نگریز از عشق
به دلت مهلت ده
تا کمی تند تر از معمولی
بتپد در قفس سینه ی تو
هان مَبر از یاد
که جنون هم بد نیست
اندکی مجنون باش
بگذر از سرزنش دور وُ بَرَت
کَمَکی لیلا شو!
دل به دریا زن وُ فرهادی کن
بر تنِ کوه ستبر تقدیر
تیشه را سخت بکوب
نهراس از خسرو
شورِ شیرین با توست.
عاشقی آسان نیست
ریسک باید کرد
بیژنی کن یک بار
و دلت را به منیژه بسپار
بی خیالِ غضب پادشه تُرکان شو!
باش تهمینه، نترس از ظلمت
با چراغ دل خود
پیش رستم بنشین
وَ بخواه از رستم او را.
اینهمه گفتم وُ از آزادی
یعنی از عشق ترین عشق،
نگفتم سخنی.
از خدا نیست نهان
از تو پنهان نکنم:
دل وُ گوشی شنوا میخواهم
تا کنم شرح غمِ آزادی!
جمشید پیمان۲۰۲۴،۰۵،۲۹