1- مخالفان حکومت درحالی وارد میدان رویارویی 22بهمن می شوند که طی نزدیک به 8 ماه گذشته به صورت پیگیر و به قیمت خون ورنج وشکنج همرزمان خود، با دیکتاتوری حاکم درگیربوده اند . به رغم خواست کاندیداهای ناکام انتخابات خرداد 88 ،حرکت تعیین کننده عاشورای 6 دی 88 را ازسرگذرانده اند و بدون مشروط کردن ادامه حرکت به خواست این افراد ،درحالی با شعار«مرگ بردیکتاتور» به میدان مقابله می روند که حاکمیت به یکایک آنها ( اعم از« اصلاح طلب » و « ساختارشکن » ) برچسب « محارب » زده و آنها را به قتل ونابودی تهدید می کند . با این اوصاف ، تا آنجا که به قیام کنندگان مربوط می شود ، اینها پس ازعبورازنقطه عطف عاشورا ، آگاه تروجسورترو مصمم ترازحرکتهای پیش درحرکت روز22 بهمن شرکت می کنند .
2-حکومت ، پس از در درگیری خونینی که طی 8ماه گذشته با مردم به پا خاسته ایران داشته ، درشرایطی به رویارویی دیگری با مخالفان روی می آورد، که حربه سرکوب و ارعاب او بی اثرمانده است .با این وجود همچنان به طورعلنی به تهدید وارعاب ادامه می دهد و به طورغیرعلنی تقلامی کند خامنه ای ونظام را اززیرضرب شعارهای رادیکال قیام کنند گان درآورد وبا جایگزین کردن این شعارها با شعارهای فرعی ، جتبش را ازمسیر اصلی ومحتوای ضد دیکتاتوری خود، منحرف کند . درعین حال رژیم درحالی به مصاف روز 22 بهمن می رود که ا شکاف واختلاف درونی اش ، دربعضی موارد ، به مقابله نظری رسیده است . به طوری که برخی ازآنها نظیر « آیت الله بیات زنجانی» کارگزاران حکومت را « محارب » اعلام می کنند وحکم شرعی می دهند که « آن کسی محارب خوانده می شود که اسلحه را به سوی مردم بگشاید و آنان را به خاک و خون بکشد نه آن کسی که با دست خالی آمده و فقط و فقط به رویه یا رفتاری اعتراض دارد» ! . بنا براین رژیم ازدرون سست و ناپایدارشده است .
ب –ویژه گی رویارویی 22 بهمن
طرفین دعوا طی 8 ماه گذشته بارها باهم درگیری خیابانی داشته اند ، اما رویارویی آنها درسی ویکمین سالروزانقلاب ضد سلطنتی ، پیام خاص وویژه ای دارد .دراین روزطرفداران دوکیفیت متضاد ازمحتوای انقلاب 22 بهمن درمقابل هم صف آرایی می کنند تا این انقلاب را، به صورتی قاطع ، معنا کنند و این معنا را به کرسی بنشانند ، پاسداران دیکتاتوری مطلقه نظام ولایت فقیه ازیکسو وجان برکفانی که پرچم « مرگ بردیکتاتور» را برافراشته اند و کمرهمت بسته اند تا محتوای« آزادی » خواهانه این انقلاب را محقق کنند ، ازسوی دیگر . به این اعتباراست که درداخل وخارج ، چشم ها به این روز خیره شده است .
ج – استعداد و توان بالقوه حرکت 22 بهمن
حرکت 22 بهمن ازچنان استعداد وتوان کیفی برخورداراست که، درصورت بالفعل شدن ، می تواند درتحول اوضاع نقشی تعیین کننده داشته باشد ، زیرا :
1- با حضورجسورانه قیام کنندگان درصحنه وپیگیری شعارها وخواستهای رادیکال آنها ، حرکت 22 بهمن می تواند روند ریزش نیروهای سیاسی ونظامی رژیم ولایت فقیه را تسریع کندوفروپاشی را درچشم اندازآینده این رژیم قراردهد .
2- با تداوم شعارها وخواستهای رادیکال قیام ، این حرکت می تواند ابرهای ابهام وتردید را از فضای سیاسی ایران بزداید ومعلوم کند کسانی که مدعی اصلاحات درچارچوب نظام ولایت فقیه هستند ، آیا می توانند پای خواست وادعای خود بایستند یا نه ؟
3-این حرکت می تواند قدرتهای خارجی را، که چارچشمی به رصد حرکت 22 بهمن نشسته اند، به موضعی بکشاند که تکلیف خود را با حاکمیت خطرناک ایران تعیین کنند ، به سیاست مماشات وسازش با این حاکمیت پایان دهند وخود را برای تغییراین حاکمیت به دست مردم ایران آماده کنند .
چه می توان کرد ؟
چه می توان کرد تا شانس متبلورشدن استعداد بالقوه حرکت 22 بهمن بالا رود ؟ . آزادیخواهانی که درون صحنه اند و به رغم تهدیدها ی ترس آمیز کارگزاران رژیم ، تا به اینجا کاررا ادامه داده اند ،راه ورسم مقابله با این رژیم را می دانند. می دانند که نقطه قوت اساسی جنبش اینست که به هدفگیری درستی رسیده است و به قول معروف « به خال زده » . اصل نظام و رهبر نظام را آماج شعارهای رادیکال خود قرارداده است . با طرح این شعارها سقفی زده که درزیرآن می توان خواستهای اصلاح طلبانه به خصوص خواستهای صنفی کارگران وسایرحقوق بگیران جان به لب رسیده را قاطع ترمطرح کرد و به صورت رادیکالتروجدی تری ازآنها حمایت کرد . آزادیخواهانی که درخارج ایران ، حامی جنبش هستند دراین روزها ی حساس باید بیش ازپیش همراهی ، همآهنکی و حمایت گسترده خود ازجنبش داخلی را درجای جای جهان فریاد کنند و به گوش جهانیان برسانند .