اشرف در عراق قرار دارد و توسط ارتش عراق به ایرانیانی که در آن مستقر هستند تهاجم شد. لطفا خلاصه توضیح دهید بیش از یک ماه پیش چه اتفاقی در اشرف روی داد و بعد از آن میگوید: ما تصاویری از اشرف داریم شابد بتوانیم آنها را ببینم. تصاویر بسیار خشونت بار که تردید داشتیم آنها را نشان بدهیم تصاویری بسیار خشن با سلاح و تبر… چگونه جهان مطلع شود که در اشرف چه گذشت ؟ آیا شما که هر روز در میدان ناسیون تحصن دارید موفق می شوید صدای خود را به سازمان ملل برسانید
افشن علوی پاسخ می دهد: هدف همین است. پنجاه روز است که 36تن به گروگان گرفته شدند. تعدادی در اشرف و خانواده های آنان در سراسر جهان در اعتصاب غذا به سر می برند. ما به شدت نگران هستیم و باید تضمین داده شود که این وقایع دیگر تکرار نخواهد شد . به همین دلیل ما در ژنو هستیم تا از ملل متحد و کمیسر عالی حقوق بشر بخواهیم یک هیات نظارت دائم از سازمان ملل در اشرف مستقر شود و جلوی خشونتهای بیشتر و جابجاییهای اجباری را بگیرد
باید بدانیم که ساکنان اشرف غیرمسلح هستند زیرا در توافقنامه میان آمریکاییها و ساکنان اشرف، آمریکا موقعیت حفاظت شده آنها را در مقابل خلع سلاح تا تعیین تکلیف نهایی به رسمیت شناخت و حفاظتشان را برعهده گرفت. ولی قبل از تعیین تکلیف، حفاظت را به عراقیها منتقل کردند و گفتند که از عراقیها تضمین گرفتند رفتاری انسانی داشته باشند و دیدیم که چگونه با آنها برخورد شد.
 یکی از خواستهای ما این است که آمریکاییها به تعهداتشان پاسخ دهند و حفاظت موقت اشرف را تا زمان به دست گرفتن آن توسط ملل متحد، برعهده بگیرند.

یک اعتصاب غذا که از رم تا پاریس، از لندن تا تورنتو ادامه دارد. این انتخاب شماری از ایرانیان در سراسر جهان است برای ابراز همبستگی با گروهی از دوستانشان که در وضعیت فوق العاده ای در عراق زندگی میکنند
رادیو واتیکان(24شهریور88) با اعلام این خبر مصاحبه یی با پدر ویلیام کشیش یکی از کلیساهای لندن انجام داد که اعتصاب غذاکنندگان و متحصنین در لندن در کلیسای وی دست به نیایش و دعا برداشته بودند. پدر ویلیام گفت برای کلیسا بسیار مهم است که در کنار افرادی قرار بگیرد که درد می کشند. . آنها افرادی بسیار حساس هستند.
وی در بخش دیگری از مصاحبه با رادیو واتیکان گفت: از آنجا که این واقعه یک مسئله انسانی است ما هم وارد آن شدیم. موضوع، تظاهرات، گرفتن تعهد و تضمین از طرف دولت امریکا، انگلستان و عراق در جهت آزادی هر چه سریعتر گروگانها است برای اینکه مورد اذیت و آزار قرار نگیرند. بنابراین، این اعتراضات برای جلب توجه افکار عمومی بسیار مفید است تا تضمینهایی که برای حفاظت از کمپ پناهندگان داده شده بود، نقض نگردد.
پدر ویلیام گفت: زمان ورود آنها به کلیسا همزمان با حضور تعداد زیادی از کاتولیکها در کلیسا بود. آنها از دیدن کسانی که با صندلی چرخدار وارد کلیسا شدند و مطلع شدند که آنها در اعتراض به عملی در حال فدای جان خود هستند بسیار منقلب شدند. آنها نمی دانند که نتیجه به کجا ختم خواهد شد.
پدر ویلیام در گفتگو با رادیو واتیکان گفت: تماس با این جریان بسیار شگفت انگیز بود. ما خیلی ساده به همراه آنها برای صلح در جهان، برای عدالت و برای سلامتی خانواده و دوستان مورد علاقه آنها دست به نیایش زدیم. نیایش از ته قلب، نیایشی که در ماورای هرگونه جدایی و اختلاف میان مسیحیان و مسلمانان به پرواز در آمده بود. این افراد گفتند که مسیح برای انها مقدس است و حضرت مریم برای آنها سمبل پاکی و قابل ستایش است. برای ما بسیار قابل توجه و مفید بود که به حرفهای آنها گوش دهیم.

