به هلاکت رسیدن رئیسی جلاد، بدرستی یک ضربه سنگین  و پرهزینه استراتژیک برای ولی فقیه ارتجاع بود، چرا که توانسته بود سیاست انقباض و سرکوب خود را از طریق این جانی آدمکش به پیش ببرد.

اینک خامنه ای جنایتکار بار دیگر مجبور به  پهن کردن بساط شعبده بازی "انتصاب" و نه انتخاب شده تا خلا بوجود آمده در راس نظامش را پر کند، نمایش مضحکی که وجه غالب آن به ریشخند گرفتن انتخابات آزاد و برگزاری آن تنها معطوف به اجرای این نمایش در نزد افکار عمومی جهانی می باشد.

پس از مرگ "قصاب تهران"، ولی فقیه درمانده  ناگزیر به انتخاب میان دو گزینه محتمل بود، ادامه سیاست کنونی انقباض و اختناق و سرکوب و یا تن دادن به عقب نشینی و اجبار به پذیرش باز شدن شکاف در راس نظام که توانسته بود آن را با انتصاب رئیسی جلاد در دو سال گذشته ببندد و رژیم خود را در راس آن تا حدودی یکدست کند.

شورای نگهبان دست نشانده ولی فقیه ارتجاع با تائید صلاحیت بدنام ترین و مفسد ترین کاندیداها و جنایتکارانی مانند مصطفی  پور محمدی و محمد باقر قالیباف، نشان داد که خامنه ای همچنان و از سر اجبار خواهان گزینه اول یعنی ادامه سرکوب و خفقان است، چرا که خود بهتر از هر کس دیگر به وضعیت شکننده و خشم انفجاری مردم واقف است و می داند که معنی کوتاه آمدن از آن، شتاب گرفتن هرچه بیشتر قیام برای سرنگونی است و به همین دلیل نه رژیم در کلیت آن و نه  به تبع آن نقش کلیدی و محوری ولی فقیه، هرگز ظرفیت رفرم و حتی یک قدم عقب نشستن را نخواهد داشت.

با توجه به اختیارات و قدرت وسیع ولی فقیه در قانون اساسی برای تعیین سیاستهای کلی نظام (اصول ۱۰۷ تا ۱۱۲)، حق تعیین و انتخاب پستهای کلیدی وزارت اطلاعات، امور خارجه، دفاع، کشور و فرهنگ و ارشاد و برخورداری از حق فرا قانونی "حکم حکومتی"، اینکه خامنه ای چه کسی را به عنوان رئیس جمهور بعدی "انتصاب" کند، هیچ تفاوتی در اصل این واقعیت نمی کند که رئیس  جمهور در رژیم آخوندی  با وجود اصل "ولایت مطلقه فقیه" همواره کارکردی بیش از یک "آبدار چی" نداشته و نخواهد داشت و به اعتراف ظریف، وزیر پیشین امور خارجه، دامنه اختیاراتش بین صفر تا ده، در حد "صفر" بوده است.

شعبده انتخابات رژیم  قرار است که در روز ۸ تیر ۱۴۰۳ برگزار شود، یک روز پیش از گردهمایی سالانه مقاومت و تظاهرات بزرگ ایرانیان در شهر برلین پایتخت آلمان (۲۹ یونی۲۰۲۴).

این فرصتی است بسیار مناسب برای ایرانیان خارج از کشور، بخصوص در اروپا، تا این سیرک نمایشی باصطلاح انتخابات را بر سر رژیم و اعوان و انصارش و تمام مزدوران و جیره خوارانش که برای شرکت در این نمایش مضحک و مسخره به عنوان "امکانی برای گشایش" تبلیغ می کنند، خراب کنند.

هموطنانی که دل در گروی ایرانی آزاد و آباد دارند و با مرز بندی قاطع خود با " شاه و شیخ" خواهان سرنگونی تام و تمام رژیم هستند، می روند تا در یکی دیگر از سر فصل های تاریخی به دنیا نشان دهند که این رژیم ضد بشری هیچ گونه مشروعیتی نزد مردم ایران ندارد، همانطور که  مشارکت ۸ درصدی مردم در انتخابات اخیر مجلس گواهی آشکار بر اثبات این واقعیت بود و این گونه انتصابات (انتخاب گونه) صرفا برای مصلحت نظام  و ژست گرفتن مشمئز کننده انتخابات آزاد در رژیمی است که دموکراسی و رای مردم در آن جنبه ابزاری دارد و تنها ملاک ارزش و پشتوانه اعتبار و مشروعیت هر شکلی از انتخابات و تصویب قوانین "رضایت ولی فقیه" می باشد و دیگر هیچ.

