تنها یک چند روز و یک چند قدم تا شکوفایی یک سر فصل ویژه،
باید رفت تا دگر بار حماسه ای ساخت، در این دنیایی که کسی مثل تو و من و ما نیست، مدعیان قلیل، اما توخالی، پر از همهمه های کسل آور و بی پرداخت هزینه.
ما هستیم و یار آشنا،
همدرد و هم رنج
اهل دیار آزادیخواهان، از سلاله و رهروان میرزا کوچک تا کلنل پسیان تا باقر خان و ستار خان و مصدق و حنیف و یاران،
با اراده و حقانیت صدا و با فریاد مرگ ظالمان،
ما این مقاومان سرسخت، کوههای سترگ، بی قرار، طغیانگر، قاصدان عشق.
ما را باید جور دیگری دید، که غرورآفرینیم با دستانی پر، از روزنه های امید، بی تردید و بی شکیب،
ما که حرمت دار کلمه آزادی و خنیاگر و نغمه سرای رهایی هستیم،
ما رمز و راز پاک زیستن هستیم، در دنیایی که شرف، گوهری کمیاب و بی شرفی وافر..
در ما تردید نبودن و نیامدن هرگز،
عاشقان را چه غم از سرزنش و ضربت نیزه و عناد دشمن،
ما هم قدم، شانه به شانه و با گام های بلند،
سنگ فرش های مقاومت را در پروازیم،
نه در خیال و نه در اوهام، نه در سکوت و تنهایی، در کف خیابان،
ما همراه ترین همراهیم.
برای رسیدن به بلند ای زندگی باید که حرکت کرد،
انسانیت را رختی نو پوشاند، نه از جنس تسلیم و تزویر و ریا.
یک روز دیگر، که می توانیم به آن رنگ عشق به میهن و مردمان خود بزنیم
برای روز خندیدن در فردای نه چندان دور،
فلک را سقف بشکافیم
با ایمان قوی به آمدن روشنایی.
به یاری هم، نه رود، که سیلی خروشان، براه اندازیم علیه بنیاد ظلم و استبداد سیاه و تباهی،
"نه به استبداد"
برای رساندن ندای حق و حقیقت لشگر گرسنگان قیام آفرین و کانونهای شورشی در وطن،
در اعتراض و مبارزه با ستم و بیداد آخوندی،
برای یکی شدن و به بهانه همبستگی ملی،
علیه هجوم و شکستن سد بی تفاوتی و بی عملی، پریشانی و سردرگمی و بی قیدی،
برای نشان دادن اقتدار یک مقاومت سازمان یافته مردمی، با ریشه ای به قدمت شصت سال و عزم و جزم آنهایی که با خود عهد به تغییر و سرنگونی بسته اند، در مسیر تغییر آنچه که هست به آنچه که باید بشود،
نه درنگ جایز است و نه تامل مجاز.
ما جمع عاشقان آزادی و رهایی مردم و میهن از چنگال استبداد دینی،
پایبند و وفادار به آرمان و اهداف انقلاب ضد سلطنتی،
با ایمان قلبی و راسخ به راه و مسیری که تا به امروز در برابر دیکتاتوری آخوندی آمده
ایم،
با عزم و اراده قوی برای در هم گسستن زنجیرهای اسارت و بردگی و دیکتاتوری "شاه و شیخ"
که حضورمان در تظاهرات بزرگ مقاومت مردم ایران در سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب بهمن پنجاه و هفت، روزی که "شاه" و "سلطنت" به زباله دانی تاریخ فرستاده شدند،
فراتر از بایستی و ضرورت که انجام یک وظیفه تاریخی، میهنی و انقلابی است، برای باز پس گرفتن و تجدید عهد و پیمان با آرمان های آن انقلاب پر شکوه، با شعار استراتژیک "آزادی و استقلال" از سارقین و حرامیان که آن را بی هزینه و با دجالیت و در نبود نیروهای انقلابی، به سرقت بردند و نهال آزادی را جوانه نزده خشکاندند و شروع شوم نشستن دیکتاتوری آخوندی بجای دیکتاتوری سلطنتی.