روزنامه اتاوا سیتی زن (28شهریور88)با درج مطلبی از دیوید کیلگور شخصیت معروف حقوق بشری کانادا با عنوان «فراخوان برای اشرف» نوشت: آنهایی که دستور حملات وحشیانه و کشتار در کمپ اشرف را دادند باید توسط دادگاه بین المللی بخاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شوند.
در این مطلب آمده است: کانادا و امریکا باید برای حفاظت از یک کمپ محاصره شده ایرانیان تبعیدی در عراق دخالت کنند
این مقاله می افزاید: هر کسی که از خیابان ساسکس در طول 50 روز گذشته رد شده باشد متوجه ایرانیانی شده است که در مقابل سفارت آمریکا در (اتاوا) در اعتصاب غذا هستند. و به نظر می رسد در حالی که سلامتی آنها رو به وخامت می رود، درخواستشان از دولتهای کانادا و آمریکا برای دخالت موثر علیه خشونت در (اشرف واقع درعراق) کماکان با گوشهای ناشنوا رویروست.
در بخشهایی دیگری از این مقاله آمده است: ارتش عراق که با مخالفتی روبرو نشده هنوز در اشرف است و می تواند اعمال جنایتکارانه بیشتری انجام دهد. سربازان آمریکایی هم که در صحنه بودند هیچ کاری بجز فیلمبرداری از آنچه که اتفاق افتاد، نکردند.
این مقاله می افزاید: عفو بین الملل نیز نگرانی خود را از خطر بازگشت اجباری 36مجاهد ربوده شده، و مواجه شدن با تهدیدات مرگ و شکنجه اعلام کرده است.
دیوید کیلگور می نویسد: حمله به ساکنین کمپ اشرف که طبق کنوانسیون چهارم ژنو "افراد حفاظت شده" هستند به روشنی به درخواست رهبری عمیقا بی اعتبار ایران صورت گرفته که با سرکوب اخیر مخالفان ایرانی جری تر شده است.
برای جلوگیری از فاجعه انسانی دیگر، عراق باید نیروهایش را اشرف بیرون ببرد و حفاظت آمریکا از اشرف بلادرنگ برقرار شود. باید اجازه دسترسی به وکلا و سازمانهای حقوق بشری به کمپ داده شود.
یک نماینده شورای امنیت سازمان ملل یا دبیر کل باید بلافاصله به اشرف برود تا ناظر بر هرگونه تحولات بعدی باشد. آنهایی که دستور حملات وحشیانه و کشتار در کمپ اشرف را دادند باید توسط دادگاه بین المللی بخاطر جنایت علیه بشریت محاکمه شوند.

پایگاه خبری معارب نیوز(26شهریور88)، ضمن منعکس کردن بیانیه بیست نماینده مجلس اردن که خواهان آزادی 36گروگان مجاهد شدند، نوشت: بیست نماینده پارلمان اردن یک بیانیه همبستگی با مخالفین ایرانی را امضا کردند. این نمایندگان خواستار آزادی فوری بازداشت شدگان و شکستن محاصره اشرف شدند. دو تن حامیان این بیانیه، نمایندگان پارلمان، ناریمان الروسان و محمد الحاج هستند. نمایندگانی که در فعالیتهای قبلی جنبش مجاهدین خلق در پاریس شرکت کرده و موجب خشم تهران شده بودند.

رادیو فردا (29شهریور88) در گزارشی از اعتصاب غذای هواداران مقاومت ایران در مقابل کاخ سفید گفت: اعتصابیون پس از گذشت بیش از پنجاه روز اعتصاب غذا بسیار ضعیف شده اند ولی قسم خورده اند که تا رسیدن به خواسته هایشان به این اعتصاب غذا ادامه دهند. خواسته های آنان عبارتند از آزادی 36عضو سازمان مجاهدین خلق که توسط نیروهای عراقی دستگیر شده اند، خروج نیروهای عراقی از قرارگاه اشرف و به دست گرفتن کنترل قرارگاه اشرف توسط نیروهای آمریکایی.
این رادیو در ادامه گزارش خود گفت: جان بی آلترمن مدیر برنامه خاور میانه در مرکز استراتژیک مطالعات بین المللی واشینگتن گفت دولت آمریکا می کوشد دولت عراق را متقاعد سازد که به تعهداتش در مقابل رفتار انسانی با اعضای سازمان مجاهدین خلق در راستای قوانین بین المللی و قوانین عراق عمل کند. در عین حال تعدادی از اعضای کنگرة آمریکا همدلی خود را با آنان نشان داده اند. تد پو، نمایندة جمهوریخواه تگزاس می گوید ایالات متحده وظیفه اخلاقی و قانونی نسبت به مخالفان جمهوری اسلامی ساکن قرارگاه اشرف دارد.
دکتر گری مورش که سال 2004میلادی، حدود پنج سال پیش به عنوان پزشک ارتش در قرارگاه اشرف حضور داشته می گوید سلامت اعتصاب کنندگان در خطر جدی قرار دارد و دست کم نیمی از آنان نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.