت و ملت را تأمین و تثبیت کند تا کشور وارد هرج و مرج نشود. از وظایف مهم دولت موقت در این دوران انتقال حاکمیت ملی به مردم از طریق برگزاری انتخابات مجلس مؤسسان است که طبق برنامه دولت موقت شورای ملی مقاومت ایران این مدت حداکثر شش ماه ماه پس از سرنگونی تعیین شده است. دولت موقت و کابینه آن اختیارات مشروع خود را که از مقاومت خود کسب کرده بود به این مجلس مؤسسان واگذار و سپس استعفا ء می‌دهد.

چنان‌چه امروز هم کسانی تصور می‌کنند که پس از انقلاب این سپاه و بسیج باید امنیت جامعه را به‌دست گیرند وباید با آنها وحدت کرد چیزی جز سودای کودتا علیه انقلاب را در سر نمی‌پرورانند که البته پس از تجربه انقلاب ضدسلطنتی و دوران سیاه دیکتاتوری دینی ولایت فقیه آلترناتیوهای موروثی و دینی به خزان خود رسیده‌اند و بهاری دوباره برایشان متصور نیست.

آلترناتیو باید دارای استقلال مالی و از نظر سیاسی در مجامع بین‌المللی شناخته شده باشد. سیاست خارجی خود را بر اساس پایه‌های حقوقی دیپلماتیک شناخته شده در امور دموکراسی و همزیستی مسالمت‌آمیز در جهان به‌طور شفاف بیان کند و متعهد به مصوبات منشور ملل متعهد در امور پیمانها و پروتکلها و کنوانسیونها بداند. آنچه که در یک آلترناتیو مهم است باید تحمل گرا و در برگیرنده افکار مختلف باشد نباید به‌دنبال "همه با هم" باشد.

را‌هبندهای یک آلترناتیو دمکراتیک!

این تهدید ها عمدتاً دو نوع داخلی و بیرونی هستند. بدیهی است که هر حکومت دیکتاتوری، تأمین کننده منافع بعضی از قطبهای قدرتمند جهان و شرکتهای چندملیتی است. طبیعی است آنها تا آخرین لحظه از منافع خود که در بقای نظام دیکتاتوری نهادینه شده است تا برهم خوردن تعادل‌قوا بین حکومت و جانشین کوتاه نخواهند آمد. دائما در حال بزک کردن چهره رژیم می‌باشند.

دسته دوم آلترناتیوهای فیک (در شرکت سهامی مونتاژ ملیتی و خود رژیم) تولید می‌شود که به اشکال مختلف گروه‌های اضداد و یا اپورتونیسم ظاهر می‌شوند. کار عمده اینها ترمز زدن ماشین انقلاب است. از طیف چپ تا راست تا نفوذی وزارت اطلاعات را در بر می‌گیرد که در این ۴۳ سال بیش از ۲۰ نوع آن اعلام و بعد معدوم شد... اما وجه مشترک آنها در واقع استمرار طلبی است که البته هیچ‌کدام از اینها مفت و مجانی کار نمی‌کنند و رژیم از پرداخت رشوه‌های میلیارد دلاری به کشورها و میلیونی به رسانه‌ها و چند هزار یورویی و دلاری به اضداد از سفره مردم هزینه می‌کند.

نتیجه هر گروه و سازمان و جریانی که ادعای آلترناتیو بودن ولایت فقیه را دارند باید واجد شرایط مینیمم‌ها ی فوق باشند وگرنه:

اگر توان ارائه یک طرح و برنامه مستقل و بدون وابستگی استعماری را برای اینده کشور ندارید و ارائه یک استراتژی در چگونگی براندازی این نظام تا دندان مسلح را هم ندارید و یا پس از سرنگونی، نیروی نظامی و اجتماعی کافی برای برگزاری انتخابات آزاد مجلس مؤسسان و انتقال حاکمیت ملی را به مردم ندارید ترمز دستی انقلاب را رها کنید. دست از این ادعای مضحک رهبری جنبش بر دارید که بد جوری در دام همان سپاه و بسیج دزد ولایت گرفتار آمده‌اید. اما اگر خود واجد شرایط می‌دانید آنرا اعلام کنید تا مردم ببینند شما مجازی و حراف نیستید. در ضمن اگر اموالی از ملت را به‌ناحق در دین خود دارید انرا در راه انقلاب هزینه کنید. این رژیم با رئیسی و یا بدون مدعیان مجازی به‌دست کانونهای شورشی سرنگون می‌شود خود را برای آن آماده کنید.