حضور گسترده در این "رژه سیاسی" مقاومت، دفاع از آرمانهای آزادی خواهانه ملتی است که بیش از صد سال برای استقلال و حاکمیت خود و برای نهادینه شدن ارزشهای دموکراتیک هزینه های بسیاری را متحمل شده اند و امروز امید و حصول به آن را بیش از هر زمانی در مقاومت خونین مردم ایران به عنوان "آلترناتیو واقعی"  با هدایت و رهبری داهیانه و پاکباز آن و برنامه ده ماده ای خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت و در دست با کفایت نسل صدق و وفا و فدا و در اصل "کس نخارد پشت من" می بینند.

همراه بودن و شرکت در این تظاهرات بزرگ، مجالی است گرانبها برای هرچه مستحکم تر کردن سنگر واقعی مبارزه و مقاومت در برابر نقشه های شوم "استعمار و ارتجاع" برای ساختن "آلترناتیو های پوشالی و مدعیان توخالی" و "شارلاتان های سیاسی موج سوار و مفت خور" که هم  سر در آخور شیخ دارند و هم در اصطبل شاه و کارنامه مبارزاتی آنها در این چهل سال در حد قابل قبول "صفر" بوده است.

همگام وهم قدم خواهیم شد تا شکوفایی، بالندگی، پایداری، سر زنده بودن مقاومت مردم ایران، پس از چهار دهه عبور از دریای خون و آتش و انبوه توطئه های رذیلانه برای نابودی آن، را در برابر دید همگان به نمایش بگذاریم و قدرت تشکیلاتی و سازماندهی بی نظیرش را، با وجود مشکلات عدیده و کارشکنی های فراوان، و حمایتهای گسترده جهانی از برنامه جامع و پیشرو ده ماده ای خانم مریم رجوی برای ایران آزاد فردا را به رخ مدعیان حراف بی عمل و فسیل شده بکشانیم.

حضور ایرانیان آزادیخواه در این نبرد سیاسی اثبات این واقعیت خواهد بود که این مقاومت تا سرنگونی رژیم آخوندی سر باز ایستادن ندارد. نه سرمایه گذاری های میلیونی وزارت اطلاعات رژیم برای پیش بردن سیاست شیطان سازی، بی اعتبار کردن و اتهامات دروغین علیه مقاومت با ایجاد شبکه های نفوذ در میان سیاستمداران و رسانه های معروف و پر تیراژ غربی و رسانه های فارسی زبان در خارج کشور و نه بکار گرفتن مزدوران خود تحت عنوان کارشناس، روزنامه نگار، خبرنگار، "کودک سرباز" و مستند ساز فیلم سفارشی "کودکان کمپ اشرف"  راه به جایی نمی برد.  حتی حملات تروریستی به اماکن پشتیبانان مقاومت- "انجمن سیما" در پاریس و دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در برلین- همچنین حمله به تجمّعات و ضرب و شتم هواداران مقاومت توسط اراذل و اوباش های اجیرشده "ساواک و سپاه" و نه تشکیل دادگاههای نمایشی محاکمه ۱۰۴ تن از مسئولین مجاهدین در داخل کشور که تمامی این تلاشها همسو با هم، هدفی بجز زمینه سازی ترور در اروپا  ندارند (مانند زمینه سازی حمله و کشتار در اشرف توسط مزدوران)، هیچکدام  نخواهد توانست خللی در عزم یاران مقاومت بوجود آورد.

در این "همایش ملی و میهنی" هر آن کس که عشق به رهایی مردم و میهن خود دارد، میزبان است و نه مهمان.

انتخاب و رای یاران مقاومت، همانا حضور پر شور در این صحنه نبرد سیاسی است.

به امید دیدار یاران و همراهان در سنگر انتخاب "حضور پر شکوه" در گردهمایی جهانی ایران آزاد، "کهکشان کهکشانها".

 مبادا به جز بخت، همراه تان

شود تیره، دیدار بد خواه تان (فردوسی)

رضا محمدی

دوشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۳، ۱۷ ژوئن ۲۰۲۴