دیو چو برون رفت، فرشته در نیامد که دیو پلیدی بود و احساس "هیچ".
همراه با هم، که هر دست و هر فریادی و هر پرچمی برافراشته، تیری است بر قلب ولی فقیه ارتجاع و بازماندگان و پسماندگان و بقایای نظام منفور، مزدور و وابسته "پهلوی" که توهّم بازگشت به گذشته پر از ظلم و فساد و جنایت در سر دارند و این زشت سیرتان تاریخ و جانیان دوران گذشته نه چندان دور و "بچه شاه"، که با اثبات دگر بار پیوند تاریخی "دربار و حوزه"، در امر خدمت به شیخ، قیام مردم ایران برای سرنگونی را به انحراف کشاندند.
می خواهیم همه تن فریاد شویم که پس از چهل و شش سال از پیروزی انقلاب، عزم و اراده مان برای سرنگونی، همچنان پایدار ست،
ایستاده ایم تا پایان و تا تحقق آزادی در میهن در زنجیر با وجود انبوهی از سختی ها و مشکلات.
در این رژه سیاسی و با یک حضور قدرتمند با صدای رسا خطاب به آنهایی که چشم و گوش خود را بسته اند بر واقعیت آنچه که در ایران تحت حاکمیت رژیم آخوندی میگذرد، و نسبت به درد و رنج مردم میهنمان همچنان بی تفاوت هستند، فریاد بزنیم که مردم ما خواهان سرنگونی رژیم ولایت فقیه در کلیت آن هستند و این رژیم هیچگونه مشروعیت نزد مردم ایران ندارد و بایستی که حق مقاومت مشروع مردم ایران به رسمیت شناخته شود و یک آلترناتیو متشکل و سازمان یافته دموکراتیک وجود دارد که از حمایت گسترده و نیرومند مردمی در داخل کشور برخوردار است،
و اینگونه با چپ کردن میز ننگین مماشات "قدرت" این آلترناتیو را در چشم همه فرو کنیم و آلترناتیو پوشالی و دست ساز رژیم، که همان بقایا و فاشیست های نیابتی سلطنت طلب هستند را بار دیگر به زباله دانی تاریخ روانه کنیم،
و در نهایت حاضر حاضر حاضر بودن خود و مردم میهنمان به تغییر دوران، استیصال کامل رژیم آخوندی و در دسترس بودن سرنگونی پیش از هر زمان دیگر، را هرچه رساتر اعلام کنیم.
ما، اشرف نشانان با حضور قوی و متشکل خود در روز ۲۰ بهمن ۱۴۰۳ پیام روشنی به مستبدین و استعمار و ارتجاع خواهیم داد که ما با حمایت تمام عیار از این مقاومت خونین سازمان یافته "آزادی" را با چنگ و دندان هم که شده و با کندن کوه مشکلات با دستان پر توان خود و با عزم و اراده پولادین و "می توان و باید" مریم رهایی، به ایران خواهیم برد و ایرانی آباد و آزاد که حق حاکمیت مردم در آن تحقق یابد را خواهیم ساخت
و برنامه ده ماده ای خانم مریم رجوی بهترین، جامع ترین و مترقی ترین اساس و بنیاد یک ایران آزاد، مستقل و دموکرات خواهد بود.
آغوش پر از بی قراری به دیدارمان روز ۸ فوریه ۲۰۲۵ در رژه سیاسی مقاومت و در رزمگاه پاریس، بمناسبت گرامیداشت سالگرد انقلاب ضد سلطنتی.
انتخاب ما "مریم رجوی"
"نمرده یاد بهمن ماه"
"همون خلقیم همون میهن"
